پیش از این و در خلال ایام تبلیغات انتخابات دور گذشته ی مجلس شورای اسلامی، در میان مباحثی که در خصوص مسائل و حواشی انتخابات در فضای مجازی به رشته ی تحریر درآورده ام، مختصرا و گذرا به موضوع خطری که اندیشه ی اصلاح طلبی و اصلاح طلبان را تهدید می کند، پرداخته ام.

آن مطالب بیشتر ناظر به این حقیقت بوده است که؛ هر چند کرسی های مجلس شورای اسلامی مهم هستند و این جایگاه حساس و تعیین کننده به لحاظ در راس امور بودن در میان قوای سه گانه منحصر بفرد است و لذا هر حزبی بتواند تعداد بیشتری از صندلی های سبز بهارستان را از آن خود سازد خواهد توانست، در تصمیم های کلان مملکت دارای قدرت فوق العاده و بیشتری باشد، اما به چه قیمت و روش بدست آوردن آن نیز مهم خواهد بود.!

روی کلام من در آنجا (مطالب گذشته) معطوف به این نکته ی حساس و استراتژیک بود که؛ در افتادن در این تاکتیک گول زننده و ناشیانه که "در رقابت انتخاباتی به هر شکل نباید گذاشت، نامزدهای اصلی جناح مقابل پیروز شوند، پس با پشتیبانی از بعضی از نامزدانی که هیچ سابقه ای در اصلاح طلبی نداشتند، باعث پیروزی و راهیابی آنان به مجلس شدند و به زعم خود از ورود نامزدان اصلی جناح رقیب به مجلس جلوگیری نمودند".

در عوض حالا اصلاح طلبان با این معضل و مشکل جدی مواجه شده اند که هر چه جلوتر می روند، زاویه ی چنین نمایندگانی با آنان بیشتر و بیشتر می شود، بطوری که آشکارا آنان را در اردوگاه رقیب مشاهده می نمایند اردوگاهی که از همان اول متعلق به آن بوده اند.

تا اینجای مطلب هر چند خود ضرری قابل توجه از نظر حیثیتی برای اصلاح طلبان است و در تاکتیکی که اتخاذ نمودند، به نوعی به شکست انجامیده است، ولی شکست اصلی و اساسی برای آنان بعنوان یک جناح قدرتمند و ریشه دار آنجاست که؛ با چنین تاکتیک های سطحی و ناشیانه ای میزان نفوذ اندیشه ی ریشه دار اصلاح طلبی را در میان علاقه مندان، هواداران و رای دهندگان خود روز به روز کمتر و کمتر می سازند.

اصلاح طلبان به دلیل آن مقدار محبوبیت و اقبال عمومی که در بین آهاد مردم دارند و بارها در انتخابات های گذشته پای صندوق های رای به نمایش درآمده است و انتخابات دور دوم ریاست جمهوری دکتر روحانی نمونه ی بارز آن بوده است، چه نیازی به چنین روش های نخ نما شده ای دارند؟.

آنان نباید به دست خود و با تاکتیک های غلط و کم سود موجبات "استحاله" ی چنین اندیشه ای را فراهم سازند. اعتماد و اطمینان رهروان یک اندیشه ی راستین و ریشه دار در مرتبه ی نخست؛ ناشی از صداقت و پاکی است که در ذات آن اندیشه نهفته است چنانچه این پاکی و حقانیت به هر دلیل و بهانه، دچار دگرگونی(استحاله) شود، صاحبان خرد و دانایی دیگر آنرا بعنوان اندیشه ای راهگشا و پیش برنده به حساب نخواهند آورد و در مرتبه ی بعدی؛ رهبران یک اندیشه ی پیشرو می بایست از آلوده شدن آن در همه ی مقاطع و موقعیت ها جلوگیری نمایند. در غیر اینصورت تاثیرگذاری خود را از دست داده و شاید به ضد خود تبدیل و دیگرگونی یابد(استحاله).

معامله کردن با هر قیمتی بر سر پیروزی های مقطعی، کار و شیوه ی جریانی نیست که مدعی داشتن اندیشه ی عمیق و ریشه دار و صاحب هدف و برنامه در همه سطوح و شئون، برای رشد و توسعه و پیشرفت کشور است.

رقابت بر سر بدست آوردن کرسی های مجلس و همچنین ریاست جمهوری و حتی شوراها و... می بایست مانند تمامی کشورهای صاحب انتخابات آزاد و دمکراتیک، از مجرای حقیقی و سالم و منطقی خود عبور نماید و هر دو جناح سیاسی چه اصلاح طلبان و چه اصول گرایان و یا هر مدعی دیگری، چنانچه به راستی و درستی دارای هدف و برنامه ای مدون، منطقی و علمی هستند با صداقت و شجاعت کامل همراه با مروت و انصاف، در یک رقابت سالم و جوانمردانه بر سر برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت خویش ایستاده و برای پیروزی در رقابت ها از تمامی توانمندی های خود استفاده نمایند و با تاکتیک های ناشیانه و غیرمرسوم و معمول در دنیای سیاست و دموکراسی، بیش از این موجبات سردرگمی طرفداران خود را فراهم نسازند.

در صورتی که خلاف آن عمل نمایند، مطمئنا نتیجه ای بجز استحاله شدن و از دست دادن موقعیت و محبوبیت شان، عایدی دیگری نخواهند داشت. والسلام

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه