ورود ممنوع / گفتاری در خصوص ضرورت جذب سرمایه گذاران ایرانی و خارجی

امسال تولید ملی و حمایت از سرمایه ایرانی که به فرموده مقام معظم رهبری تعیین و نامگذاری گردید به سرعت رو به پایان است و چنانچه منصفانه نگاه کنیم به غیر از چند همایش و مقاله و احیاناً چند فقره اخذ وام برای برخی خواص چه کارنامه ای برای مدیران می توان ذکر کرد.

آیا همان طور که فکر و وقت مان را روی تخریب این و آن و بداخلاقی سیاسی و حمایت از حزب و گروه خودمان گذاشته ایم همین قدر به فکر جذب سرمایه گذاری و حمایت از تولید و ایجاد راهکارهای جدید و نو برای سرمایه گذاری بوده ایم. چرا ما سیاست زده شده ایم و همه چیزمان با سیاست خبط گردیده حتی به همین خاطر سرمایه گذاران را به دلالی و سودهای یک شبه سوق می دهیم و اساساً اقتصاد کشور را به این سمت و سو هدایت می کنیم؟

یکی از منابع ارزآوری و تولید سرمایه وجود پول های فراوان در دست ایرانیان خارج از کشور است که بنابر برخی برآوردها حداقل هزار میلیارد دلار سرمایه انباشته شده دارند که اگر ما می توانستیم سالانه فقط 5 درصد آن را سمت کشور و تولید هدایت کنیم به مقدار ارز آوری کل صادرات نفت که حدوداً 60 میلیارد دلار است جذب سرمایه داشته ایم. در تعریف مطلب عرض کنم برای صادرات و تولید نفت یک وزارتخانه عریض و طویل داریم ولی آیا برای جذب این سرمایه ها در هر استان نمی توانستیم کمیته و ستادی تشکیل دهیم؟ البته حرف من سوای ستاد سرمایه گذاری در استان هاست و بسیار فراتر و عمل گراتر از آن بحث می کنم.

با توجه به الطاف خداوند و ملت شریف و مسلمان و خون شهدای عزیز و رهبری امام کبیر (ره) انقلابمان در 22 بهمن 57 به پیروزی رسید و سلاح و در این تحول عظیم برخی با انقلاب از روز اول به هر دلیلی مشکل داشته اند و احیانا سرمایه های خود را از کشور خارج کرده و سال هاست به کار و کسب و انباشت سرمایه مشغول هستند، برخی از این ها افراد وابسته به رژیم ستم شاهی بوده و برخی دیگر مثل برخی از هنرمندان و برخی از روشنفکران و امثال آن.

خیلی از این افراد شاید در جوانی نقدی را به انقلاب نداشته اند و احیانا جای مصاحبه یا مطلبی خلاف مصالح نظام گفته یا عمل و غیرجنایی و غیر عنادی انجام داده باشند، اینها هموطن ما هستند چه خوب و چه بد ایرانی هستند و عشق به وطن هم به فرموده نبی اکرم (ص) جز ایمان است و آنها نیز وطن خود را دوست دارند. آیا به جز چند برنامه علمی برای نخبگان خارج نشین و دعوت برای همایش، چقدر سعی کرده ایم از آنها برای سرمایه گذاری و حضور غیر متمرکز در کشور توجه و دعوت نمایم، بهرحال هر شهر و استانی چند صدنفر یا حتی بیشتر افراد مهاجر خارج نشین دارد. آیا مدیران محلی و استانی چه مقدار در این زمینه تلاش کرده اند.

مهم ترین شاخصه و از ضروریات برای سرمایه گذاری و تولید، ایجاد حس امنیت و سودآوری و توجیه سرمایه گذاری و اعتماد و بسترسازی مناسب است. واقعا نمی شد با تصویب قوانین حتی موردی و سهل و همکاری قوا راهکارهای مناسب برای چنین مهمی فراهم کرد.

لازم می دانم در این نوشتار به قانون سرمایه گذاری استعمار پیر یعنی انگلستان اشاره کنم، انصافا چند درصد مدیران ما می دانند کل قانون سرمایه گذاری انگلستان فقط یک ماده و چند تبصره بنا شده است و آن را هر خارجی که حداقل 250 تا 270 هزار پوند برای کار و کسب وارد کشور نماید و یک نفر هم ایجاد اشتغال داشته باشد. سریعا بعنوان یک انگلیسی مقیم براحتی می تواند گرین کارت و حمایت های لازم را داشته باشد. قانون از این مختصر و سهل تر در کجا دیده اید؟

آیا ما از مقام معظم رهبری فردی ارزشمندتر داریم. اوامر ایشان برای مدیران واجب عینی و برای مردم واجب کفایی در برخی موارد خصوصا در امور سیاسی و اقتصادی می باشد.

واقعا چقدر به عنوان یک تکلیف و وظیفه شرعی و ملی فرمایشات ایشان توجه و عمل می کنیم آیا صرف همایش و شعار کافی است.

واقعیت اینست که ما روز بروز اصول و ارزش های دوران انقلاب را بخصوص برخی آقایان در درون جامعه با گفتار و رفتارمان کمرنگ تر کرده، و ایجاد کار و اشتغال و رزق حلال، که در اسلام از سال ها عبادت ارزشمندتر است را به بهانه یک شبه پولدار شدن می فروشیم و بدانیم این جفایی در حق نسل های آینده و فرزندان خودمان خواهد بود.

کشورهای اروپایی امثال سوئیس با جذب پول های حلال و حرام روز بروز ثروتمندتر می شوند و ما بر سر برخی مسائل سیاسی و جزئی و سلیقه ای منافع ملی خود را نادیده می گیریم، چه کسی گفته منافع ملی فقط در حوزه سیاسی تعریف و خلاصه می شود؟!

چه کسی گفته فقط کسانی با انقلاب هستند که مدیر دولتی باشند و یا فقط افرادی که در حوزه سیاسی فعال هستند، انسانی که با سرمایه خود کارخانه و یا مزرعه و یا ساخت و ساز دارد و ده ها و صدها نفر را مشغول بکار کرده از بسیاری انقلابی های امثال بنده انقلابی تر و دلسوزتر برای نظام و حتی مومن تر است و این حرف من نیست فرمایش قرآن و سنت پیامبر و امامان بزرگوار علیهم السلام است.

در پایان متاسفانه ظاهرا ملت ما ملت تنگناها و سختی هاست. شاید کسی بگوید اینکه خوب است ولی تاسف من بخاطر آن نیست که ملت سختکوش و همجوش در مشکلات داریم این امر مقدس و مبارکی است، تاسف به این است که ما در شرایط عادی کمتر بدرد هم می خوریم. برای مثال در شرایط خوب و ایده ال فعلی که کشور به جز گرانی مشکل خاصی ندارد چرا به هم فکر نمی کنیم و با تدبیر و استفاده از فرصت های کوچک و بزرگ مشکلات جامعه و خودمان را با راهکارهای صحیح حل نمی کنیم، به هرحال سرمایه های فراوانی در خارج انتظار ما را می کشند و می شود با جلب اعتماد و ایجاد امنیت ذهنی بستر مناسب را فراهم کرد و لازمه آن همکاری هر سه قوه بخصوص قوه قضائیه و دولت عدالت محور و وزارت مقتدر و مردمی اطلاعات است که با اندکی اغماض و نه تساهل و تسامح بسیاری از این افراد را به کشور دعوت کنیم، در بحث مسکن ریاست محترم جمهور اخیرا آماری داده که در دولت نهم و دهم برای اولین بار تعداد مسکن ساخته شده در کشور از تعداد خانوارهای ایرانی عزیز بیشتر شده و از جمله کارهای بسیار ارزشمندی بود که در دولت ایشان شده و مسبوق به سابقه نبوده آیا همین بانک ها و مدیران میانی و استانی نمی توانند با تعیین سود 20 درصد یا 25 درصد بسیاری از این سرمایه ها را جلب نمایند مگر نه در ساخت و ساز کشور بالای 40 درصد واقعیت فعلی جامعه ما است.

واقعا چه کسی با داشتن سرمایه از این سود دست می کشد، شنیده شده خواننده ای قدیمی اخیرا مجوز گرفته در کشور برنامه داشته باشد، این بسیار خوب است اگر خلاف قانون اسلامی نباشد، چرا نباید از اینگونه افراد برای ورود به کشور و تولید کار و سرمایه گذاری دعوت کرد اگر احساس امنیت کنند حتما می آیند. بحمداله ما کشور مقتدر و مردمی مومن و شریف و همیشه در صحنه داریم. وقتی رهبری عزیز و مردم ما ترس از بزرگترین قدرت های جهان مادی ندارند پس ما چرا با برخی بدسلیقه گی فرصت های نو و جدید جذب سرمایه را از دست بدهیم. اسلام دین گذشت رافت و رحمت است. بیایید همدیگر را دعا کنیم ببخشیم و برای هم بهترین ها را از خداوند طلب کنیم ، و آرزوی که دیر نیست باید خوب یا بد پاسخگوی اعمال باشیم.