امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان – زمان بابادی شوراب : در پی شکایت دفتر ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۵ از حسن عباسی تحت دو عنوان«نشر اکاذیب»و«توهین به مسئولین»، دادستان حکم هفت ماه زندانی شدن جناب حسن عباسی از منتقدان دولت و زبان تند اصول گرایان را خبر داد.
اتهام ایشان نشر اکاذیب
(افشاء برخی از تخلفات جناب رییس جمهور و وزرا و اطرافیان ایشان و دست آخر (بطور طبیعی)
از روی ناراحتی چند فحش هم برای حسن ختام حرف هایش نثار رییس جمهور و اطرافیان ایشان
نمود.
وی از اتهام نشر اکاذیب
از سوی قاضی پرونده برائت گرفت اما در مورد اتهام توهین مجرم شناخته شد.
در جریان محاکمه ایشان از
نشر اکاذیب که مربوط به خبر دیدار آقای روحانی با یکی از مقامات صهیونیستی در سال های
دور بود تبرئه و به جرم فحاشی به هفت ماه زندان
محکوم شده است!!!!
سئوال بزرگ اینجاست که این
آقای عباسی به خاطر حقایق یا همان نشر اکاذیب که می تواند مهم تر باشد تبرئه می گردد
و اگر تهمت ها و حرف های ایشان حقیقت داشته و دروغ نبوده است، چرا آنها از طرف مراجع
ذیصلاح پیگیری و مطرح نمی شوند؟
وقتی در مورد تخلفات وزرا
و معاونین ایشان افشاگری می کنند، اگر صحت ندارند چرا از زدن این حرف ها تبرئه می شود؟
یعنی این همه تخلف از اطرافیان
رییس جمهور محترم صحت دارد
و او از آنها تبرئه می شود
و نهایتا بدلیل بیان چند
کلمه فحش که به طور عادی از دهان هر کسی که از بی عدالتی به ستوه آمده جاری می شود،
مجرم شناخته می شود!؟
ولی سئوال اینجاست که این
دوستان که در مورد هر فحاشی اینقدر حساس هستند، چرا در مقابل توهین های مختلفی از طرف
آنها مانند(مزدور، جیببر، بیدین، بزدل، مفسد، متوهم، بیشناسنامه، کاسب تحریم، کودک،
عصر حجری و...)به مردم و مخالفان خود و نخبگان جامعه می کنند مجازاتی در نظر گرفته نمی شود و معیار دوگانه
وجود دارد؟
و اگر با همین احکام قرار
است حکمی برای این مسئولین خاطی صادر شود، براستی برای آنان که به شعور جامعه توهین
می کنند چه حکمی باید صادر شود؟
و آیا این شکایت ها با تفکرات
گفتاری آقای رییس جمهور که گفتند می خواهم قلم ها روان شوند و همه صریح القلم شوند
و وعده هایی در قالب حقوق شهروندی به مردم دادند، منافات ندارد؟
حسن عباسی ادعا کرده عباس
آخوندی، وزیر راه و شهرسازی کشور از طریق رانت به ثروت های نجومی رسیده، اینکه حسن عباسی در بیان
اتهامات به ایشان، آقای نعمت زاده و شریتمداری و خود رییس جمهور و برادر ایشان و یا
معاونین ایشان بعنوان نشر اکاذیب تبرئه شده است، یعنی چه؟
یعنی تمام اتهامات مطرح
شده، درست بوده است؟
آیا این ادعای وی که «برخی
مسئولان نظام، نفوذی، ناکارآمد و ناسالماند و رئیس جمهوری با دروغ رأی آورده است»
صحت داشته که در مقابل آنان تبرئه گردیده است؟
آیا اهانت کردن و تقلید
رفتار مسئولین به طنز و صحبت کردن به مانند آنان، جرمش بیش از خلاف های مالی و مدیریتی
است؟
نکته آخر
حال باید منتظر ماند و دید که اگر اصول گرایان که کمتر اعتقاد به آزادی دارند به قدرت برسند به استناد رفتار این دولت (حسن روحانی) برای بلندگوهای آزاد جامعه چه تصمیماتی خواهند گرفت؟