چند سالی بود به دلیل مشغله فراوان و مشکلات کاری نتوانسته بودم اوقات فراغتی برای خود ایجاد کنم.
تا اینکه دیروز به واسطه یکی از دوستانم به دیدن تئاتری خیابانی دعوت شدم بنام ((ابادانی ها)) .
تئاتر خیابانی از آن جهت به این نام معروف است که در خیابان اجرا میشود و تماشاچیان میبایست ایستاده آن را نظاره کنند .
اما اینبار این تئاتر در خیابان نبود بلکه در وسط حیاط ساختمان آموزش و پرورش شهرستان آبادان بود.
با دوستم راهی انجا شدیم ، یکی ، دوتا از دوستان دیگر هم انجا بودند ؛ نمایش شروع شد . خبری از اهالی آموزش و پرورش نبود که نبود که نبود.
ظاهرا دعوت ازاین گروه نمایشی با هماهنگی شخص مدیرآموزش و پرورش شهرستان انجام گردیده بود؛اما خود ایشان که حضور نداشت هیچ ، بلکه هیچکدام از پرسنل ایشان هم حضور نداشتند .
در انتهای کار نمایش بود که ریاست روابط عمومی آموزش و پرورش از آنجا عبور کرد و با دیده تعجب پرسید: اینجا چه خبر است؟ و رفت .
حال سؤال اساسی اینجاست ، معنا و مفهوم آموزش و پرورش چیست؟؟؟ تعلیم و تعلم کدام است؟؟؟.
مدیری که خود، برای فرهنگ و فرهنگ سازی احترامی قائل نشود و خلف وعده کند جایگاهش کجاست؟؟؟
هر گاه در انتخاب هایمان معیارها وعملکردها را ملاک قرار ندهیم ، همین میشود که میبینیم .
اداره ایی که مدیرش بدون هماهنگی با رئیس روابط عمومی خود، گروه تئاتر دعوت میکند وهیچکدامشان حضور ندارند...
آیا تئاتر آموزش نیست ؟؟
تئاتر یا نمایش؛: شاخهای از هنرهای نمایشی است که به بازنمودن داستانها برابر تماشاگران میپردازد ، به جز سبک معیار گفتار داستانی، در فارسی به تئاتر «نمایش» میگویند.
دراصل تعریف دقیق تئاتر یعنی بیان مشکلات مردم و مسائل اجتماعی، سیاسی وفرهنگی یک جامعه به زبان تئاتر و مهمترین فنی که باید در تئاتر استفاده شود فن بیان میباشد؛
تاریخچه رشته پرطرفدار تئاتر مربوط به یونان باستان و رم در قبل از میلاد مسیح میباشد.
حال باید دانست که تئاتر «آبادانی ها» زبان بی زبان این مردم است.
اما چه کسی برای درک این زبان گویا یک خسته نباشید به آنها گفت؟؟؟؛ چه کسی به خود زحمت داد تا یک فنجان چای به پاس زحمت این عزیزان به آنها بدهد؟؟؟.
جا دارد به پاس این عملکرد غیر قابل بخشش ، مدیر آموزش و پرورش ؛ یکبار دیگر از این گروه در کمال احترام دعوت شود و به نحو شایسته ایی از آنان تقدیر و تجلیل به عمل آید.
عمده ترین عامل پست رفت و واپسگرایی وعقب ماندگی جوامع ریشه در فرهنگ دارد ، فرهنگی که ازآموزش و پرورش درابتدایی ترین تعلم های کودکانه شکل میگیرد.
فرهنگی که دیروز شاهد آن بودیم ؛ باعث بروز آسیب های اجتماعی خواهد شد ؛ فرهنگ خلف وعده و فرهنگ عدم احترام با فرهنگ سازی.
بی شک عقب ماندگی را میشود در همین مقطع شاهد باشیم و همین عملکرد ضعیف یک مدیر متولی آموزش .
این سوال را در اذهان می پروراند ؛ که ملاک سنجش مهمترین واصلی ترین رکن آموزش و پرورش ؛ جایی که تمامی جامعه فرهنگشان از آنجا الگو پذیر است ؛ چه بوده؟؟؟
منصور فاضلی