- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمدسعید بهوندی
پیشرفت و توسعه ی پایدار تعیین کننده ترین اتفاق و بهتر است گفته شود؛ عالیترین فرایند و جریانی است که در همه ی کشورهای عالم، اعم از کوچک و بزرگ و در هر سطحی از ترقی، می توان به پشتوانه ی آن زندگی راحت و شرافتمندانه را برای مردم سامان بخشید.
توسعه ی پایدار؛ به دلیل نیاز به مقدمات و زیر ساخت های لازم و کافی و از سوی دیگر توانمندی ها و محدودیت های منطقه ای و جغرافیایی در هر گوشه و سرزمینی از جهان، دارای تفاوت ها و مزیت هایی است که ممکن است، فرایند فعالیت ها و نتایج حاصل از آن را با دیگر جاها بصورت کمی و کیفی متفاوت سازد.
بارها و بارها عبارت زیبای توسعه را از زبان مسئولان در سطوح مختلف مدیریتی، متخصصان عرصه های مختلف، صاحبنظران رشته ها و مهارت های گوناگون و... در اخبار و جراید و فضای مجازی شنیده و خوانده ایم و از این اتفاق میمون و مبارک که لابد در کشور در حال وقوع است به وجد آمده ایم.
بنا نداریم در این خصوص خدای ناکرده موجب تلخکامی شویم. اما وقتی پای دلسوزی، مسئولیت اجتماعی و پرداختن به حقایق در میان باشد، ناگزیر از گفتن می شویم. بدون آنکه بخواهیم گناه مشکلات توسعه ی پایدار را به گردن کسی بیاندازیم و گروه و جناح و طرز فکر خاصی را به مسلخ گاه ببریم، آن حقیقت عریان و تلخ این است که شاید بر خلاف دیگر کشورهای جهان در خصوص عمل به این اتفاق(توسعه)، متاسفانه در کشورمان ایران در اولین قدم که همان "باور و اراده ی راستین" است، مشکلات اساسی داریم.
دانستن لوازمات مسیر توسعه و خواستن و علاقه و شوق به آن علیرغم اینکه مهم اند، ولی به تنهایی فقط پوشیدن جامه ی تعریف و تمجید هستند. اما چرا در قدم نخست که همان باور و اراده ی راستین است، نقص اساسی داریم، فعلا نمی خواهیم به دلایل آن بپردازیم، زیرا درست است که مهمترین و راهگشاترین مقطع مسئله است، ولی چالش برانگیز، طولانی، پیچیده و در هم تنیده می باشد.
باور و اراده ی راستین، جوهر تمامی تحرکات و فعالیت ها در همه ی ابعاد و سطوح است. از فردی تا اجتماعی و از منطقه ای تا کشوری و جهانی. باور و اراده ی راستین نیز نیازمند سوخت و انرژی است، و این سوخت بوسیله ی؛ "ایمان، تربیت(آموزش) و احساس نیاز" تامین گردیده و نیازمندِ مرکبِ مطمئن و قوی ای بنام "مشارکت عمومی" است.
هیچ مرکبی بجز مشارکت عمومی نمی تواند فرایند توسعه ی پایدار را سالم و کامل به سر منزل مقصود برساند و اتفاقاً بسیاری از اشکالات و عامل های محدود کننده در درون همین مرکب مهم(مشارکت عمومی) خفته و جا خوش کرده اند.!
