شوراي شهر سياسي يا اجتماعي؟

اختصاصی شوشان : هفته گذشته مهلت ثبت نام داوطلبان نامزدي انتخابات شوراهاي شهر و روستا به پايان رسيد و قرار است پس از بررسي صلاحيت‌ها روز 24 خردادماه راي گيري براي برگزيدن اعضاي چهارمين دوره شوراها در تمامي شهرها و روستاهاي كشور برگزار شود.

در آستانه اين انتخابات همچنان اختلاف نظرها درباره كاركرد شوراهاي شهر و روستا وجود دارد. عده اي معتقد به حضور چهره‌هاي اجتماعي و متخصص هستند و برخي ترجيح مي‌دهند افرادي كه به شوراي شهر راه مي‌يابند افرادي سياستمدار با قدرت چانه زني بالا باشند.

برخي موافقان حضور سياسيون در شوراها معتقدند كه در بين مديران ارشدي که در جامعه مسئوليت يافته اند، سياستمداران هوشيارتر و قوي تر از سايرين هستند و مي‌توانند وظايف خود در شوراها را بهتر انجام دهند و باعث قدرت نهاد شوراها شوند. علاوه بر اين آنها مي‌گويند كه حضور چهره‌هاي سياسي و داراي سابقه بالاي مديريت کلان، باعث افزايش علاقمندي افراد به راي دادن و مشارکت در انتخابات مي‌شود.

برخي نيز معتقدند حضور سياسيوني که سابقه مديريت کلان دارند، شوراها را از حالت آموزشگاهي براي اعضاي جديد الورود خارج مي‌کند. در مقابل اين افراد، منتقدان حضور چهره‌هاي سياسي در شورا قرار دارند. به گفته آنان در صورتي که شوراهاي شهر بدل به نهادي سياسي شود، به تبع آن، شهرداري‌ها نيز سياسي خواهند شد و حضور شهرداري‌هاي سياسي در شهرها، منجر به بي عدالتي و دور ماندن از وظيفه اصلي شهرداري ها، يعني خدمات و مديريت شهري، مي‌شود.

منتقدان حضور سياستمداران و سياست ورزان در شورا مي‌گويند زماني که مديران سياسي و افرادي با داشتن سابقه و صبغه سياسي به شوراها رسيدند، سياسي شدن شوراها، ناگزير است و شوراي سياسي، به درد اداره شهر و روستا نمي‌خورد.آنها به عنوان مثال عيني خود، از شوراهاي دور اول، به خصوص شوراي اول تهران ياد مي‌کنند و اصلي ترين عامل ناکامي اين شورا را مربوط به سياسي شدن اين نهاد شهري-اجتماعي مي‌دانند.