۹۶/۱/۳ ؛ اهواز - تالار میرداماد ، عیدانه ی اصلاح طلبان خوزستان ...... نام احزاب ...... نام اشخاص ....... حاضرین ..... غایبین ...... و مطالب فراوان دیگر در فضای مجازی .

اینکه بعضی گفتند افرادی از شرکت کنندگان در مراسم برای تبریک آمدند یا برای تایید ، افرادی برای منافع آمدند یا جهت مصالح .....

بایستی در ابتدا تشکر و قدردانی نمود از کسانی که این مراسم را تدارک دیدند و زمینه ای برای عید دیدنی همفکران فراهم کردند .

به هرتقدیر آنچه مسلم و مبرهن است جای تعدادی از عزیزانمان خالی بود ، دوستان و بزرگوارانی که بسیاری از آنان از جمله ی سابقون عرصه ی اصلاح طلبی و مهمتر از آن ، نماد و شاخص در هدایت و راهبری این منش در کشور و بویژه در استان خوزستان بشمار رفته و می روند و نام آنها بر پیشانی اصلاحات استان نمایان بوده و هیچوقت حذف شدنی نیست . عزیزانی از مرکز و شهرهای مختلف استان خوزستان .

یکی از مهمترین پرسش ها این است که چرا تعدادی از بزرگواران و فرهیخته گان تشریف نداشتند؟

که سؤالی دقیق و صحیح است و بجز برخی عزیزان که به دلیل مشکلات شخصی ، مسافرت یا نداشتن فرصت برای حضور در گردهمایی ، قطعأ عدم حضور تعدادی از شخصیت های گرامی بیانگر و پیام آور اعتراضاتی به حق نسبت به مسائل مختلف در حوزه های نظر و عمل و در مواردی هم عدم رعایت حرمت ها طی ماهها و سال های گذشته می باشد .

امید است این نشست و عدم حضور بعضی همفکران و دوستان ، اعتراض ها و گلایه های مطرح شده تلنگری باشد و فراهم آورنده ی بستری جهت گره گشایی و گفتگوی سازنده و نه تخاصم و تشدید فاصله و کینه ورزی تا راهی برای رفع موانع پیدا شود . چراکه همگان واقفیم که سرنشین یک کشتی در دریای مواج هستیم.

یقینأ همه ی ما چه در کودکی ، نوجوانی ، جوانی و بزرگسالی در مدرسه یا دانشگاه و غیر آن کتاب های بسیار خوانده ایم ، شعر حفظ کرده ایم ، تست زده ، املا و انشا نوشته ایم اما این حقیقت بلاانکار است که گفتگو کردن را کمتر آموخته ایم و یا ممارستمان بسیار کم بوده است .

از حیث گفتگو کردن بجد با فقر مواجهیم و بایستی اعتراف کنیم قادر نیستیم انتظارات ، احساسات ، انتقادات و اعتراضاتمان را به زبانی آسان ، صریح و مؤثر به دیگران منتقل کنیم و اگر مدیر و مسؤل هستیم هم نمی توانیم شنونده ی خوبی برای شنیدن این توقعات باشیم.

به همین دلیل جامعه ای را تشکیل داده ایم که قادر به در کنار هم نشستن ، در یک مجموعه گرد هم آمدن و گفتگو کردن نیستیم.

حرف می زنیم ، پیام ارسال می کنیم ، در فضای مجازی نقد و اعتراض می کنیم اما نمی توانیم به واقع گفتگو کنیم.

مدیران ما مکررأ می گویند که ما اهل شور و مشورتیم ، ندای "وامرهم شوری بینهم و شاورهم فی الامر ..." سر می دهند ، اظهار می کنند که " وَ مَنْ شاوَرَ الرِّجال شارَکهُم فِی عُقُولِهِم.....، و من استبدّ برأيه هلك..."اما در عمل خلاف آن را شاهد هستیم.

گاهی اگر به گفته های مدیران ارشد و میانی دقت کنیم ملاحظه می شود به جای اینکه مستقیم و در کنار هم گفتگو و تفاهم کنند از طریق تریبون ها و پیام ها با یکدیگر صحبت می کنند ، یکی امروز حرفش را می زند و دیگری روز دیگر یا هفته ی دیگر و یا جلسه ای دیگر و به بهانه ای جواب وی را می دهد. شخصیت ها ، روشنفکران ، فعالین مدنی و سیاسی هم با یکدیگر اینگونه اند و مدیران با آنها هم چنین اند!

علت چیزی نیست جز اینکه قادر به کنار هم نشستن و گفتگو نیستیم.

اگر شخصیتی یا دیپلماتی در جایی حرف تند بر زبان جاری کند و طرف مقابل هم همانگونه و با همان ادبیات پاسخ دهد ، شجاع و نترس شمرده می شود و چنانچه در آرامش سخن حق و مطالبه ی خود را با جسارت اما از طریق رو در رو و گفتگو اظهار کند ضعیف ، ناتوان و مرعوب نامیده می شود!

علت این خصلت آن است که در ضمیر ناخودآگاه مونولوگ جسورانه به دیالوگ عزت مندانه ترجیح دارد و این همان دردی است که ما گفتگوی بین تمدن ها را می پسندیم اما آن را در درون و فی مابین خود مردود و مطرود می شماریم.

در جامعه مسئله از سه طریق می تواند پیگیری شود که بهترین و مطلوب ترین ان گفتگوست و اگر نشد ، مسیر بعدی خشونت است که مراتب آن ازبیان کلمات نامناسب تا استفاده از زور می باشد و راه سوم فریبکاریست. اگر در جامعه باب گفتگو باز باشد و البته طرفین گفتگو اهمیت ، ارزش و منافع آن را درک کنند هیچگاه ابزار خشونت و فریب بکار گرفته نمی شود.

نتیجه ی گفتگو هم یا نزدیک شدن و تفاهم است و یاعدم توافق که نتیجه ی هر دو حالت اقناع طرفین خواهد بود.

و اگر آرمان اصلاحات را نه به خشونت ،نه به قوم ستیزی ، نه به دخالت خارجی ، نه به وادادگی ، نه به بی عدالتی ، نه به تبعیض ، نه به خودرایی و استبداد ، نه به استثمار ، نه به جهل و فقر ، نه به تمامیت خواهی ، نه به دریوزگی برای پست و مقام ، نه به رزائل اخلاقی ، نه به دروغ گویی و

فریبکاری ، نه به فساد ، نه به اجبار و نه به هر عاملی که منافع و آسایش مردم را سلب کند بدانیم ، بایستی سعی کنیم از همه ی ظرفیت ها در این جهت بهره مند شویم.

از جمله مهمترین نقاط ضعف ، اختلاف در درون اصلاح طلبان است . هر زمان انسجام اصلاح طلبان آسیب دیده اصلاحات ضعیف شده است و این ضعف هنگامی بیش از پیش نمایان می شود که افراد مدعی اصلاح طلبی چه در جایگاه مدیر و یا غیر مدیر به زبان و نظر اصلاح طلب ، و در عمل خلاف مشی اصلاح طلبی عمل نماید .

اصلاح طلب بایستی به مبانی اصلاحات مؤمن و عامل باشد و از جمله ی وجوه آن پایبندی به قانون و فصل الخطاب دانستن قانون است . اصلاح طلب در هر قوه بایستی به اصالت استقلال دستگاهی که در آن خدمت می کند واقف باشد و با اقتدار و بدون ملاحظه در جهت صیانت از آن جایگاه به هر بهایی ایستادگی نماید در غیر اینصورت همچون بازی دومینو اولین و اخرین بازنده خود خواهد بود.

امید است در آغاز سال ۹۷ شاهد اقدامات عملی از سوی مدیران اجرایی در جهت شنیدن صدای مردم و نظرات گروه های مرجع باشیم و با تدبیر معمرین عرصه ی اصلاحات و همراهی تشکل ها و مجموعه ی اصلاح طلبان با گفتگو ، همدلی و هم افزایی جهت رفع نواقص و نقاط ضعف و کاهش مشکلات گام های مطلوب و اثربخش برداشته شود و پس از برگزاری عیدانه در سوم فروردین ۹۷ که زمینه ای مناسب برای شناسایی کاستی ها و مشکلات طیف اصلاح طلبان استان خوزستان که مدت زمانی است همگان رنجور از آلام آنند می باشد ، تلاش و همتی صادقانه و خالصانه صورت پذیرد و به تفاهم و حل اختلاف فی مابین با اتخاذ روش و مکانیزم مطلوب توسط شخصیت های فرهیخته منجر شود.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه