ترامپ دیوانه ای با یک شاسی دلواپسی!

شوشان - غلامرضا جعفری

بیش از آنکه در باره روحانی بیندیشیم، در باره بدیل هایش فکر کنیم، روحانی نه مثلا، اره برای چه کسی؟ بقایی؟ قالیباف؟ و ...

واقعیت این است که روحانی در انتخابات پیش رو بدیل ممکن ندارد و از جهاتی با توجه به سپهر پرآشوب سیاست جهانی شاید بتواند کج دار و مریز، کاروان این کشور را با ضررهای کمتری از گردنه های خطرناک عبور دهد، امروز جهان بیش از آنی دیوانه است که ما تصور می کنیم، کافی است به ترامپ نگاه کنیم و ببینیم کلید ویرانی جهان در اختیار مردی با عقلی کودک سپرده شده، مردی که از کودکی اما معصومیتش را از دست داده و آنچه مانده؛ حس بازی با اسباب های بازی های تازه است.

ترامپ را یک روانشناس آمریکایی چنین وصف می کند؛ تصور کنید کسی به همه آرزوهای ممکن در این جهان مادی رسیده باشد، از پول و ثروت و شهرت و زن و قدرت و ... و باز هم هل من مزید بگوید، چنین شخصی فقط هنوز یک تجربه را از سر نگذرانده و با طبع کودکانه و جاهلانه اش احتمالا به دنبال این تجربه هم باشد، زدن شاسی جنگ، تنها تجربه ای است که ترامپ هنوز زیر زبانش نرفته است و روانشناس مذکور به همه جهان از این بابت هشدار داده است و به طور اخص به امریکایی ها، حالا به نظر برای مواجه شدن با چنین مجنونی آیا بدیلی بهتر از روحانی وجود دارد؟ کسی که بتواند زبان دیپلماسی را در گفتگوی با جهان به کار ببرد و نه از زبانی که با ادعای ماموریتی موهوم برای مدیریت جهان، حتی نتواند دفتر ریاست جمهور را به درستی نظم و نسق بدهد.

این واقعیتی است که هر دلواپس واقعی وطن به خوبی درک می کند.