امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان - قاسم منصور آل کثیر // فعال فرهنگی اجتماعی:
تاکی شی کوموتو" که تاکی
صدایش می کنم کارشناس سیاسی سفارت #ژاپن دوست جدیدم است که قصد سفر به اهواز کرد و
آمد.
با "تاکی" اول به ساحل
#کارون رفتیم و از کارون و پیشینه ی خروشانش گفتم. بعد قدم زنان رفتیم تا نوشیدنی بومی
منطقه را بچشیم "مای لگاح" از عرقیجات درخت نخل است که در خانه ی #ماپار_اهواز
در کنار دوست دیگرم سید ابراهیم نوشیدیم و لذت بردیم.
بعد با همراهی دوستم رحیم به
یک نشست موسیقی رفتیم. قبلش در مسیر برای "تاکی شی" موسیقی ای از "خانم
میکو کاجی" پخش کردیم و با این موسیقی #اهواز_گردی را ادامه دادیم و تاکی بسیار
سوپرایز شد و خندان.
چون "میکو کاجی" از
خوانندگان برجسته ی #ژاپن است و از اینکه این موسیقی را برایش پخش کردیم بهت زده شد!
راندیم و به سمت اجرای زنده ی
موسیقی محلی اهواز در #منطقه_عامری (اهواز قدیم) به هنرمندی صالح مزرعه از خوانندگان
پرآوازه ی اهوازی و ساکن منطقه ی زویه ی اهواز رفتیم.
صالح (ابوعلی) هنرمندانه موسیقی
ما را معرفی کرد. به قول تاکی شی "شما یک شب فرهنگی را برایم رقم زدید".
تاکی شی با بخشی از موسیقی و
رقص اهوازی آشنا شد. همچنین با مناسک قهوه خوری. سپس راهی مضیف شیخ نواصر شدیم و آنجا
نیز "تاکی" با بخش های دیگری از فرهنگ اهواز آشنا شد و از تشابه فرهنگ ما
با ژاپن گفت.
مثلا از مناسک راه رفتن بر روی
قالی و رعایت آداب خاص ِ نشستن گفت. همچنین قرار شد با همکاری هایی اهواز را به ژاپنی
ها بیشتر و بهتر معرفی کنیم.
شیخ به رسم یادبود سفره ی حصیری
از صنایع دستی منطقه را به تاکی شی اهدا کرد. سرانجام گرسنه شدیم و کارمان به
"حمیسه" و #لشکرآباد کشیده شد... / آذر ۱۳۹٦