هلال احمر خرمشهر ، مظلوم و خدوم

شوشان : شاید هلال احمر اولین نامی باشد که در هنگام وقوع حادثه ی ناگوار به ذهن هر شهروندی خطور کند اما قطعا در هنگام قدر دانی و دیده شدن زحمات  جزو آخرین هاست .شهرستان خرمشهر بدلایل فراوانی همیشه در کانون توجهات اتفاقات و مقامات کشوری بوده وهست . چه آن زمان که هشت سال درگیر جنگی فرسایشی بود و تمام زیرساخت هایش تخریب شد ، چه در دوران بازسازی که از بازسازی جز نامش چیزی عایدش نشد و چه امروز که هرساله میزبان میلیونها  زایر حسینی و کاروانهای راهیان نور است . عمده ی زحمت حفظ بهداشت ،سلامت و ایمنی و تمام شهروندان ، مهمانان نوروزی ، کاروانهای راهیان نور و زایران حسینی به دوش امدادگران هلال احمر است . 

قطعا مدیریت و کنترل این حجم بالای خدمت رسانی در عین حفظ کیفیت خدمات نیاز به امکانات ، نیروی انسانی زیاد و متخصص و  بودجه ی کلان دارد . عواملی که هلال احمر خرمشهر از حداقل آنها هم محروم است . در همین راستا در نیمه ی اسفند ماه سال جاری و آستانه ی ورود مهمانان نوروزی گفتگویی کردیم با محمد خیاط زاده ریاست سازمان هلال احمر خرمشهر و وضعیت امروز این سازمان را از ایشان جویاشدیم .

جناب خیاط زاده لطفا بفرمایید از چه زمانی به ریاست سازمان منصوب شدید و سازمان را با چه وضعیتی تحویل گرفتید ؟

بنده از شهریور ماه سال 93 کار خودم را در سازمان هلال احمر خرمشهر آغاز کردم . چیزی که  بنام سازمان تحویل گرفتم مخروبه ای بیش نبود . سازمانی که باید دیگران را امداد و نجات میکرد خود بیش از همه نیاز به نجات داشت . ساختمانی فرسوده و مخروبه با اتاقهایی که به انباری وسایل تبدیل شده بودند .سالن وزرشی هیچگونه بازدهی نداشت و اصلا کاربری ورزشی خودرا از دست داده بود . سالن سینمای هلال غیر فعال و فرسوده شده بود . سالن مجالس با هزینه ای بالغ بر 20 میلیون تومان بدهی برق و عدم پاسخگویی پیمانکار تعطیل شده بود . خودروهای سازمان غیر قابل استفاده بودند و در پایگاه جاده ای هیچگونه امکاناتی نداشتیم . مکان پایگاه دریای بسیار نامناسب بود که بعلت قرار گرفتن بالای لوله ی فاضلاب شهری ، پرسنل را بیمار کرده بود .

پس حجم خرابی ها و کمبودها خیلی زیاد بوده. این نابسامانی ها چه مشکلاتی را برای شما و سازمان و به تبع آن جامعه هدف شما ایجاد کرده بود ؟

این چالشها عملا سازمان را ناکارآمد کرده بود بحدی که مجموعه از پس کوچکترین و کمترین خدمات برای شهروندان برنمی آمد. ما حتی یک خودروی نجات برای نجات مصدومین جاده ای نداشتیم . تعداد نیروهای ما کم بودند و همانها هم بیشتر درگیر کمبود امکانات بودند . بعلت نبود آب شرب در پایگاه جاده ای مجبوربودیم با آمبولانس حمل مجروح ،آب حمل کنیم .هزینه های کلاس های اموزشی داوطلبان و امدادگران تامین نمیشد . خیلی از امکانات و بودجه ها با فرم ها و فاکتورهای صوری از مجموعه خارج شده بود بدون هیچ پاسخ گویی و پی گیری . پایگاه نجات غریق ما ، برای نجات مصدومین قایق و ساختمان مناسب نداشت . خودروهای اداری و عملیاتی بدلیل عدم نگهداری و پارکینگ مناسب قابل استفاده نبودند . در خدمات رسانی به زایرین اربعین ویا مهمانان  عملکرد سازمان در حد مطلوب نبود و این اصلا قابل قبول نبود.

با این وضعیت بغرنج شما ابتدا چه اولویت بندی انجام دادید و از چه تمهیداتی برای رفع مشکلات سود بردید؟

ابتدا سالن ورزشی را با کمک بخش خصوصی تعمیر کرده و با تهیه امکانات و وسایل بروز توانستیم سالنی در شان هلال احمر و مردم خرمشهر تهیه کنیم که اکنون به محل مناسبی برای ورزشکاران تبدیل شده . برای گردانندگان آن هم ایجاد اشتغال و منبع درآمد کرده و سازمان هم منتفع از آن شده .

ساختمان اداری سازمان را با تعمیرات و رنگ آمیزی توانستیم از حالت فرسوده و مخروبه به حالتی که امروز میبینید تبدیل کنیم . برای پایگاه جاده ای که فاقد هرگونه امکانات اولیه بود توانستیم با آن مسافت طولانی آب لوله کشی برسانیم و با امکانات امدادی خوبی تجهیز کنیم .یک دستگاه خودروی نجات برای شرایط سخت و تصادفات مرگ آور جاده ای تهیه کردیم ودر پایگاه مستقر کردیم . برای راه اندازی سالن مجالس با پیمانکار خصوصی وارد مذاکره شدیم .این سالن در حال حاضر با سرمایه گزاری بخش خصوصی کاملا تعمیر و باسازی شده و طی چند روز آینده افتتاح و آماده ی بهره برداری خواهد شد.

ساماندهی نیروی انسانی از اولویت های برنامه ی ما بود .نیروهای امدادای تخصصی سازمان راطی دوسال اخیر از 7 نفر به 25 نفرارتقا داده وبا آموزشهای بروز خدمت رسانی آنها را کیفیت بخشیدیم .برگزاری کلاسهای منظم تخصصی و برنامه اجباری ورزشی و تهیه امکانات و حتی لباس ورزشی برای امدادگران از دیگر اقداماتی بوده که برای یه امر صورت گرفته است. 

بسیار عالی . جناب خیاط زاده بفرماید امکانت شما امروزه برای خدمات رسانی به شهروندان کافی ست ؟ این خدمات در ایام اربعین یا نوروز که جمعیت شهر افزایش پیدا میکند به چه صورت خواهد بود ؟ و این امکانات در کجا تمرکز پیدا کرده اند ؟

قطعا امکانات و منابع ما برای خدمت رسانی به این حجم بالای اتفاقات و پدیده ها کافی نیست . ماداریم سعی میکنیم با حداقل ها بهترین خدمات را ارایه دهیم . حجم کار در ایام اربعین فوق العاده بالا و طاقت فرساست . باید تمام موارد پیش بینی شود تا  خدمت رسانی استمرار داشته باشد . کار هلال احمر خدمت رسانی در شرایطی ست که شهروندان در شرایط سختی قرار گرفته باشند و یا جانشان در خطر باشد . میزان حساسیت این خدمت و وظیفه با این امکانات متناسب نیست . هلال احمر خرمشهر در حال حاضر دارای 3 دستگاه آمبولانس و یک  خودروی نجات است که در ایام عادی سال در دو پایگاه مستقر هستند . یک پایگاه جاده ای ما در ابتدای ورودی شهر نزدیک پلیس راه برای اتفاقات جاده ای و دوم پایگاه دریایی در محل پل قدیم برای حوادث دریایی. ما سه پایگاه اضافه هم برای ایام نوروز در نظر گرفتیم که در سه نقطه ی پرتردد شهر مستقر خواهند شد . فلکه فرودگاه ، میدان مقاومت و بازار کنزالمال محل استقرار پایگاههای نوروزی ما خواهند بود.ما در حال حاضر25  نیروی امدادی آماده بخدمت و 250 نیروی داوطلب آموزش دیده در اختیار داریم که در صورت نیاز با فراخوان آنها را دعوت به کار میکنیم.

در حال حاضر بجز وظایف روتین عادی چه فعالیتهایی را در دست اقدام دارید ؟ چه چالشهایی برای این فعالیت ها پیش روی شماست؟

یکی از بزرگترین  فعالیت های ما در چندماه گذشته توزیع کنسرو مرغ و مواد غذایی در سطح بسیار وسیع بوده . ماتاکنون توانستیم حدود 7761 کارتن کنسرو مرغ را در مدارس حاشیه و کم برخوردار توزیع کنیم . تعداد1196 کارتن  را به خانواده های تحت پوشش بنیاد شهید برسانیم و 2000کارتن را به عتبات تحویل دهیم . 188 کارتن را به شهرداری مینوشهر 8400 کارتن را به افراد تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی اخصاص دهیم . روند خدمت رسانی که هنوز هم ادامه دارد و در حال توزیع بیشتری هستیم . تمام این خدمات رایگان بوده و تماما سازمان عهده دار انجام آن بوده . تعداد کثیری از کارتن ها هم در ایام اربعین بین هیآت ها و مواکب مستقر در مرز توزیع شد . لازم بذکر است که هرکارتن حاوی 24 قوطی کنسرو مرغ بوده که قیمت هر قوطی آن 4500 تومان است. 

هلال احمر همیشه خود قدم اول را برای خدمت رسانی برداشته است . متاسفانه عدم همکاری برخی دوایردولتی کار را برای ما مشکلتر کرد .در بعضی موارد ما نیازمند وسایل نقلیه بودیم که اقلام دپو شده را بدست مصرف کننده برسانیم ولی دریغ از یک همکاری یا کمک . در اربعین سال گذشته ما 10000پتو به زایران و مواکب تحویل دادیم که متاسفانه هیچکدام آنها برنگشت . اربعین امسال 2500 پتو توزیع شد که تعداد بسیار کمی عودت داده شد.این اتفاقات روند خدمات رسانی مارا کند میکند .

هلال احمر خرمشهر تاجایی که من اطلاع دارم فعالیتهای خیرخواهانه و اضافه برسازمان هم دارد . اگر امکان دارد در این باره هم توضیحی دهید.

فعالیت های خیر خواهانه سازمان تماما مستند بوده ود سطح وسیعی در حال انجام است و ما توانستیم با جلب حمایت خیرین خرمشهری که اغلب از جامعه ی پزشکی هستند افراد زیادی را تحت پوشش قرار دهیم . از جمله فعالیت های ما تامین هزینه های پزشکی شهروندان نیازمند در سطوح مختلف بوده. هزینه ی عمل چشم ، تامین داروهای خاص ، اعزام به شهرستان برای عمل پزشکی وحتی تامین هزینه ویزیت برخی نیازمندان در دستور کار فعالیت های خیرخواهانه سازمان بوده .تهیه اقلام ورزشی و آموزشی مدارس استثنایی ،تهیه اقلام شب عید برای خانوارهای محتاج وحتی در مواردی تهیه جهیزیه  برای نوعروسان . حتی ما در اقدامی خدا پسندانه با جلب حمایت خیرین و شناسایی افراد کم برخوردار پارا فراتر گزاشته و برای حدود سی خانوار حقوق ماهیانه در نظر گرفتیم که ماه به ماه به حسابشان واریز میشود. اسناد مالی همه ی این فعالیت ها موجود است و درصورت نیاز در اختیار خیرین قرار میگیرد. 

قطعا در این راه دچار مشکلات عدیده ای شدید. میشه بفرمایید سازمانهای برخوردار یا منطقه آزاد چه کمکهایی به سازمان کردند؟ اصولا دید این ارگانها به هلال احمر چطور است ؟

صراحتا عرض کنم ارگانهایی که میتوانستند کمک کنند اصلا دید خوبی به همکاری با هلال احمر ندارند . ما حتی برای تامین خوراک امدادگران جاده ای هم دچار مشکل بودیم ولی منطقه آزاد هیچ گونه کمکی نکرد . کل سرانه ی ماهیانه ی سازمان یک میلیون و چهارصد هزارتومان است که دربرابر هزینه های سازمان خنده دار است . اصلا سوال من این است : ما زیر مجموعه منطقه آزادهستیم یانه ؟ از اینهمه آمبولانس که منطقه آزاد به شبکه ی بهداشت و درمان اهدا کرد ، حتی یک دستگاه را هم به هلال احمر نداد. منطقه آزاد هیچ گونه تعهدی برای کمک به هلال احمر ندارد در صورتی که این ماییم که در صورت بروز حادثه در مرزهای منطقه وارد عمل میشویم . ما الان برای پایگاه دریاییمان قایق نداریم .شما تصور بفرمایید اتفاقی برای یک شهروند یا مهمان نوروزی بیفتد . اگر سازمان نتواند کمکی کند صدای همه در می اید که چرا هلال احمر کاری نکرده .درصورتی که بنده چندماه است به هرجایی که فکرش را بکنید برای تامین هزینه قایق سرزدم .ما انتظارات زیادی از مسولین ذیربط یا منطقه آزاد نداریم . همینکه امکانات اولیه امدادو نجات آنهم نه برای خودمان که برای شهروندان را در اختیار ما بگزارند کافی ست . منطقه آزاد مبالغ هنگفتی برای برگزاری کنسرت های رایگان هزینه میکند که در جیب هنرمند تهرانی میرود اما برای تهیه یک قایق استاندارد که کارش نجات جان مردم است بودجه  ندارد . مشکلات زیاد دیگری هست که از حوصله ی مخاطبین خارج است . انشالله اگر نیاز باشد در مراحل بعد به  اطلاع همشریان خواهم رساند .

گزارش و مصاحبه : عباس مدحجی