کوروش اسدی نویسنده داستان کوتاه خوزستانی و خالق مجموعه داستان "باغ ملی" در سن 53 سالگی دار فانی را وداع گفت.
قباد آذرآیین نویسنده پیشکسوت کشور، در گفتوگو با خبرنگار ایسنا ـ منطقه خوزستان، با تایید خبر درگذشت این نویسنده خوزستانی اظهار کرد: کوروش اسدی از شاگردان استاد هوشنگ گلشیری بود و یژگیهای وی در داستاننویسی کوتاه نیز همانند سایر شاگردان گلشیری متأثر از ویژگیهای این استاد بود.
وی با تاکید بر ویژگیهای اسدی در نوشتن داستان کوتاه گفت: این نویسنده طی سالیان اخیر سبک خود را یافته بود و رمان "کوچه ابرهای گمشده" او نیز که به مدت 10 سال با مشکل ممیزی و انتشار روبرو بود، مدتی قبل توسط نشر نیماژ منتشر شد.
آذرآیین با بیان اینکه درگذشت کوروش اسدی بسیار ناگهانی و اندوهناک بود، افزود: اسدی در دوران شکوفایی خود قرار داشت و بهطور یقین چنانچه عمر بیشتری از خدا میگرفت، نظارهگر آثار بهتری از او نیز در آینده میبودیم.
همچنین غلامرضا رضایی داستاننویس، نیز به خبرنگار ایسنای خوزستان گفت: کوروش اسدی هیچگاه شرافت قلمش را نفروخت.
وی با بیان اینکه مرگ کوروش اسدی ضایعه جبرانناپذیری برای ادبیات داستانی به شمار میآید، افزود: اسدی یکی از باشرفترینها بود که هیچگاه شرافت قلمش را نفروخت.
این داستاننویس خوزستانی ادامه داد: خبر مرگ اسدی را دوستی ساعت سه نیمه شب به من داد. مانده بودم چه کار کنم. گاه عادت کردیم خبر ناگوار را زود بدهیم. چند روز پیش با هم صحبت کرده بودیم. میگفت شاید برای همیشه از تهران به خوزستان بیایم. گفت وقتی مشخص شد تماس میگیرم و مفصل با هم صحبت میکنیم.
رضایی بیان کرد: مرگ کوروش اسدی ضایعه جبرانناپذیری برای ادبیات داستانی به شمار میآید. طی این سالها نویسندگان زیادی را دیدهام، از زندهیاد گلشیری تا نسل جوانتر، اما بیاغراق میگویم کوروش از فهیمترین آنان بود.
او گفت: کوروش اسدی مصداق بارز این گفته زندهیاد گلشیری بود که «نه! من خانهای ندارم، سقفی نمانده است، دیوار و سقف خـانه من همینهاست که مینویسم. همین طرز نوشتن از راست به چپ است، در این انحنای نون است که مینشینم. سپر من از همه بلایا سرکش کاف یا گاف است». اسدی نه خانهای داشت و نه سقفی، سقف خانهاش، داستانهایش بود و داستان شاگردانش که در کیفی با خود حمل میکرد، آن هم با درد شانه و گردنی که این اواخر آزارش میداد و هی میگفت: «چه کارش کنم این را!»
این نویسنده افزود: مرگ نابهنگام اسدی را به جامعه هنرمندان و به خصوص نویسندگان ادبیات داستانی از صمیم قلب تسلیت میگویم؛ روحش شاد.
کورش اسدی در ۱۸ مرداد ۱۳۴۳ در آبادان زاده شد. شروع داستاننویسی وی از دوران نوجوانیاش بود. اسدی از اواخر دوره دبیرستان احساس کرد میتواند داستان بنویسد و به همین دلیل از همین دوران شروع کرد به نوشتن، اما چون کسی را نمیشناخت این نوشتن به شکلی شخصی باقی ماند تا آنکه در سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. در دوره دبیرستان علاوه بر نوشتن، بهطور جدی شروع به خواندن ادبیات کرد و در دوره سربازی بنا به گفته خودش آثار تمام داستاننویسان مطرح ایران و داستانهای جدی خارجی را خواند. پس از سربازی با هوشنگ گلشیری آشنا شد و با او تماس گرفت و اولین نوشتههایش را به او داد و دوستیاش با او شکل گرفت و نگاه وی نسبت به داستان آرامآرام شکل گرفت.
مجموعه داستان «باغ ملی» این داستاننویس در روز جمعه شش آذر ۱۳۸۳ به عنوان برنده چهارمین دوره برگزاری جایزه گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۲ از دید داوران معرفی شد.