بحمدالله در انعکاس این مشکل و نگرانی عمیق به هیچ وجه نیاز نیست به مسائلی مانند؛ عظمت هشت سال دفاع مقدس و حماسه آفرینانش، استان خوزستان و مظلومیت و محرومیتش، دستگاه های اجرایی و حقوق کارمندان و کارکنان و بازنشستگانش، قانون پنجساله برنامه ششم توسعه ی کشور و ماده و تبصره هایش، برای حضرتعالی و اعضای محترم مجمع که قانوناً و عملاً دستی بر آتش آنها دارید، توضیحاتی ارائه نمایم، زیرا مصداق بارز همان توضیح واضحات خواهد شد!. بنابراین بهتر و پسندیده تر است تا در خواست و درد دلم را در قالب چند پرسش فراگیر مطرح نمایم:

# آیا آن هنگام که شما و دیگر نمایندگان محترم در کمیسیون های تخصصی و آنگاه در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، مشغول بررسی و تصویب ماده و تبصره های قانون پنج ساله برنامه ششم توسعه ی کشور و از جمله ماده ی ۱۱۲ (جبران کمبودهای استان های مناطق عملیاتی دفاع مقدس) آن بوده اید، هیچ بیاد نیاورده و فکر نکرده اید که استان خوزستان و دیگر استانهای درگیر جنگ، کمبودهایشان صرفاً در سالهای اخیر شکل نگرفته، بلکه با شروع جنگ و خرابی ها و محدودیت های برنامه های توسعه و آبادانی در این استان ها از همان آغاز جنگ شروع گردیده و تاکنون نیز ادامه داشته است؟!

# آیا به هنگام تصویب این ماده(۱۱۲) هیچ فکر ننموده اید؛ چنانچه قرار باشد، عدد ریالی از بابت کمک به کارمندان و کارکنان شاغل در دستگاههای دولتی، برای جبران کمبودهای ناشی از جنگ در احکامشان گنجانده شود، صاحب حق ترین و نیازمندترین آنان همانا کسانی هستند که در هشت سال دفاع مقدس و با وجود تمامی مشکلات و معضلات، صادقانه و دلسوزانه در این استان ها ماندند و به خدمت خویش در دستگاه های اجرایی ادامه داده و بسیاری از آنان بصورت داوطلبانه و بسیجی وار لباس رزم پوشیده و بعضاً به درجه رفیع شهادت و جانبازی نیز نائل آمدند؟!

# بحث سازمان برنامه و بودجه متولی اصلی تدوین قانون برنامه به کنار، که خود مثنوی هفتاد من کاغذ حاوی درد و رنج بسیار است! ولی چگونه نمایندگان محترم بخصوص نمایندگان استان های درگیر دفاع هشت ساله، بعنوان وکلای ملت و از جمله قشر حقوق بگیر، توانستید بپذیرید که هزاران نفر بازنشسته ای که در سالهای سخت و نفس گیر ولی پرافتخار دفاع مقدس هم مشغول خدمت در دستگاههای خود بوده اند و هم در جبهه ها حضوری فعال داشته اند را از شمول ماده ۱۱۲ این قانون تنها به صرف اینکه بازنشسته هستند، محروم سازید؟! با اینکه بخوبی می دانید در سالهای جنگ و حتی در "هشت سال بازسازی" حقوق آنان افزایش قابل توجهی نداشته است؟!

# آیا این است پاداش خدمت صادقانه و از آن مهمتر مزد حضور در میادین نبرد با دشمن؟!

# آیا تمامی دولت های دنیا همین گونه با خادمین بازنشسته و جهادگران پیر خویش برخورد می نمایند؟!

در پایان خدای ناکرده برای عدم سوء برداشت و تعبیر لازم است گفته شود؛ به هیچ وجه بنده و همکاران بازنشسته در همه ی دستگاه های دولتی از افزایش حقوق کارمندان و کارکنان بر اساس این ماده(۱۱۲) ناخشنود نیستیم. زیرا؛ معتقدیم این استان از کمبودهای زیادی رنج برده و می برد و بخش زیاد و زیربنایی آن قطعاً مربوط به محدودیت زمان جنگ و سالهای پس از آن تاکنون است. اما به هر بهانه و استدلالِ حتی قانونی، "محروم ساختن مستحق ترین" افراد و خانواده های آنان از این افزایش و ترمیم حقوق، مطمئناً خطا و بلکه گناهی نابخشودنی خواهد بود که باید هر چه سریعتر به روشی که خودتان بهتر می دانید، اصلاح شود!. ایران و اسلام و اهداف بلند آن سربلند و پیروز باد! در پناه قادر متعال و کریم همواره تندرست، عزتمند و شاداب باشید!

آمین یا رب الرئوف الرحیم

محمدسعید بهوندی/اهواز

بازنشسته ی فرهنگی و رزمنده ی داوطلب دفاع مقدس

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه