- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمدسعید بهوندی
یک طرف جریان و فرایند مدیریت بطور اعم و بطور اخص در سطوح م‌یانی و عالی در دستگاهها و سازمانهای پیچیده، مهم و بزرگ بدون شک داشتن شجاعت و قدرت ریسک کردن است. اینکه کراراً می بینیم در بسیاری از دستگاههای ما خصوصا در دهه های پس از دفاع مقدس و سالهای اخیر کارها و تصمیمات بزرگ به سادگی و آسانی با مشکل مواجه میشوند و فعالیت ها با سرعت و اطمینان لازم و کافی به پیش نمی روند، بدون عدم وجود مدیران شجاع و جسور در این دستگاههاست. چرا چنین اتفاقی افتاده و ما در میان مدیرانمان از اینگونه افراد کمتر داریم؟ ممکن است دلایل متعددی را بتوان بر اساس تجربه برشمرد که همه در جای خود و تا اندازه ای کمابیش به واقعیت نزدیک باشند. اما یک دلیل واضح و تجربه شده در میان این دلایل وجود دارد که از نظر محکمی و فراگیر بودن، در گستره ی جغرافیایی کشور و در انواع مختلف دستگاهها از همه ی دلایل دیگر صحیح تر و برجسته تر است؛ در بهترین و شایسته ترین حالت، مدیران دستگاههای بزرگ را می بایست با خواهش و اصرار از آنها و تاکید بر حساسیت بالای مسئولیت مورد نظر منصوب نمود.
بقول معروف؛ "از ما اصرار و از او فرار" و در نهایت او با مطالعه ی جمیع شرایط خود و اهمیت موضوع با اکراه بپذیرد. آنگاه است که چنین مدیری نه وامدار کسی خواهد بود و نه نقطه ضعف و پاشنه ی آشیلی در مقابل شخص و یا گروه و جریانی خواهد داشت. از چنین مدیری انتظارِ داشتن شجاعت در تصمیم گیری و جسارت در پذیرفتن ریسک های بزرگ، البته عالمانه و فکورانه محال نخواهد بود.
نقطه ی مقابل چنین مدیری، تعداد قابل توجه مدیرانی است که بعضی از دستگاههای بزرگ و مهم ما را در سالهای گفته شده و حال تحت مدیریت خود دارند. مدیرانی که نه بااصرار و خواهش از طرف منصوب کنندگان، بلکه با خواهش خودشان و آنانی که وی را پشتیبانی گروهی و جناحی می نمایند، سکان هدایت و مدیریت را در اختیار گرفته و می گیرند. آیا انتظارِ داشتن شجاعت در حوزه ی مدیریتی و جسارت ریسک برای رسیدن به اهداف بزرگ از چنین مدیرانی امر آسانی است؟!
صراحتاً و دردمندانه باید گفته شود؛ تا مسئله ی مدیریت در همه ی سطوح و ابعاد آن به همین منوال است و بقول معروف؛ "درب بر همین پاشنه می چرخد"، از هزینه کردن منابع کشور اعم از انسانی و غیر آن در فرایند تولید، در حوزه ی مدیریتی آنان انتظار محصولات با کیفیت و فراوان بسیار بعید است. مدیری که با دهها لابی و توصیه و ریش گرو گذاشتن خود و دوستانش و انبوه وعده و وعیدهای پیش از آمدن، سکان رهبری و هدایت دستگاهی عظیم و حساس را در دست می گیرد، کجا خواهد توانست با شجاعت و قدرت تمام تصمیم گرفته و در مقابل مخالفان و سنگ اندازان که بعضاً ممکن است آدمهای گردن کلفتی بوده و یا مورد حمایت گروه و جناحی قوی نیز باشند، ایستادگی نماید.
مدیر وامدار؛ شخصی نیست بجز انسان بسیار محتاط، دو دل و ترسویی که از یک طرف، با هر اتفاق ریز و درشتی دلهره ی برکناری، مانند بختک،! افکار و اقداماتش را تحت فشار دارد و از طرف دیگر مجبور است برای تکیه زدن بر صندلی ریاست، چشم و دل به تایید و تعریف و حمایت دوستان و پشتیبان کنندگانش داشته باشد. از چنین مدیری با این خصوصیات و شرایط؛ انتظار اتخاذ تصمیمات بزرگ، اقدامات چشمگیر، ریسک های مهم و اساسی، صلابت در برخورد با متخلفین، مبارزه با فساد و رانت در همه ی اشکال آن، پاکدستی و خدمت خالصانه، خواسته ای تقریباً نزدیک به محال است.
کشور ما مطمئناً از داشتن افراد متخصص و متعهدی از نوع اول(اصلح، شایسته و شجاع) ابداً دستش خالی نیست. اما آنچه این افراد کاردان را از بدست گرفتن مدیریت های دستگاههای بزرگ کشور دور کرده و محروم ساخته است، همانا گرفتار شدن تقریباً تمامی حوزه های کشور از عمومی تا تخصصی در دام و چنبره ی اشخاص و گروههایی است که با پوشش دلسوزی و تعهد و داشتن آراء و غیره، سالهاست غیر خود را پس زده و با زیرکی و فضاسازی رسانه ای خاصی زمینه و فضا را کاملاً در اختیار گرفته اند. برای رهایی از این وضعیت ناپسند و خطرناک، هیچ راهی وجود ندارد مگر نجات مدیریت کشور در همه ی سطوح از پایه و حرفه ای تا عالی با طراحی و تبیین ساختاری علمی و منطقی متناسب با اهداف کلان و با رعایت بومی گزینی و خلع ید تمرکز گرایی از چنین وضعیت نامناسب و غیر قابل قبولی.
در حالت طبیعی و مطلوب؛ چرخه ی انتصابات در مدیریت های کشور در همه ی سطوح می بایست؛ فارغ از گروه و جناح گرایی صرف صورت گرفته و اشخاص و دستجات سیاسی و... کمترین دخالت را در آن داشته باشند. و فرایند انتصابات با شفافیت تمام در معرض دید آحاد مردم باشد. تا همه بدانند؛ در صورت داشتن شرایط لازم و کافی بدون هیچگونه مانعی می توانند دانایی و توانایی خویش را در راه خدمت به رشد و توسعه و عمران و آبادانی کشورشان بکار گیرند.
