حال مردم خوزستان به توان هزار خراب است

مهدی یراحی / خواننده

يه خاكى كه به دنيا نفت مى ده، بذار چند قطرشم خرجِ خودش شه

مسئولان ديروز و هنوز

آيا نتايج فاجعه بارِ انتقال آب از كارون به شهرهاى ديگر را احساس مى كنيد؟ بيچارگىِ مردم خوزستان را مى بينيد؟ آيا حتى لحظه اى خود را به جاى بيماران، كودكان، مسن ترها و حتى جوانان آن خاك بى نفس، تصور كرده ايد؟ لابد بعد از خواندن اين چند سطر با خود مى گوييد: ای داد، بازهم حرف هاى احساسى و غيركارشناسانه. بازهم خودنمایی و شو آف!

قبول، من و تمام مردم خوزستان و سيستان و خرم آباد و... همه غيرکارشناس؛ شما كه كارشناسيد بعد از گذشت۱۴سال از افتادن بلاى ريزگرد (درشت گرد) به جان خوزستان و در ادامه ديگر شهرها، آيا هنوز در حال مديريت بحرانيد؟! آيا قصد داريد همچنان بهانه هاى نخ نما شده مديران گذشته را تکرار كنيد؟! روز گذشته گفتگوى يكی از مجریان صدا و سيماى مركز خوزستان را با مسئول مديريت بحران آن استان تماشا مى كردم.

"آقاى مديريت بحران" در برابر ساده ترين پرسش هاى مجرى برنامه كه عنوان می کرد سوالاتش برآيند پيامك هاى ببيننده هاست، چنان درشتى مى كرد و سرسخت بود که انگار موضوع برنامه در مورد دارایی شخصى ايشان است! فقط کم مانده بود که روی این خطه ادعای مالکیت کند و بگوید: "مال خودم است، اختیارش را دارم"! آقای مدیر آنچنان برای پاسخگویی به سوالات تلفنى مجری مقاومت نشان می داد که گویا در حال گفتگو با مسيح على نژاد در صداى آمريكاست و چه بسا اگر گفتگو حضورى بود، حسابى از خجالت مجرى درمى آمد و او را چنان مديريت مى كرد كه از این پس هیچ بحرانی را احساس نکند! بحث به جايى رسيد كه مجری، گفته هایش را براساس توجيه و تأويل حرف هاى خود و مواضع صدا و سيما پیش برد و یادآوری کرد که اين پرسش ها، برآيند پيامك هاى مردم است. "آقاى مديريت بحران" با همان لحن مهربانانه و آغشته به منطق و محبت (!) گفت: "مگر تمام مردم خوزستان بيننده برنامه شما هستند"؟!

در این لحظات، به ياد يك "اصل خورشيدى" افتادم که می گوید جواب دو جمله را نمى توان داد: يكى حرف حق و ديگرى حرف بسيار ناحق!

مسئولان بزرگوار، مديران محترم!

براى مردم تفاوتى ندارد شما "دولتى" هستيد يا "سپاهى"، اصول گراييد يا اصلاح طلب. اینکه روی تفكر خودتان چه اسمی می گذارید نیز برای خودتان مهم است!

حال مردم خوزستان بسيار "به توان هزار" خراب است. نفس هاى مردم به شماره افتاده. طى اين ١٤ سال، بسيارى جان خود يا عزيزانشان را از دست داده اند. رفاه مطلق پیشکش، مردم خوزستان آب و هوا مى خواهند. از حرف و وعده و وعيد عبور كنيد. اين ملت عملگرايى مى خواهد.

آقاي مسئول! بودجه محيط زيست را افزايش دهيد. از شهروندى كه هواى نفس كشيدن ندارد، نمى توان انتظار فرهنگ داشت.

تنها چند قطره از همان نفت را خرجشان كنيد، اوضاع بهتر مى شود؛ البته خرج خودشان، نه برگزارى سمينار و جلسات مديريت بحران!

راه دوری نمی رود اگر از ما دور نباشید.