- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمد مالي
چند سال پيش، كتابي از "محمود دولت آباديِ بزرگ" مي خواندم به نام "نون نوشتن"، البته فكر مي كنم وقتي غولِ سترگي مثل محمود دولت آبادي كه شَرَفِ ادبيات اين سرزمين است چنين نامي بر چنان كتابي مي نهد كه مجموعه وقايع نگاري هاي شخصي اوست، خُب معلوم است كه حرف چيست، درد چيست، شايد ديگر من هم نبايد بيش از همان خط اول اين نوشته مي نگاشتم و نيك بسنده روا مي داشتم به همين سخن كه...
"چند سال پيش كتابي مي خواندم از محمود دولت آبادي به نام "نون نوشتن" و خلاص..." اما در آن و از آن كتاب، بيش از اين متاع با من است. پس شما را دعوت مي كنم به مقام تامل. به آخرين پُك سيگار!
نويسنده حرفه اي مثل بالزاك، ساراماگو، چخوف، گونترگراس، جبران خليل جبران و يا همين دولت آبادي خودمان! بهتر است تا زماني كه "زوال كلنل" استاد نرفته در وطن زير چاپ، بگويم دولت آبادي خودشان! آري نويسنده حرفه اي در فراز و فرودي كه به درياي كتابش مي دهد، يك نقطه كانوني با دماي بالا تهيه مي بيند و ناگهان در حوالي آن نقطه، ماشه را روي شقيقه مخاطبش مي چكاند و حرف آخرش را مي زند.
بر همين اساس از زاويه من، "نون نوشتن" را دولت آبادي به زيور طبع آراست تا همين يك جمله را بگويد: "تاريخ جامعه معاصر ايران يك سوء تفاهم بيش نبوده است".
اين روزها اما كه براي قلم هاي شرافتمند، سخت مي گذرد سخت و تنها مي توان در پناه درخت حقيقت از طوفان بُهتان و ريا، دوام آورد، پشت هم زنگِ تكرار اين جمله است كه روحم را مي نوازد و از رخسار سخن و انديشه ام كام مي گيراند. آخر، كسي تاريخ معاصر ايراني را بيش از يك سوء تفاهم نمي داند كه خود بخشي از اين تاريخ است و جايي در ميان سرآمدان قبيله قلم خواهد داشت حتي اگر تنها معمار يك ساختمان باشد در شهر فرهنگ اين كشور، ساختمان "كليدر" و همسايه هايش از "گل محمد و مارال گرفته تا ستار و حاج حسين چارگوشلي".
پي نوشت اول: جشن دو سالگي اينستاگرام آقاي نماينده شرم آور است.
پي نوشت دوم: تبديل يك مكان آموزشي به يك مكان انتظامي غير قابل باور است.
پي نوشت سوم: ادبيات متملقانه، زشت؛ رفتار پوپوليستي، توهين به شعور انسان ها و دروغ بزرگ ترين آفت هاست.
پي نوشت چهارم: جواني مي گفتم واي بر مردمي كه قهرمان ندارند، پيش تر كه رفتم گفتم واي بر مردمي كه به قهرمان نياز دارند، حالا مي گويم واي بر مردمي كه قهرمانشان تو و امثال تو باشد آقاي نماينده اي كه تا ديروز مظهر شجاعت و آزادگي بودي و امروز ژن خوبت اين شهر و آن شهر، شهردار و مديرعامل و هكذاست.
