نوید قائدی
در استان خوزستان عدم وجود یک گفتمان واحد منطقی برای حصول باورهای مشترک یا خرد جمعی باعث شده تا مسیر توسعه هموار نباشد.
گرچه دستگاههای اجرایی و دیگر نهادهای ذی ربط علیرغم وجود کمی و کاستی های فراوان تلاش می کنند تا با عمران و آبادانی مشکلات مردم را کمتر کنند، اما به دلایلی تا کنون موفق نشده اند رضایت مردم را جلب و محور توسعه قرار گیرند. برای ایجاد توسعه همه جانبه باید به عوامل توسعه آفرین توجه کرد و روش های اجرایی و موانع پیش روی را شناخت.
بعد از شناخت کامل کار در گام نخست اگر همت لازم هم بوجود آمد باید اهداف و افق آینده را ترسیم تا بتوان کارها را سامان و در مسیر اجرا قرار داد. ولی متاسفانه در استان خوزستان هنوز این باور جمعی بوجود نیامده است، گرچه به صورت جزیره ای برای توسعه آفرینی مواردی پیشنهاد می شود اما نتیجه ای قابل توجه بدست نمی آید.
یادتان باشد موتور محرکه توسعه تنها دولت مردان یا نمایندگان مردم در مجلس نیستند بلکه تلفیقی از توده های عام مردمی و حتی در استانی خوزستان اقوام و خرده فرهنگ های مختلفو دیگر گروههای اجتماعی که در قالب تفکرات مختلف قرار دارند و اجماع نخبگانی استان و البته همراهی نهادهای اجرایی و تصمیم ساز از عوامل مهم و ضروری برای ایجاد این حرکت بزرگ است.
این یک خیال باطل است که تصور شود توسعه آفرینی تنها از مسیر نهادهای دولتی و مجلسی بوجود خواهد آمد.از ارکان مهم توسعه، نخبگان جامعه و توده های مردمی است زیرا توسعه اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و محیط زیستی به عنوان پایه های توسعه پایدار تنها با مشارکت و همراهی نخبگان و مردم امکان پذیر خواهد بود.
تا این ارکان پای کار نباشند و نحوه مشارکت آنها مشخص نشود و برنامه و پلان اجرایی و افق ها ترسیم نشود به هیچ عنوان نمی توان امیدوار بود که استان خوزستان در مسیر توسعه قرار خواهد گرفت.
حتی اگر امکانات و ابزار فیزیکی و مشکل مالی انجام پروژه ها مرتفع شود باز توسعه آفرین نخواهند بود زیرا از ابتدای انقلاب تا کنون و بعد از خرابی های جنگ تحمیلی بودجه های خوبی در بعضی بخش ها اختصاص داده شد اما امروز در همان بخش ها مشکلاتی وجود دارد،از ایرادهای اساسی کار ندیدن نقش توده های مردمی و نخبگان و همراهی آن ها به عنوان عوامل اجتماعی و فرهنگی در اجرای کارها بوده است.
اگر قرار باشد دولت و نمایندگان کار خود را بکنند و مردم مطالبات خود را داشته باشند و نخبگان برای اجماع و حرکت مردم و دولت و همراهی آنان با یکدیگر تلاش و تفکر و نقش آفرینی نکنند بعید است تلاش های مجزا و جزیره ای نتیجه آفرین باشد.
لذا توصیه می شود مطالبات مردمی و نقش آفرینی آنان و اجماع نخبگان و دیگر نقش آفرینان اجتماعی و فرهنگی و ... و نهادهای اجرایی و قانونگذاری در کنار هم قرار گیرند تا بتوانند در ایجاد یک گفتمان و باور مشترک سهیم باشند تا در قالب مطالبات منطقی و معقول با توجه به ظرفیت ها و استعدادهای استان حرکت نمایند و مشکلات را مرتفع و توسعه آفرینی نمایند.
مگر نه گسترش فقر و عدم توجه به مطالبات مردمی می تواند سبب بروز مشکلات بزرگ اجتماعی و فرهنگی دیگری در استان شود. در صورت پذیرش اصل قضیه باید جهت ایجاد روش های گفتمان سازی و نحوه رسیدن به باورهای مشترک و دیگر برنامه های اجرایی تا ترسیم نقشه راه و افق های آینده تلاش و راهکارهای عملی را در پیش گرفت.