چند ماهی است که از آغاز فعالیت وزنه‌برداری بانوان در خوزستان می‌گذرد. تعداد بسیاری از دختران کم و سن و سال دور هم جمع شده‌اند تا الفبای وزنه‌برداری را یاد بگیرند و در این راه پر فراز و نشیب برای رسیدن به موفقیت گام بردارند.

با آغاز به کار وزنه‌برداری در استان خوزستان، دختران علاقه‌مند به این رشته نیز مصصم برای رسیدن به اهداف‌شان تلاش می‌کنند. آن‌ها قرار است در اولین تجربه خود در یک میدان رسمی، آذرماه با حریفان خود برای رسیدن به مدال بجنگند. این دختران اگرچه تازه‌کار و تازه‌نفس هستند ولی آن‌قدر انگیزه و امید دارند که بیشترشان از اکنون مدال طلای مسابقات کشوری سنندج را برای خود کنار گذاشته‌اند.

برای جویا شدن از وضعیت وزنه‌برداری دختران خوزستان و چگونگی آماده‌سازی اولین تیم تاریخ وزنه‌برداری بانوان استان برای حضور در رقابت‌های کشوری پیش‌رو، یک روز تمرینی را در کنار این ورزشکاران گذراندیم.

ساعت 17:30 یک روز پاییزی، دختران نوجوان با لبخند و چهره‌هایی پرامید وارد سالن می‌شوند؛ هستی محمدی و نیایش سلیمانی به همراه مادران خود که آن‌ها نیز رشته وزنه‌برداری را برای فعالیت انتخاب کرده‌اند، وارد سالن می‌شوند. کم‌کم تمام دختران وزنه‌بردار از جمله مهدیس قریشی و فاطمه گراوند و شیرین زیلایی، مربی‌شان نیز به سالن می‌آیند.

پس از کمی خوش و بش، برای گرم کردن یک‌جا جمع می‌شوند. مصمم هستند و همگی از اولین میدان رسمی که قرار است آذرماه در آن شرکت کنند، می‌گویند. مهدیس، فاطمه، نیایش و هستی که از جمله نفرات اصلی تیم اعزامی استان به سنندج هستند، به نوبت روی تخته‌ می‌‌روند و پشت میله هالتر قرار می‌گیرند. دستانشان ظریف و کوچک است ولی با قدرت و مصمم میله‌ پولادی را لمس می‌کنند.

"هستی محمدی" اولین دختر وزنه‌برداری است که برای مصاحبه پیش قدم می شود و در پاسخ به این سوال که چرا این رشته را انتخاب کردی؟ پاسخ می‌دهد"من وقتی دیدم مادرم برای تمرین به سالن وزنه‌برداری می‌آید، علاقه‌مند شدم. وزنه‌برداری رشته خیلی خوبی است و دوستان خوبی هم پیدا کرده‌ام."

وی ادامه می‌دهد" اگرچه مدت زمان زیادی نیست که این رشته را انتخاب کرده‌ام ولی به پیشرفت در این رشته، خیلی امیدوارم و به نظر من وزنه‌برداری اصلا رشته سختی نیست."

محمدی می‌گوید"مسوولان هیات برای جا انداختن این رشته در استان خیلی تلاش داشته‌اند. من چهار ماه است که هر روز تمرین می کنم و هر روز نیز علاقه‌مندتر می‌شوم. احساس می‌کنم در این رشته موفق خواهم شد. من صد درصد می‌توانم به تیم‌ملی برسم و در حال حاضر عسل آرمین، الگوی من در این رشته است. در رقابت‌های کشور نیز در دسته مثبت 81 کیلوگرم وزنه می‌زنم و مدال طلای این دسته را هم می‌خواهم."

"متاسفانه باور اشتباهی که وجود دارد، این است که رشته وزنه‌برداری برای بانوان خوب نیست و آن‌ها را دچار مشکل می کند در حالی که اصلا به این صورت نیست و اگر به صورت صحیح به این رشته پرداخته شود، فرد هیچ آسیبی نمی‌بیند"، این جملات را "مهدیس قریشی"، دختری می‌گوید که در خانواده‌ای ورزشی -پدر از قهرمانان و پیشکسوت وزنه‌برداری و رییس فعلی هیات استان و برادرش از قهرمانان وزنه‌برداری کشور- زندگی می‌کند.

وی درباره چگونگی آشنایی با این رشته نیز می‌گوید"من از طریق پدر و برادرم که وزنه‌بردار هستند به این رشته علاقه‌مند شدم. هفت ماهی است که فعالیت دارم، البته قبلا در خانه تمرین می‌کردم و از زمانی که این رشته به صورت رسمی فعالیت خود را در استان آغاز کرد، به باشگاه آمدم. من واقعا به این رشته علاقه مند هستم."

قریشی ادامه می‌دهد"برای کسب مدال طلا دسته 55 کیلوگرم به مسابقات کشوری سنندج می‌روم. فعلا شناختی نسبت به حریفان ندارم ولی مصمم هستم و از اکنون نیز به تیم‌ملی فکر می‌کنم و آینده خود را در این رشته می‌بینم. الگوی من هم سهراب مرادی است و همیشه با مدال‌آوری‌های او خوشحال شده‌ام."

وی با بیان این‌که وزنه‌برداری بانوان ناشناخته است، می‌گوید" از مسوولان می‌خواهم به این رشته توجه کنند تا این رشته بیشتر گسترش پیدا کند. حتی زمانی که دوستانم شنیدم که من وزنه‌بردار هستم، گفتند مگر وزنه‌برداری بانوان هم هست و متعجب بودند."

"نیایش سلیمانی"، دختر وزنه‌برداری است که با همزمان با مادرش در یک سالن تمرین می‌کند و در حین تمرین نیز برای مادر خط و نشان می‌کشد که می‌توانم امروز نسبت به تو وزنه‌های سنگین‌تری را بالای سر ببرم. او نیز درباره آغاز فعالیت خود در این رشته، توضیح می‌دهد"من از پنج سالگی تاکنون ورزشکار هستم. ابتدا در رشته رزمی و کیوکوشین فعالیت داشتم. نزدیک به پنج ماه است که فعالیت در رشته وزنه برداری را شروع کرده ام و به همت استاد قریشی و مربی‌ام خانم زیلایی توانسته‌ام به سطح خوبی برسم و اکنون هم در حال آماده شدن برای مسابقات کشوری سنندج هستم "

وی ادامه می دهد" تفاوت زیادی بین دو رشته وزنه برداری و کیوکوشین وجود دارد. من سابقه فعالیت شش ساله در کیوکوشین کاراته را دارم ولی در آن رشته رسیدگی لازم نمی شد و در مسابقات کمی شرکت می کردیم و انگیزه ام از بین رفت. وقتی متوجه شدم که رشته ای مانند وزنه برداری که سابقه خوبی در استان دارد، فعالیت خود در بخش بانوان را هم شروع کرده است، به سمت این رشته آمدم. "

این نوجوان وزنه بردار می‌گوید" باتوجه به شناختی که نسبت به رییس هیات استان داشتم و شنیدم که وزنه‌برداری در خوزستان راه‌اندازی شده است، به سمت این رشته آمدم، البته پیش از این نیز خودم به وزنه برداری علاقه مندم بودم."

وی با بیان این‌که وزنه برداران قدری در بخش آقایان استان داریم و عموی من الگویم است و زمانی که او قهرمان این رشته بود، شاید خیلی از وزنه برداران فعلی نبودند، ادامه می‌دهد" امیرحسین شهبازی، عموی من است که وزنه بردار بوده است. همچنین پدرم نیز در گذشته وزنه برداری کار می کرد. اکنون هم که خودم و مادرم نیز در این رشته فعالیت داریم و حالا یک خانواده وزنه بردار هستیم."

سلیمانی می‌گوید"در این مسیر آقای قریشی، رییس هیات برای ما بسیار زحمت کشیده است ولی مسلما باید نفرات دیگری هم از او حمایت کنند. در حال حاضر نیز خانم زیلایی، نایب رییس بانوان هیات و مربی تیم، در حال توسعه این رشته است و حتی شهرستان ها نیز تقریبا فعال شده اند، البته همین مصاحبه نیز می تواند در نشان دادن این رشته و افزایش تعداد علاقه مندان به وزنه برداری تاثیر بسیاری داشته باشد. به هر حال اگر بیشتر از وزنه برداری بانوان گفته شود، این رشته بیشتر از این در استان گسترش پیدا خواهد کرد."

نیایش که بر خلاف سایر وزنه‌برداران تیم استان، هنوز مدالی از مسابقات کشوری سنندج را برای خود کنار نگذاشته است، می‌گوید "باتوجه به این که اولین حضورم در رقابت های کشوری را تجریه خواهم کرد، هنوز مدالی برای خودم کنار نگذاشته ام، البته شانس کسب مدال دارم و ناامید نیستم. من در مجموع آینده روشنی را برای خودم متصور هستم و تلاش می کنم که به تیم‌ملی برسم."

همچنین "فاطمه گراوند" دیگر وزنه بردار خوزستانی که تقریبا دو ماهی است، فعالیت در این رشته را آغاز کرده و در مسابقات کشوری به امید کسب مدال به روی تخته خواهد رفت، درباره چگونگی آشنایی با این رشته، توضیح می دهد" برادر من تقریبا یک سالی است که در رده سنی پایه وزنه برداری کار می کند و من به واسطه حضور او در این رشته، به وزنه برداری علاقه مند شدم."

وی با بیان این‌که در این راه مصمم هستم، می‌گوید" تا جایی که بتوانم به کارم در این مسیر ادامه خواهم داد. من از 10 سالگی فعالیت در رشته کاراته را آغاز کردم ولی حالا که به سمت وزنه برداری آماده ام، این رشته را از کاراته نیز بیشتر دوست دارم. من می خواهم ملی پوش رشته وزنه برداری شوم و اگر در مسابقات پیش رو کشوری عناوین خوبی کسب کنیم، دیده می شویم. انگیزه بسیاری دارم و هیات نیز شرایط لازم را برای ما فراهم کرده است و از مسوولان مربوطه قدردانی می کنم."

فاطمه که دوستانش برای کسب مدال او در رقابت‌های کشوری سنندج لحظه شماری می‌کنند، درباره کاری که دوستانش قرار است بعد از مدال آوری او انجام دهند، توضیح می‌دهد" دوستانم وقتی متوجه شدند که من وزنه بردار هستم و می خواهم به مسابقات کشوری بروم به من گفتند که باید خیلی تلاش کنی و اگر مقام آوردی، خودمان روی هم پول می گذاریم و برایت بنر تهیه و در مدرسه نصب می کنیم و شیرینی می دهیم. حتی برخی دوستانم نیز علاقه من شده اند که در این رشته کار کنند."

او که در این مسیر بهداد سلیمی را برای خود الگو قرار داده است، به خاطره ای شیرین اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد" هر وقت می‌دیدم که بهداد سلیمی وزنه می زند، در خانه جو گیر می شدم و چوبی را بر می داشتم و شروع به وزنه زدن می‌کردم."

همچنین "رویا ریوند"، مادر هستی محمدی با بیان این که حضورم در این رشته به دخترم انگیزه داده است، می گوید" پنج ماهی است که در این رشته کار می کنم و بسیار راضی هستم. من یک ماه زودتر از دخترم وارد این رشته شدم و وقتی دیدم رشته خوبی است، دخترم را هم با خود به سالن آوردم. علاقه مند هستم که دخترم این رشته را ادامه دهد. حضورم و این که همزمان با هستی در سالن تمرین می کنم، در روحیه او تاثیرگزار بوده است. من و دخترم به حالت رقابتی کار می کنیم و همین باعث شده که پیشرفت خوبی داشته باشیم."

وی به باور اشتباهی که در بین برخی مردم درباره رشته وزنه برداری وجود دارد، اشاره می کند و ادامه می دهد" وزنه برداری یک رشته قدرتی است که تمام عضلات را درگیر می کند و هیچ ضرر و آسیبی به بدن نمی رساند. این که گفته می شود، این رشته قد را می سوزاند و به بدن آسیب وارد می کند، تنها یک باور اشتباه است و فعالیت ورزشکاران زیر نظر مربیان مجرب انجام شود، هیچ مشکلی پیش نمی آید. به نظر من اگر بانوان نسبت به این رشته آگاهی پیدا کنند، حتما علاقه مند خواهند شد.

مادر هستی محمدی می‌گوید"باتوجه به جدید بودن وزنه برداری بانوان، این رشته به مربیان و امکانات بیشتری نیاز دارد. البته آقای قریشی، رییس هیات زحمات بسیاری کشیده و شرایط را فراهم کرده است."

همچنین "شیرین زیلایی"، نایب‌رییس بانوان هیات وزنه‌برداری خوزستان با بیان این که استارت فعالیت در این رشته در حاشیه مسابقات بین المللی جام فجر دو سال پیش با برگزاری یک کلاس آموزشی در اهواز بود، توضیح می‌هد" یک سال پس از این دوره آموزشی، فعالیت وزنه برداری بانوان به صورت رسمی آغاز شد. وزنه برداری خوزستان نیز همزمان با رقابت ها جام فجر سال گذشته، فعال شد و کلاس های آموزشی را هم برگزار کردیم."

وی ادامه می‌دهد"در حال سرمایه گذاری روی رده سنی پایه دختران هستیم و قرار است تیم استان در مسابقات المپیاد استعدادهای برتر کشور شرکت کند این رشته جای کار بسیاری دارد و در حال حاضر یکی از مشکلات ما این است که بر خلاف تلاش های صورت گرفته شده، هنوز وزنه برداری در شهرستان ها خیلی فعال نشده و نیاز است که آگاهی بانوان نسبت به این رشته بیشتر شود."

نایب‌رییس بانوان هیات وزنه‌برداری خوزستان می‌گوید "در خوزستان به واسطه تنوع قومیتی و ژنتیکی، از نفرات خوبی برای فعالیت در این رشته برخورداریم و اگر بتوانیم بستر لازم را فراهم کنیم و کلاس های آموزشی، داوری و مربیگری را در استان داشته باشیم، می توانیم رشد خوبی داشته باشیم"

وی ادامه می‌دهد" آقای قریشی، رییس هیات وزنه برداری بسیار حمایت می کند و امکانات لازم نیز فراهم است و نیاز است که خود بانوان هم به یکدیگر کمک کنند. من انتظار بسیاری از نواب رییسان شهرستان ها دارم."

زیلایی با بیان این‌که برای کسب مقام به مسابقات کشوری سنندج می رویم، می گوید"حتما روی سکو خواهیم بود زیرا پتاسیل لازم را داریم و من هم به کسب مقام بسیار امیدوارم."

همچنین "نگین نظرپور"، مادر نیایش سلیمانی که سابقه فعالیت ۲۵ سال در رشته های ورزشی مختلف از جمله آمادگی جسمانی، والیبال، بدمینتون و دارت را دارد و اکنون در حال فعالیت در رشته وزنه برداری است، درباره حضورش در این رشته می گوید" من پنج ماهی است که به دلیل علاقه دخترم به سمت این رشته آمده ام و جزو جز اولین کسانی هستیم که در استان به این رشته پرداختیم."

وی ادامه می‌دهد "رشته وزنه برداری بانوان در کشور و استان یک رشته نو پایی است که جا دارد از زحمات رییس و نایب رییس بانوان هیات جهت کار در این رشته و آماده کردن یک تیم برای اعزام به رقابت های کشوری قدردانی کنم. این تیم اولین تیم تاریخ وزنه برداری بانوان خوزستان محسوب می شود و قطعا با حمایت آقای قریشی و خانم زیلایی و استعدادهای خوبی که در استان وجود دارد، در سال های آینده، خوزستان به عنوان قطب وزنه برداری بانوان کشور معرفی خواهد شد."

ساعت 19:30 تمرین به پایان می‌رسد ولی خبری از خستگی در چهره دختران وزنه‌بردار خوزستانی نیست و آن‌ها با همان شوق و انگیزه هنگام ورود به سالن، محل تمرین را ترک می‌کنند.

اکنون که وزنه‌برداری بانوان در ایران و خوزستان جان گرفته است، این رشته برای رونق و گسترش بیشتر، نیازمند عزمی جدی و توجهی ویژه از سوی مسوولان مربوطه است. حمایت هم‌جانبه از دختران نوجوان خوزستانی، فراهم کردن شرایط و امکانات لازم همچون آقایان و اطمینان خاطر بانوان از این‌که در این مسیر تنها نیستند، می‌تواند به این دختران برای مصمم‌تر گام برداشتن در این مسیر کمک شایانی کند.

خوزستان که در بیشتر رشته‌های ورزشی قطب کشور محسوب می‌شود، در وزنه‌برداری بانوان نیز می‌تواند خود را مطرح و معرفی کند، البته به شرط آن‌که این دختران و استعدادهای کشف شده، دیده شوند و در میانه راه رها نشوند.

گزارش: پریسا زنگنه‌منش

منبع: ایسنا

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه