واقعیت ها را بیان کنیم و منت گردن ملت نگذاریم

شوشان - زمان بابادی شوراب / بسیجی تخریب چی دفاع مقدس :

 در دوران هشت سال دفاع مقدس شرایط طوری‌ بود که کمتر کسی می توانست در بیش از سه تا چهار عملیات در جبهه حضور داشته باشدو شهید ، مجروح و یا اسیر نشود،

و هرکسی که می گوید من در تمام عملیات یا بیش از چهار عملیات حضور داشتم راستش را نگفته است

حتی آنانی که قابلیت شهادت نداشته اند از این قاعده مستتثنی نبودند و متاسفانه برای بزرگنمایی خود این حرف ها را بیان می کنند.

در شب های عملیات خاطره ایی جز صدای انفجار گلوله های توپ، خمپاره، تانک و تیربارهای دشمن و کشته و زخمی شدن همرزمان چیز دیگری را نمی توان به یاد داشت،

 بدلیل اینکه فضای استرس و هیجانی بطور ناخودآگاه به افراد دست می داد

و به بچه ها تسلط پیدا کرده و به وجود می آورد

باعث ‌می گردید تنها شروع و خاتمه رویدادها شب عملیات  در ذهن ها باقی بماند و اتفاقات آن شب در ذهن قابل ثبت نبود.

برای بچه هایی که در شب  عملیات حضور داشتند، احتمال شهادت ، زخمی و اسارت بیشتر از پنجاه درصد بود و اگر کسی در عملیات اولی برایش اتفاقی نمی افتاد در عملیات دوم و یا سومی حتمی بود و همچنین بعضیها عنوان می کنند هشت سال در خط مقدم جبهه حضور داشته اند که این هم زیاد نمی تواند درست باشد،

چون اگر کسی حتی در جبهه‌ بود و در عملیات هم شرکت نمی کرد درحملات و  عملیات ارتش منظم و آکادمیک عراق و عقب نشینی های بچه های خط مقدم  از خسارت و آثار آن بی بهره نمی شد،

مگر اینکه دوستان عزیز در آشپزخانه های پشت خط و با فاصله خیلی دور از جبهه های واقعی در حال طبخ غذا و یا کمک به آشپز بوده باشند

و یا در واحد تبلیغات و پشت خط حضور داشتند، حتی راننده ها و ترابری هم نبوده اند

و یا اینکه در مسجد محله خودشان پست می دادند و در تشویق و اعزام نیرو به جبهه کمک می کردند و یا اینکه سفارشی در نقاطی دور از تیررس دشمن و در پادگان های آموزشی اطراف شهرهای جنگی خدمت می کردند (هرکسی از هر جای ایران به خوزستان اعزام می شد سابقه جبهه به او تعلق می گرفت ولی مردم اهواز، آبادان، سوسنگرد و شهرهای جنگی ...که مستحق تر بودند به آنها تعلق نمی گرفت) یا از طریق مستند سازی غیرواقعی برای گرفتن امتیاز و درجه و...آنها را ساخته اند.