- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۳ تير ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۰
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - زمان بابادی شورای
جایگاه نیروهای نظامی و شبه نظامی در اقتصاد و توسعه کشورها، در همه دنیا غیرقابل انکار است.
حضور نیروی نظامی در عرصه تحقیقات، اقتصاد و سازندگی، نوعی مشق و مانور آمادگی در زمان صلح بوده ، این موضوع می تواند خیلی مفید و ارزشمند باشد و در کشورها، متفاوت عمل می شود.
در کشوری همچون آمریکا، ارتش در کنار فعالیت دفاعی خود، به کار تحقیقاتی و مطالعاتی در زمینه های مختلف نظامی و غیرنظامی و ایجاد استانداردهای گوناگون فنی و نظامی برای دست یافتن به تکنولوژی های جدید مشغول می باشند و همچنین به کارهای نظامی مزدوری (اعزام نیرو به نقاط دیگر خارج از مرز های جغرافیایی برای حفظ منافع کشور خود) نیز می پردازند.
در روسیه ارتش این کشور در کارهای سخت و بدون سود و طاقت فرسا همچون عملیات اجرایی و فعالیت در مناطقی که شهروندان عادی نمی توانند انجام دهند و یا سود کمی عاید انان می شود و یا کسی تمایل به سرمایه گذاری در آن مناطق ندارد (ولی برای توسعه کشورشان نیاز است) کار می کنند.
در چین نیروهای نظامی کارهایی مانند حمل بارها برای کاهش هزینه های تولید و بهره برداری در صنعت آن کشور را دنبال می کنند، در هر صورت فعالیت های غیرنظامی ارتش چین بر پایه کارهایی که از شهروندان عادی بر نمی آید یا کمک به کاهش هزینه تولید در کشور شان را می کند، می باشد.
در اینگونه کشورها از معافیت هایی که قانون برای آنان مصوب کرده، بدنبال کسب سود بیشتر نیستند، و‌می دانند که این معافیت ها برای کاهش ضررها، منظور شده است.
در بیشتر کشورهای پیشرفته جهان، دولتها با مردم خود کار تجارتی نمی کنند و شریک منافع آنها نیستند، بلکه با کمک به آحاد جامعه خویش در منافع ملی مردم شریک می شوند.
ولی متاسفانه سیاست اقتصادی در برخی کشورها بسیار متفاوت است و نیروهای نظامی در کارهایی شرکت می کنند که منافع زیاد داشته باشد و فضا را برای تجارت دیگر هموطنان خود که توان کارهای زیادی ندارند تنگ و یا مسدود و یا کارهای دشوار با سود ناچیز را در اختیار آنان قرار می دهند، در این کشورها، نیروهای نظامی از صادرات و واردات گرفته تا تاسیس بانک‌ها و خرید سهام شرکت های سود ده و زود بازده تولید و صادرات منابع و مواد معدنی و یا در اختیار گرفتن کارخانجات بزرگ برای خود و یا با استفاده از نفوذ و واگذاری آنان به نیروی مورد وثوق محول می کنند و در مواردی کارها بصورت دست اول گرفته و بین مقاطعه کاران تقسیم می کنند و بعنوان واسطه برای بردن سود بیشتر حضور دارند.
در مواردی که قانون برای آنان امتیاز خاص در نظر گرفته، سعی می کنند تسلط کاملی بر کلیه سودها برای خود ایجاد کرده و دولتی در دولت بوجود آورند، البته این موضوع مربوط به دولت هایی می باشد که دولتمداران آن در منافع این نوع سیاستها در کشور خود سهیم می باشند و یا برای حفظ جایگاه خود جسارت مقابله با آنها را ندارند.
نظامیان در کشورهای پیشرفته برای حفظ نظم و آرامش جامعه وارد کارهای اقتصادی می شوند، ولی در کشورهای دیگر برای بهره برداری از امتیازات اقتصادی به کارهای نظامی می پردازند.
و شاید بتوان گفت یکی از عواملی که اقتصاد در اینگونه کشورها هیچگاه پیشرفت نمی کند بلکه رو به عقب می رود همین موضوع می باشد و تا زمانی که این موارد اصلاح نشود، اقتصاد این مدل کشورها روی ریل پیشرفت قرار نخواهد گرفت.
