شوشان/ فرشاد داودی
بخش دهدز با حدود 90 سال سابقه ی بخش بودن هنوز از نبود و ضعف ابتدایی ترین امکانات در رنج و عذاب است. مردمان صبور و بیش از حد نجیب این سامان چند سالی ست که حتی برای تهیه ی آب شرب خود نیز مشکل دارند آبی که مایه ی حیاط است و ابتدایی ترین و مهمترین عنصر برای زنده ماندن و زندگی کردن یک انسان است.اما این قصه ی پرقصه زمانی تراژدی می شود که در پرآبترین نقطه ی دنیا باشی و از آب بی بهره و مصداق همان مثلی می شود که می گوید آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم.
من نمی دانم چه شده ؟ حکومت که همان حکومت است و مردم هم همان مردم عاشق جمهوری اسلامی همان مردمی که اثر زخم دلنشین جبهه و جنگ و انقلاب اسلامی در خانه خانه ی تک تکشان پیدا میشود . پس چرا ؟ چه شده؟ چرا مردم پرآب ترین نقطه ی دنیا برای تهیه ی آب خوردن در عذابند؟
هر چه فکر می کنم که ادامه یاین مطلب را بنویسم نمی دانم چه بنویسم به قول امروزی ها انگار هنگ کردم ، آخر معمولا برای هر موضوعی که نیاز به نوشتن مطلب یا مقاله باشد باید یک سری پیچیدگی هایی باشد که در موردش تحقیق کنی و مطلب بنویسی ولی در این مورد هیچ پیچیدگی نمی بینم ، باور کنید ساده ترین موضوعی است که به بزرگترین مشکل تبدیل شده است.
آخر مگر میشود ؟ مردم تشنه در وسط میلیاردها متر مکعب آب؟ نیاز نیست خودم را برای نوشتن مطلب بیش از این اذیت کنم و شما را هم سردر گم و خسته . جواب این فرمول بسیار ساده ، بی مسئولیتی مسئولین است ، وسلام. مسئولینی که متاسفانه به جای آنکه شیفته خدمت باشند تشنه ی قدرتند.
بی مسئولیتی تا چه حد ؟ مگر میشود؟ مگر وظیفه ی یک مدیر چیست؟ مگر نه اینکه مدیر مسئولیت دارد مشکلات تحت حوزه ی مدیریت خود را برطرف کند؟ شرمساری تا کجا؟ چرا کسانی که در قبال مردم دهدز مسئولند هیچ اقدامی نمی کنند؟ چطور سرشان را بالا میگیرند و طلبکارانه هم رفتار میکنند؟!
آیا این سزاوار جمهوری اسلامی است که مردمش در کنار آب باشند و برای تهیه ی آب صف بکشند دعوا و درگیری اتفاق بی افتد تا تانکر آب با خفت و خواری چهل پنجاه لیتر آب به آنها بدهد و روز بعد نیز همین آش و همین کاسه!
فقط ایکاش وجدان این مسئولین هر چه زودتر بیدار شود و به جای جولان دادن در فضای مجازی و واتس آپ و تلگرام و رادیو و تلوزیون و عکس های آنچنانی و اینستاگرام و... یا هر چه سریعتر مشکلات مردم را حل کنند یا استعفا دهند و در محضر حق تعالی استغفار کنند که موجب رنجش و زحمت و مشکل برای خلایق شده اند.