از آمل به اهواز با دوچرخه + عکس

11روز از رکاب زدن او به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر می گذرد؛ مبداءحرکتش آمل و مقصدش هم هرمزگان است. او کسی نیست جز رحمت الله آزاد که اکنون با دوچرخه اش به اهواز رسیده و با توقفی چند ساعته می خواهد نفسی تازه کند و به راهش ادامه دهد.

در بار و بندیل رحمت الله 54 ساله، سه آلبوم عکس و لوح تقدیر هم به چشم می خورد، همان هایی که سند شدند برای رکاب زنی 30 ساله او.

رحمت الله رکاب می زند برای صلح، برای دوستی، برای سلامتی. در گرما و سرما؛ یخبندان و شرجی و دمای بالای 50 درجه، فرقی برایش نمی کند. انگار عزمش جزم شده برای این رکاب زنی ها.

به گفتگویی با این دوچرخه سوار آملی می نشینیم تا از انگیزه هایش برای این رفتار فرهنگی اطلاع یابیم.

انگیزه شما از این سفر چیست؟

به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر و برای رساندن پیام سلامتی به مردم ایران به ویژه جوانان این مرز و بوم، تصمیم گرفتم در این روزهای گرم تابستان از مازندران به بوشهر سفر کنم.

چرا با دوچرخه؟

هدفم ترویج رشته دوچرخه سواری به عنوان ورزشی مفرح، کم هزینه و سالم و نیز ابزاری برای مبارزه با اعتیاد بود و از آنجایی که 30 سال است عضو فدراسیون دوچرخه سواری هستم، تصمیم گرفتم این بار هم با دوچرخه ام سفر کنم.

البته در یکی از سفرهای اروپایی خود با فرهنگ دوچرخه سواری که در این کشور بسیار رایج بود آشنا شدم؛ لذا پس از بازگشت به وطن خود درصدد ترویج صحیح فرهنگ دوچرخه سواری برآمدم و امیدوارم این امر در آینده ای نه چندان دور محقق شود.

این چندمین سفر شما با دوچرخه است؟

من برای 500میلیون معلول در سطح جهان رکاب می زنم و تا کنون به مناسبت های مختلفی از جمله روز جهانی معلولان، به 53 کشور سفر داشتم. تاکنون بیش از 400 لوح تقدیر از کشورهای ازبکستان، لبنان، اروپا، هند، آفریقا، ارمنستان، تاجیکستان، ایتالیا، اتریش، یونان، روسیه و ... دریافت کرده ام.

در این سفرها کسی از شما حمایت می کند؟

خیر، تنها حامی من خداست. تاکنون هیچ ارگانی از من حمایت مالی نداشته و حتی فدراسیون دوچرخه سواری هم برای این اقدام من، گامی بر نداشته است. این در حالی است که در حین سفر به استان های مختلف مردم از من استقبال خوبی می کنند.

ملزومات سفر دوچرخه ای شما چیست؟

کیسه خواب، چادر مسافرتی، مواد غذایی خشک و لوازم جانبی دوچرخه، تنها وسایلی هستند که در سفر به همراه خود دارم.

از این سفر برایمان بگویید؟

امروز یازدهمین روزی است که سفرم را آغاز کردم. از استان های مازندران، تهران، قم، مرکزی و لرستان گذشتم و اکنون به استان گرم خوزستان رسیدم و در اهواز توقف کردم. این بار پیامم «صلح و دوستی و سلامت» بود و قصد دارم این پیام را به استان بوشهر برسانم.

تاثیر این حرکت خود را در چه می بینید؟

به عقیده من هر شخصی در برابر جامعه خود مسئولیت دارد و امیدوارم به عنوان یک عضو کوچک ایران اسلامی، بتوانم نقش ویژه ای را در فرهنگ سازی و نهادینه کردن ورزش و دوری از مواد مخدر ایفا کنم. در واقع می خواهم با این اقدام خود تا جایی که می توانم پیام آور صلح باشم و همگان به ویِژه جوانان را به دوری از مواد خانمان سوز مخدر تشویق کنم.

سفر خوش و بی خطری برایتان آرزو می کنیم.

متشکرم و امیدوارم این گامی باشد برای نهادینه کردن فرهنگ دوچرخه سواری و ورزش سالم در جامعه.