دکتر خسرو نشان از سمت مدیرکلی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان کنار رفت.
وی در یادداشتی با اشاره به همین موضوع نوشته است:
«آبان ماه 1394 بود مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان شدم. پیش از آن، خوزستان را به عنوان یک خوزستانی همیشه دوست میداشتم و از هر فرصتی برای دیدن جاذبههای چشمنواز این استان عزیز و معرفی آنها به دیگر هموطنان، استفاده میکردم. پس از آن در جایگاهی قرار گرفتم که ضرورت داشت با نگاهی تیزبینتر به داشتههای استانم بنگرم و آنجا بود که خوزستان عزیز، استان نخل و گرما، آب و آتش را بیشتر دیدم و دوستتر داشتم.
خوزستان، از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب، از چغازنبیل تا قلعه شوش، از آبشارهای شوشتر تا پل باستانی دزفول، از تالاب شادگان تا هورالعظیم، از پل سفید اهواز تا بنای زیبای سهگوش، از مسجد رنگونیها تا مسجد جامع خرمشهر، از سد کرخه تا سد مارون، از تشکوه تا و عمارت صمیمی تا نرگسزارهای بهبهان، از نخستین چاه نفت تا اشکفت سلمان، از دشت سوسن تا آبشار شیوند و از دهلاویه تا شلمچه، زیباییهای استان عزیز خوزستان است؛ استانی که برف و سرما و دشت و گرما را در دل خود جا داده است.
خوزستان، میراثدار فرهنگ ایران عزیز است و صنایع دستی این دیار، حاصل دسترنج مردمان خونگرم جنوب و نشان شرف و غیرت خوزیهاست.
معرفی زیباییهای خوزستان، کاری بس دشوار است، چرا که استانی با سه اثر ثبت جهانی و چندین و چند اثر ثبت ملی، ظرفیت فراوانی برای توسعه گردشگری را در دل خود جای داده است. استانی که آن را به گرما و خاک، میشناسند، حال آنکه نیمی از گونههای پرندههای موجود در کشور را در دل خود جای داده و از این نظر نیز استانی بکر و دستنخورده محسوب میشود.
بسیار تلاش کردیم که خوزستان عزیز، مهد هنرمندان ایران را بیشتر و بهتر بشناسانیم و امیدواریم آیندگان نیز در این مسیر گام بردارند.
حال که مسئولیت سنگین میراثداری از دوش بنده برداشته و به عزیزی دیگر سپرده میشود، از همه صنعتگران، هنرمندان، فعالان میراث فرهنگی و گردشگری، اهالی فرهنگ و هنر و خبرنگاران و اهالی رسانه که در این مدت در کنار میراثداران بودند و در مسیر حفاظت از میراث فرهنگی، توسعه گردشگری و رونق صنایع دستی استان خوزستان ما را یاری دادند، صمیمانه سپاسگزارم و امیدوارم شاهد اعتلای روزافزون استان سربلند خوزستان باشیم.»
گزینه جایگزین نشان قرار است در هفته جاری معرفی میشود.