این کتاب علل عقبماندگی ایرانیان را مورد ارزیابی قرار نمیدهد، بلکه تلاش میکند تا دریابد جامعه روشنفکر ایران مساله عقبماندگی ایران را از چه زوایایی مورد بررسی قرار داده و آیا موفق به ارایه تحلیلی جامع در مورد این موضوع شده است یا خیر.
اعتماد نوشت: مفهوم عقبماندگی یکی از مضامینی است که در آثار و گفتار روشنفکران ایرانی بسیار به کار رفته است، تا جایی که میتوان از «گفتمان عقبماندگی» نزد ایشان سخن راند.
کتاب «گفتمان عقبماندگی نزد روشنفکران ایرانی» نوشته علی اکبر، پژوهشی در این زمینه و تحقیقی درباره دیدگاه روشنفکران ایرانی در ارتباط با مساله عقبماندگی در ایران است.
نویسنده در این کتاب میکوشد تاریخچهای تحلیلی- انتقادی از گفتمان عقبماندگی در ایران را عرضه کند. پرسش محوری این پژوهش این است که روشنفکران ما علل عقبماندگی ما را از چه زوایایی مورد بررسی قرار دادهاند و آیا موفق به ارایه نظریهای جامع در این ارتباط شدهاند یا خیر.
نویسنده به این منظور برخی از مهمترین آثاری را که روشنفکران ایرانی در دهههای اخیر در این زمینه نوشتهاند، مثل ما چگونه ما شدیم، نوشته صادق زیباکلام یا زوال اندیشه سیاسی در ایران نوشته سید جواد طباطبایی را مور نقد و بررسی قرار داده است.
او در این کتاب کوشیده سیر اندیشههای متفکران و روشنفکران ایرانی در مورد پدیده عقبماندگی در ایران را بررسی و با نگاهی انتقادی تحلیل کند؛ به عبارت دقیقتر این کتاب علل عقبماندگی ایرانیان را مورد ارزیابی قرار نمیدهد، بلکه تلاش میکند تا دریابد جامعه روشنفکر ایران مساله عقبماندگی ایران را از چه زوایایی مورد بررسی قرار داده و آیا موفق به ارایه تحلیلی جامع در مورد این موضوع شده است یا خیر.