تغییرات از جنس «فوتبال عربی» در استقلال

شوشان - شنیده ها در مورد تغییرات از صدرتا ذیل باشگاه استقلال، بدترین خبری است که امروز می تواند برای تیم محبوب پایتخت منتشر شود.

تیمی که در آستانه آغاز لیگ برتر قرار دارد ،تعداد زیادی از بازیکنانش هنوز قراردادشان را تمدید نکرده اند و برای فصل جدید به دنبال جذب بازیکنان جدید هم هستند. 

حالا شنیده می شود که قراراست از مدیرعامل تا سرمربی این تیم تغییر کنند. چراییش را هم لابد باید در نتیجه 6-1 بازی آخر استقلال پیدا کرد. نتیجه ای که بد بود اما یک دفعه قسمتی از مسوولان را به فکری عجیب  انداخت که دخالتی از جنس فوتبال حاشیه خلیج فارس در شرایط تیم آبی پوش بکنند. اما مگر استقلال یک فصل را می شود فقط با یک نتیجه قضاوت کرد؟

استقلال شکست بدی در العین داشت شکستی که شاید بشود دلایلش را در خیلی از مسائل جستجو کرد اما حقیقتی که در مورد استقلال این فصل رخ داده را نمی شود کتمان کرد؛علی رضا منصوریان مربی جوان این تیم در اول فصل با تغییرات گسترده در نفرات و بازیکنان دست به یک تغییر بزرگ در این تیم زد و تیمی ساخت که هوادارانش پای آن ایستادند و در نهایت به رتبه دوم جدول و سهمیه آسیا رسیدند.

هر چند انتخاب منصوریان حاصل لج و لجبازی مدیروقت با وزیر ورزش محمود گودرزی بود و آبی ها از روی گزینه کروات پریدند و به منصوریان رسیدند اما نتیجه کسب شده توسط منصوریان ، نتیجه قابل قبولی است.

آمار استقلال در فصل جاری بسیار شبیه به پرسپولیس فصل گذشته است. هرچند پرسپولیس زیباتر و تاکتیکی تر بازی می کند اما اینها فکت های آماری نیستند. استقلال فصل را با مربی اش بدشروع کرد و خوب به پایان رسانید. 

نتیجه و کارنامه ای که برای ابقای مدیریت و کادر فنی کاملا کافی است . اما اخباری ازجنس آن چه در فوتبال عربی بیشتر می بینیم که حاصل پول زیاد و کار بدون برنامه است دور و بر استقلال پیچیده که مدیریت و سرمربی تیم را تغییر دهند.

البته شاید به نظر برسد که نویسنده از مدیریت افتخاری و سرمربیگری منصوریان دفاع می کند اما به واقع این طور نیست و گزینه هایی که در این روزها برای سرمربیگری و مدیریت مطرح شده اند ممکن است موفق تر هم باشند. ب

ه هرحال حضور مربی ای مانند فیلیکس ماگات و مدیری که بیشتر مدیریت بلد باشد بالای سر استقلال هم تماشاگران را به وجد خواهد آورد و هم در بلند مدت نتیجه خوب و قابل دفاع  را در برخواهد داشت . اماوزارت ورزش به عنوان مسئول بدترین زمان ممکن را برای تغییرات انتخاب کرده است.

از شنیده ها این طور بر می آید که آقای وزیر تمایل به ماندن در وزارت ورزش ندارند و حتی اگر خودش مایل باشد شاید رییس جمهور روی گزینه دیگری برای ورزش دولت دوازدهم نظر داشته باشد.خب به این صورت مدیری که جای افتخاری را بگیرد و سرمربی ای که جای منصوریان را بگیرند عملا از حمایت وزارت دولت دوازدهم محروم خواهند بود.

در فوتبال اما بیشترین چیزی که به نتیجه گیری یک تیم کمک می کند آرامش و تداوم است. استقلال این روزها باید بتواند خوب یارگیری کند و سرمربی اش با ذهنی آسوده به فکر نتیجه گیری باشد اما در این بین هم تکلیف مدیرمشخص نیست وهم تکلیف سرمربی .

تصور کنید استقلال سال بعد با مدیریت زرینچه و مربیگری ماگات به زمین بیاید . مدیر و سرمربی ای که تا بخواهند به شرایط مسلط شوند هفته ها طول می کشد.آنها اگر از روی شانس به نتیجه برسند( چون نتیجه گرفتن ماگات تاشهریور که دولت تغییر می کند به غیر از شانس چیز دیگری نمی تواند باشد) می توانند ماندگارشوند اما اگر نتیجه نگیرند دوباره دولت دوازدهم باید دست به کارشود ومدیر و سرمربی را جابه جا کند.

6ماه و دو تغییر در مدیریت و سرمربی ؛ ازاین بدتر سراغ دارید؟

بهترین کار برای این روزهای استقلال فرصت دادن به کادر سرمربیگری و مدیریت این تیم تا پایان دولت یازدهم است. منصوریان و افتخاری امروز یار گیری می کنند و با توجه به آشنایی شان به لیگ و شرایط بهترین انتخاب هاراخواهند داشت اگرموفق بودند که خدارو شکر و اگر نبودند دولت جدید در موردشان تصمیم می گیرد. مدیر و سرمربی ای که در دولت یازدهم انتخاب شود کمترین حمایتی در دولت جدید با وزیر جدید نخواهد داشت و همین نسخه تیم را خواهد پیچید.

در این صورت تغییرات کمتری در استقلال صورت گرفته برنامه محوری اولویت بوده و فصل نقل و انتقالات به خوبی برای استقلال به پایان رسیده است. استقلال اگر دو تغییر پشت سرهم در 6 ماه داشته باشد تا چندین سال دیگر کمر راست نخواهد کرد و این بدترین اتفاقی است که می تواند برای تیم آبی پوش پایتخت رخ بدهد.