- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نوشتاری از صادق سامانی / در حاشیه مصاحبه عبدالرضا دسومی
در شرایط کنونی و وجود معضلات اقتصادی، تنها شخص استاندار نمی تواند پاسخگوی کم رشدی یا عدم رشد در جامعه شود...
شوشان / صادق سامانی
همگی می دانیم جامعه مدنی بر پایه نقد استوار است و جوامع مردم سالار ، دارای کارکرد و بازدهی مناسب تری در ارکان مختلف اجتماع هستند. زبان مفاهمه ای از نظر فلاسفه، دارای جایگاه مهم و برجسته ای است، "زبان ابزار واسطی است که افراد به کمک آن ضمن گفتگو بر سر تعاریف مربوط به وضعیت یا شرایط، برنامه های کنشِ یکدیگر را بازگو کنند.اگر قرار است اساساً به تعریف نهایی از وضعیت بیانجامد، میبایست قبل از هر چیز ، اجماع بین مشارکت کنندگان را تعین و تعریف نماید".
با ذکر این مقدمه به تحلیلی بر نقد دوست و برادر گرامی آقای دسومی دارم و گام به گام بعنوان یک شهروند، قصد دارم از نگاهی متفاوت به یادداشت شما تحلیل داشته باشم و امیدوارم نگاه تقابلی در نظر گرفته نشود و صرفاً نگاه "اثبات" و " بطلان" به اندیشه های متفاوت را مفروض نگیرید.
1. حضور یک استاندار جوان با عقبه بومی، می تواند افق روشنی برای جلوگیری از سرخوردگی نخبگان اجتماعی استان باشد. در شروع پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی بسیاری از کارگزاران نظام از افراد جوان و کم سن و سال تشکیل شده بود که این اعتماد موجب شد انگیزه، توان و کارآمدی، سرعت بیشتری بخود بگیرد و تحرک خوبی در سطوح مختلف بوجود بیاورد.
با توجه به فرمایشات جنابعالی، چه زمانی می بایست به افراد جوان اعتماد کرد؟ کی و کجا می توان برای آینده این مملکت به تربیت مدیران پرداخت؟ مگر افرادی چون شما در جوانی، که مسئولیت های خطیری در جنگ هشت ساله داشتید و اتفاقاً بسیار موفق هم عمل کردید، چرا اکنون سخن از تجربه و بی تجربه گی به میان می آورید؟!
2.استان خوزستان سالهاست به نسبت منابع عظیم خود، رشد و توسعه محسوسی نداشته است، با شروع دولت اعتدال و چاله هایی که از دولت قبل بجا ماند که بنا به گفته مسئولین، سال ها زمان می برد که جبران مافات شود، در شرایط کنونی و وجود معضلات اقتصادی، تنها شخص استاندار نمی تواند پاسخگوی " کم رشدی" یا " عدم رشد" در جامعه شود. مقوله "توسعه" برگرفته از تمام ارکان یک جامعه اعم از "اقتصاد" ،"سیاست داخلی و خارجی"، "فرهنگ" و...می باشد.معضل "کم رشدی" ریشه در یک یا دو سال اخیر ندارد بلکه عوامل مختلف در طول سالیان باعث شد که کشور از نظر "عدم توسعه مناسب" در وضعیت مناسبی قرار نگیرد.
3. نگاه شما به مقوله تبعیض نژادی (راسیسم) که در معنای عام" برتری یک قوم بر قوم دیگر است" را بخوبی نتوانستید بیان کنید. لزوماً نگاه "قوم گرایی" در جوامعی صورت می گیرد که حکومت از نظر امکانات و مطالبات، رسیدگی ضعیف و حداقلی به آن قوم داشته باشد.
اگر نگاهی دقیق به جامعه قومیتی استان داشته باشیم از نظر امکانات و منابع، همه اقوام کمبودها و مطالباتی دارند و شامل یک قوم خاصی نمی شود. به همان اندازه که شهر مسجدسلیمان دچار عدم توسعه مناسب شده است به همان اندازه شادگان هم در بحث توسعه با مشکلاتی مواجه است. شما بعنوان یک فرد سیاسی میت وانستید از کلمات بهتری نسبت به کلمه "تبعیض نژادی" استفاده کنید. تقسیم امکانات و منابع در استان هر چند ضعیف و ناکافی بوده است ولی هیچ گاه معیار ضعیف بودن امکانات و منابع اقوام نبوده اند.
