عصر ایران - روز گذشته خبری در رسانه های اصولگرا پیچید که وزیر بهداشت در مواجهه با سؤالات خبرنگار روزنامه قدس، رفتار نامناسبی بروز داده است.
خبری که منتشر شده، عیناً چنین است:
« در حاشیه جلسه امروز هیئت دولت خبرنگار روزنامه قدس از قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت در خصوص افتتاح بیمارستان امام رضا 2 و حساب ملی سلامت سوالی مطرح می کند که این سوال با واکنش عجیب وزیر مواجه می شود؛ قاضی زاده خطاب به خبرنگار روزنامه قدس میگوید: روزنامه قدس یک روزنامه سیاسی شده، از پول امام رضا خرج میکند و سیاستهایش علیه امام رضا است.
آرش خلیلخانه خبرنگار روزنامه قدس در خصوص برخورد وزیر با وی میگوید: خطاب به وزیر گفتم که ما هم یک رسانهایم و بخشهای مختلف داریم و سوالمان را میپرسیم؛ اما وزیر در ادامه گفت: شما مگر مزدورید؟ هر چرتی را که به شما میدهند نباید بپرسید، آدم از گرسنگی بمیرد بهتر از این است که برای این روزنامهکار کند. »
در واکنش به این ماجرا، وزارت بهداشت بیانیه ای صادر کرد:
« خبرنگار روزنامه قدس در حاشیه جلسه امروز دولت سه سوال از وزیر بهداشت پرسید که دکتر هاشمی به هر سه سوال پاسخ کامل داد اما متاسفانه خبرنگار این روزنامه در اقدامی غیر حرفهای نكاتي را در شبکه های اجتماعی مطرح كرده كه هدف از آن برای ما روشن نيست.
مرکز روابط عمومی وزارت بهداشت با هدف روشن شدن افکار عمومی و به ویژه قضاوت روزنامهنگاران حرفهاي، از مدیریت روزنامه قدس میخواهد متن کامل و فایل صوتی این گفتگو را منتشر کند. »
همان طور که می بینید، با یک ماجرا و دو روایت کاملاً متفاوت مواجه هستیم؛ اگر وزیر بهداشت، برخوردی که روزنامه قدس مدعی آن است را انجام داده، قطعاً رفتاری زشت و محکوم داشته است چرا که هیچ کس حق ندارد در برابر سوالات رسانه های گروهی، اعم از همسو و غیرهمسو، پرخاش و توهین کند؛ حداکثر حقی که یک مسؤول در قبال پرسش یک خبرنگار دارد این است که به او بگوید پاسخ این سوال تان را نمی دهم.
اما اگر آنچه وزارت بهداشت اعلام کرده، صحت داشته باشد، باید نسبت به حضور کسانی که به نام خبرنگار، دروغ پردازی می کنند، بیش از پیش احساس خطر کرد و با دروغگویان به شدت برخورد کرد چرا که اگر ارزش صداقت و قبح دروغ به ویژه در سطح عمومی از بین برود، آنگاه سنگ بر روی سنگ بند نمی شود.
به نظر می رسد آنچه منطقی تر و اصولی تر است، انتشار فایل صوتی گفت و گوی وزیر با خبرنگار روزنامه قدس است؛ اگر آنچه روزنامه قدس و رسانه های اصولگرا گفته اند درست باشد، آنگاه وزیر و وزارت بهداشت، دو گناه مرتکب شده اند: توهین و سپس دروغ.
اما اگر مشخص شد که برخی رسانه های اصولگرا دروغ گفته اند، آنگاه اتفاق خاصی نیفتاده و تنها یک دروغ بر دروغ های قبلی افزوده شده است! هر چند که در چنان وجهی، از وزارت بهداشت انتظار می رود نه برای احقاق حق خود که برای مبارزه با دروغگویی، موضوع را از مراجع قانونی پیگیری کند.
اگر بخواهیم فهرست مصائب کشور را ردیف کنیم قطعاً دروغگویی در عناوین بالای فهرست خواهد آمد. مبارزه با دروغ، چه در میان مسؤولان راست و چپ باشد، چه در بین رسانه های اصولگرا و اصلاح طلب و چه در سایر مناسبات فردی و اجتماعی، یکی از مهم ترین الزامات ایران امروز است. هیچ کشوری با دروغ، پیشرفت نخواهد کرد، مگر آن که پیشرفتش هم دروغ باشد.