امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
غروب بیست و چهارم خرداد 92 نیز طلوعی جدید و جدی تر برای زنان در خوزستان بود. در چهارمین دوره انتخابات شوراهای شهر خوزستان اوضاع به گونه ای دیگر رقم خورد.
شوشان/ رویا محمودی : غروب بیست و چهارم آذر ماه 1385 ، طلوع دوره ی جديدي براي زنان در خوزستان بود. در اهواز ، برخلاف دور اول و دوم شورای شهر ، تنها يك زن در ميان منتخبان قرار گرفت. در دوره ی نخست انتخابات شوراي شهر اهواز، چهار زن عضو شورا شدند و در دوره ی دوم نيز سه زن از ميان نامزدها انتخاب شدند، اما شورای سوم اهواز فقط يك منتخب زن داشت. اين زن نيز نه فعال سياسي بود و نه فردي شناختهشده و صاحبنام در جامعه. آرزو بابادي، با كسب 36 هزار و 561 رأي، دومين منتخب مردم در مركز استان خوزستان شد. او در بازار مدرن و لوكس اهواز مغازهدار بود.
مشابه اين اتفاق در شهرهاي ديگر استان هم افتاده است. در آبادان، دختري جوان و گمنام توانست رأي اكثريت مردم را به خود اختصاص دهد. نازيلا ماهوري تحصيلكرده ی مديريت بازرگاني است و او نيز سابقه ی هيچ فعاليت سياسي، اجتماعي يا فرهنگي نداشت.
در دزفول كه زنان در دورههاي اول و دوم شوراي شهر حضوري چشمگير داشتند و رأي اول شهر هم در دوره ی نخست به يك زن اختصاص يافت، در سومین دوره شورا ، هيچ زني بهعنوان عضو اصلي انتخاب نشد. مريمخاتون قلمبر دزفولي تنها زنی بود که با كسب 10 هزار و 46 به عنوان عضو علی البدل انتخاب شد. در خرمشهر، همچون دوره دوم ، يك زن به تركيب اصلي شوراي شهر راه يافت. نرگس شِضري در شمارش آرا نفر چهارم شد.
در رامهرمز، راضيه عبداللهي با كسب 9 هزار و 432 راي نفر سوم منتخبان مردم شد. در بهبهان، كبري عليپور توانست با كسب 6 هزار و 564 راي نفر ششم و وارد تركيب اصلي شورا شد.
زهرهالزهرا روحيپور، ديگر نامزد انتخابات شوراها كه در دوره دوم هم در رقابتهاي انتخاباتي حضور داشت، نفر نهم و جزو اعضاي عليالبدل شد.
در انديمشك نيز رقابتها در دوره سوم شوراها قابل توجه بود. منتخب نخست اين شهر، شيرين مختاري با 13 هزار و 169راي بود و پس از او، سميه قلاوند با كسب 8 هزار و 671 رأي نفر پنجم شوراي هفتنفره انديمشك شد.
در شهر شادگان نيز منتخب نخست مردم يك زن بود، سيما نيكنژاد با 5 هزار و 15 رأي. با اين حال، در مسجد سليمان كه بافت جمعيتي متفاوت با افق ديد نسبتا بازتري نسبت به ديگر شهرهاي خوزستان دارد، هيچ زني در ميان اعضاي شوراي شهر سوم جاي نگرفت. هنديجان، لالي، ايذه، باغملك، اميديه هم شهرهاي كوچكي بودند كه در دور سوم شوراها نماينده زني نداشت.
اما غروب بیست و چهارم خرداد 92 نیز طلوعی جدید و جدی تر برای زنان در خوزستان بود.
در چهارمین دوره انتخابات شوراهای شهر خوزستان اوضاع به گونه ای دیگر رقم خورد. حضور بانوان خوزستانی برای انتخابات چهارمین دوره شوراهای شهر سیر صعودی داشت به نحوی که بیش از 500 نفر زن کاندیدای شوراها در استان شدند و سهم کلانشهر اهواز نیز از این تعداد تقریبا 57 نفر بود.
از بین این 57 نفر ، خانم زیبا صالح پور ، آذر زمانی ، ابتسام الباجی و مریم ابریشم کار توانستند وارد شورای شهر اهواز شوند. رای آوری زنان در اهواز به گونه ای بود که یک زن صدرنشین شورای شهر شد و با 35 هزار رای توانست بر سکوی اول قرار بگیرد. در سایر شهرهای خوزستان نیز زنان حضور جدی و فعال داشتند که در برخی از شهرها همچون آبادان چند زن به شورا ورود پیدا کرد.
افزايش تقاضاي زنان براي به دست آوردن كرسي هاي مديريتي نشانه يي بارز از يك رشد ناگزير اجتماعي است. اين اتفاق بي شك نتيجه يك تباني و يك حركت عمدي نيست. اين جبر تاريخ است و كسي نمي تواند در برابر جبر تاريخ بايستد. زنان در همه عرصه هايي كه پا در آن گذاشتند توانايي ها و قابليت هاي خود را نشان دادند. جامعه نتيجه حضور زنان و توانايي آنان را مي بيند و خود زنان هم به اين باور رسيده اند كه بايد زندگي اجتماعي پوياتري داشته باشند.
اگر زنان براي انتخابات شوراها ثبت نام كرده اند و برخی از آنان به شوراها راه یافتند كاملاطبيعي است، چون زندگي شهري رابطه مستقيمي با دغدغه ها و منافع زنان دارد. وقتي زنان با چنين رشد آماري كانديداي شورا مي شوند، بايد قبول كنيم كه جامعه آماده پذيرش وزرا و حتي روساي جمهور زن نيز هست و اميدواريم زنان، جامعه و سطوح بالاي مديريتي با همه اين نشانه ها به اين باور برسند و قابليت زنان را براي كسب كرسي هاي مديريتي به رسميت بشناسند.