تحلیلی از انتخابات ریاست جمهوری / به سوی انتخاباتی دو قطبی

شوشان / دکتر علی رضا مخبر دزفولی : کم کم فضای انتخابات و آرایش نیروهای سیاسی دخیل به سمت شفاف سازی پیش می رود و مثل انتخابات های گذشته و انتخابات در بسیاری کشورهای دیگر جهان انتخابات دارد به سمت دو قطبی شدن پیش می رود.

با انصراف دکتر حداد عادل از طیف اصولگرایان و دکتر عارف از طیف اصلاح طلبان سردرگمی جناح های سیاسی و طرفداران آن ها خصوصا در طیف اصلاح طلبان به یقین و وحدت رسیده است و اکنون نوبت اصولگرایان است که اثبات کنند حاضرند برای پیروزی خط فکری و سیاسی شان از طعم شیرین قدرت صرف نظر کنند و راه را برای کاندیدائی که شانس بیشتری دارد باز و از پیروزی رقیب جلوگیری کنند.

فارغ از این احتمالات هم کناره گیری حدادعادل و هم عارف باارزش و نشانه پذیرش اصول کار سیاسی و بلوغ فکری جریان های سیاسی و حتی سیاسیون در کشور است.خصوصا آقای عارف که از اقبال خوبی در سطح کشور برخوردار شده بود ولی با تقید به جمله ی خودش که گفته بود فقط با نظر خاتمی کناره گیری می کند به عهدش وفا کرد همچنان که حدادعادل هم به قولش (در ائتلافی که خودشان اعلام کرده بودند اگر به آن پایبند نماندیم در دین مان شک کنید) عمل کرد.

آن چه فضای انتخابات را در جبهه ی اصولگرایان دچار تشتت کرده است یکی این است که بر اساس قول اولیه بنا بود از ۱+۲ کسی در صحنه بماند که بیشترین آراء را در نظرسنجی ها داشته باشد و بر این اساس قالیباف حق دارد در صحنه بماند چون بیشترین آراء را تاکنون در نظرسنجی ها دارد .

البته در حال حاضر شرایط او شکننده است به دو دلیل: یکی کناره گیری عارف و شیفت آراء اصلاح طلبان به سمت روحانی و رشد آراء او به طور قطع و یقین است . دیگری حمایت جامعه مدرسین - البته اکثریت اعضاء- از دکتر ولایتی است. و دیگری حضور سعید جلیلی که برای خود -تقریبا طرفداران سابق احمدی نژاد- طرفداران پروپاقرصی دارد و بسیاری از بدنه ی بسیجیان و طلاب کشور به سمت او گرایش دارند.

مشکل اساسی اختلاف نظر جامعه مدرسین قم است که قادر به اعلام رأی واحد نه در انتخابات گذشته و نه فعلی نبوده اند و بعضی از اعضاء از جلیلی و اکثریت از ولایتی حمایت کرده اند .

در این شرایط همچنان که در جبهه ی اصلاحات همه به نظر خاتمی و او هم به نظر هاشمی رفسنجانی پایبند است در طیف اصولگرایان هم در صورت علاقمندی به پیروزی تفکرشان و نه خودشان به نظر می رسد راهی جز باقی ماندن نامزد واحدی که واجد اقبال عمومی از سوی مردم است وجود ندارد.

روزهای معدود آینده اثبات خواهد کرد که آیا اصولگرایان مدعی اخلاص و تکلیف به اندازه اصلاح طلبان غیر مدعی در این حوزه به تکلیف واقعی خود تن خواهند داد یا نه ؟!