سنگ اول شورای شهر اهواز / ماجرای پیرزن و گلدسته کج / درس عبرتی برای شورا

شوشان / عبدالرحیم سوارنژاد: انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برگزار شد و مردم وظیفه خود را انجام دادند و کلید ورود به شورا را به دست معتمدان خود سپردند تا متناسب با مطالبات شهری آنان گام بردارند و زیبایی را برای شهروندان به ارمغان آورند .اهواز که مدتی از نعمت وجود شورا محروم بود بیش از بقیه شهرها حساسیت داشت و دارد لذا با انتخاب ۲۱ نفر که در میان آنها ۴ نفر از اعضای شورای قبلی وجوددارد پیامی را با آرایشان دادند که انشاالله مسئولین استان بخوبی محتوی این پیام را دریابند و به آن التفات نمایند . ضمن آرزوی موفقیت برای اعضای جدید به آنان حکایتی را که بارها نقل کرده ام یادآور می شوم که : می گویند چندین سال پیش، در شهری مسجدی می ساختند.

روز قبل از افتتاح مسجد، کارگرها و معماران جمع شده بودند و آخرین خرده کاری ها را انجام می دادند. پیرزنی از آنجا عبور کرد وقتی مسجد را دید به یکی از کارگران گفت: فکر کنم یکی از مناره ها کمی کجه! کارگرها خندیدند. اما معمار که این حرف را شنید، سریع گفت : چوب بیاورید! کارگر بیاورید! چوب را به مناره تکیه بدهید.

فشار بدهید.مدام از پیرزن می پرسید: مادر، درست شد؟!! مدتی طول کشید تا پیرزن گفت: بله! درست شد!!! تشکر کرد و دعایی کرد و رفت... کارگرها حکمت این کار بیهوده و فشار دادن مناره را پرسیدند؟! معمار گفت : اگر این پیرزن، راجع به کج بودن این مناره با دیگران صحبت می کرد و شایعه پا می گرفت، این مناره تا ابد کج می ماند و دیگر نمیتوانستیم اثرات منفی این شایعه را پاک کنیم. این است که من گفتم در همین ابتدا جلوی آن را بگیرم! پیشگیری بهتر از درمان است یکی از مهمترین شعارهای جهانی سلامت است و در ابعاد دیگر از کارآیی لازم نیز برخوردار است یعنی باید دانست قبل از اینکه یک اندیشه و تفکر اشتباه سامان بگیرد با بهره گیری از عنصر زمان و تدبیر مناسب از اشاعه و تعمیم آن ممانعت بعمل آورد و به جای مجادله ،با منطق و رفتارمخاطب پسند عمل نماییم هرچند نگاه و تفکر پیش رو منطبق با واقعیت نباشد اما کاربرد رقتار ظریف و هنرمندانه و تعاملی همراه با مثبت اندیشی می تواند هزینه های ناشی از آن اندیشه را بر جامعه بکاهد و جبهه تقابلی را از میان بردارد .

به همین دلیل است که سعه صدر را عنصر موفقیت و لازمه امر مدیریت دانسته اند و شنیدن را بیش از گفتن از اصول مبنایی مدیریت برای اقناع افکارعمومی و ایجاد مشارکت جمعی و همراهی جامعه بشمار می آورند. پس برای نفی تصور کج پنداری باید همین امروز چاره جویی کردتا اعتماد فراهم آید و با شناسایی سرچشمه های کج اندیشی آنرا خشکاند تا وارد مزارع انسانها نشود و گرنه با آبیاری غلط محصولی مسموم به جامعه ارائه خواهد داد و با این محصول سلامتی را جدی تهدید خواهد کرد.

در جامعه ناسالم پویایی و حرکت بسوی قله امکان پذیر نیست و رویگردانی را با خود خواهد داشت. همچنین این دیدگاه تلاش و همت خویش را بکار می بندد تا شفافیت را از اجسام موجود بزدایند و پررنگی را به جای زلالی بنشانند! در جایی که زلالی نگاهها مخدوش شود و اجسام تار دیده شوند نیاز به عینک پیدا می شود و تماشای پدیده ها با هر گونه عینکی تصنعی ست و طبیعی نیست با عینک جور دیگری می توان دید شاید از نوعی باشد که اینه ها را به دلیل شفافیت می شکند و در هیاهوی شکستن آینه ها هر چه معمار استمداد طلبد کسی به یاری برنخیزد چرا که نبرد با افکار عمومی میسر نخواهد بود و هنگامی که شادابی و طراوت از جامعه ای رخت بربندد زیباییهای زندگی در پس غبار مکتوم می مانند و نگاهی که بر زیباییها ننگرد به حرکت و همراهی و باهم بودن دوخته نخواهد شد و انزواطلبی پیشه کند و چنین نگاهی را هرگز برنتابند و خوبان نخواهند!

این را عرض کردم که در ابتدای راه و آغاز فعالیت شوراهای اسلامی شهر،اعضا متوجه پیرزنانی که گلدسته هایی که مبین قبله نمازگزاران می باشند را کج می بینند باشند و قبل از افتتاح بهانه را از بهانه گیران بگیرد که گاهی بهانه ها ناشی از جهل و گاه دلسوزی و دیگر شاید غرض و همچنین ممکن است منافع فردی باشد از سوی دیگر ذهن نخبگان و دلسوزان جامعه را برای همراهی در این مسیر اقناع نماییدتا زمزمه هایی که به گوش می رسد خوش آهنگ و شنیدنی گردند.روحیه پرسشگری را تقویت کنیم واز تجربه ها درس بگیریم و اعتماد را پاس بداریم و بدانیم که بیراه نگفته اند:خشت اول گرنهد معمار کج/تا ثریا میرود دیوار کج.