اين تصور صحيح نيست كه فكر كنيم سلبريتي ها زاييده ي عصر معاصر ما و دوران ارتباطات و شبكه هاي اجتماعي هستند.بلكه بوده اند افرادي كه در طول تاريخ - دوران رويش تمدن هاي مدرن از سال هاي 1750 ميلادي به بعد -كانون توجه بوده اند.

مي توان در طول تاريخ افراد زيادي مانند ماري آنتوانت،كاترين كبير،ژنرال گاري بالبدي،ناپلئون و ... صدها نفر ديگر را نام برد كه كانون توجه افكار عمومي مردم زمانه خود بوده اند.

خوبي بررسي و درك صحيح تاريخ در اين است كه مي تواند واقعيت هاي بيشماري را براي ما آشكار سازد و از آن جمله مي توان به همين موضوع سلبريتي ها اشاره كرد.به جرات مي توان گفت: سلبريتي پروري ابداع قرن بيستم نيست و تولد آن هم زمان با رويش جوامع مدرن بوده و فقط شيوه هاي نمايش عمومي آنها در جامعه تغيير كرده است. شايد هم تا حدي سلبريتي شدن را ساده تر كرده است.

زيرا در دوره پست مدرن فعلي گاهي مي توان بي دليل كانون توجه شد و مي توان با موضوعات ساختكي و شايعه پراكني ،مدهاي عجيب و غريب و گاهي بازيگري،ورزشكار بودن و... يك سلبريتي ساختگي شد.

متاسفانه در جامعه امروز ما موضوع سلبريتي پنداري پر رنگ تر از سلبريتي شدن واقعي گل انداخته است.اين موضوع هم در سلبريتي نماها و هم در نزد افكار عمومي نمايان است.

نمونه بارز آن در نزد افكار عمومي هنگامي است كه به سلبريتي نماهايي بيشترين توجه را مي كنيم كه كمترين شناختي از آن واقعيت زندگي دروني و بيروني آنان نداريم.

امروزه شيوه سلبريتي شدن فرق كرده است و به راحتي مي توان از فاصله اي دور و بدون ارتباط با مردم سلبريتي شد.

اين روزها ديگر سلبريتي شدن نياز به افتخار آفريني و فضيلت هاي اخلاقي ندارد و مي توان با انواع و اقسام روش هاي كاذب به اين مسند نشست و بعد از آن فضيلت آفريني كرد.مانند كاري كه تعدادي از سلبريتي نماهاي ايراني در حوادثي مانند زلزله كردند.

البته سلبريتي شدن مضموم نيست و موضوعي كاملا دموكراتيك است چون هر كس با هر روش و شيوه اي مي تواند به آن دست شايد.اما با بررسي وضعيت سلبريتي ها و شيوه سلبريتي شدن آنها مي توان به عيار و درجه افكار عموي جامعه شايد تا حدودي فرهنگ عمومي پي برد كه چه كساني را بعنوان سلبريتي خود ساخته و پرداخته اند.

البته اگر سمت و سوي افكار عمومي به جانب پست مدرن شدن در نظر گرفته شود بايد گفت اين فضاي رسانه اي و اجتماعي و مادي كاملا زودگذر و احساسي و پر از رگه هايي از هوس بازي است كه مي تواند به همان ميزان كه استعداد سلبريتي پروري را دارد بازتوليد نابودي سلبريتي ها هم داشته باشد و در واقع عشق و دوست داشتن را به فوريت به نفرت از آنان تبديل نمايد.

در نهايت نبايد انتظار داشت كه حتما از دل دموكراسي حتي در جوامع پيشرفته تصميم هاي عقلاني خارج شود.

گاهي افكار عمومي در جوامع پيشرفته اي مانند ايالات متحده هم شكست خواهد خورد و فردي مانند ترامپ كه قطعا يه سلبريتي است تا يك سياستمدار برجسته بر كرسي رياست جمهوي مي نشيند و نمايش هاي مضحكي از خود بروز مي دهد. امروز كه اين نوشتار را مي نويسم زنان آمريكايي در حركتي عظيم در حال انتقاد از اين سلبريتي راه يافته به كاخ سفيد هستند.

پس در ايران ما بايد در اين باب بسيار تعمل كرد كه سلبريتي كيست و چگونه به اين مسند مي رسد؟ و عقلاي جامعه و روشنفكران بايد بتوانند براي آن تعريفي ارائه نمايند تا افكار عمومي به راحتي هر كسي را سلبريتي خود نداند.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه