سهام خزلی
در مرکز شهر اهواز ، در حاشیه یکی از پر رفت و آمد ترین خیابان های شهر، عمارتی با شکوه قرار گرفته . این سرا که در دوره های مختلف تاریخ به نام های متفاوتی خوانده شده ، سرای فتحی نام دارد. خانه فتحی که به سرای بهبهانی و کارگهی هم مشهور است در دوران پهلوی ، محل فعالیت بانک صادرات بوده است .
در دوران قاجار به دلیل رونق اقتصادی، اهواز کانون توجه تجار و بازرگانان بنام ایرانی و خارجی بود. به این ترتیب لزوم احداث اماکنی برای کسب و کار و داد وستد ، بیش از پیش حس می شد.
عمارت فتحی که متاسفانه هنوز به ثبت ملی نرسیده ، در همسایگی سرای سبزقبا ، سرای معین التجارو سرای دولتی ست. معماری داخلی این بنا به سبک حجره های بازارهای عهد قجر، غرفه غرفه ، مخصوص فعالیت اقتصادی کسبه و بازاریان است .
در سالیانی دور دست مردمانی در حجره های این سرا به کسب رزق و روزی حلال می پرداختند. خانه فتحی همچون بسیاری از خانه های تاریخی هم دوره خود نمایی آجری دارد و هر حجره دارای بالکنی مشرف به خیابان 24متری است که پرچینی کوتاه حدود بالکن را از فضای آزاد جدا میکند. اتاق های متعدد خانه فتحی هر کدام یک پنجره بسیار بزرگ چند لنگه ای چوبی دارد که به عنوان در ورودی به بالکن هم از آن استفاده می شده .
داخل حجره ها که بزرگ و رو به خیابان ساخته شده اند طاقچه های متعددی قرار دارد که متاسفانه امروز تقریبا رو به تخریب هستند . این عمارت به دلیل اینکه برای فعالیت اقتصادی ساخته شده شباهتی به خانه های عهد قجر ندارد . از آشپزخانه و سایر ملزومات در آن خبری نیست .
چندین سال پیش ، شهروندان ، سالها شاهد فعالیت بانک صادرات در این عمارت بوده اند. حفظ و نگهداری ابنیه و عمارت های تاریخی هر شهر ، می تواند ارتباطی منطقی میان فرهنگ اصیل مردمان هر دیار با گذشتگان خود برقرار سازد.عمارت فتحی که یکی از قدیمی ترین ساختمان های اهواز است ، با اندکی توجه می تواند به یکی از جاذبه های گردشگری این شهر تبدیل شود .حال آنکه سازمان میراث فرهنگی حتی نام این سرای کهن را هنوز در فهرست آثار ملی ثبت نکرده است.
مالکیت عمارت فتحی در برهه ای از تاریخ به خاندان بهبهانی واگذار شدو از همین رو به نام سرای بهبهانی هم از آن یاد می شود. آن زمان که خاندان کارگهی در آن ساکن شدند نیز به همین نام مشهور شد. حتما اغلب شهروندان اهوازی در انتهای خیابان امام خمینی نبش خیابان 24 متری نظاره گر خانه ای متروک که در طبقه فوقانی حجره های بازاریان قراردارد بوده اند، اما شاید کمتر کسی از نام و شجره نامه این عمارت آگاهی داشته . گذرتان که به مرکز شهر و انتهای خیابان امام خمینی افتاد ، نظری هم به سرای فتحی بیاندازید.