کشاورزی در بخش غیزانیه به دلیل فعالیت شرکت های نفتی و عدم مدیریت صحیح منابع آبی به ورطه نابودی کشیده شده است و تعداد روستاهای خالی از سکنه در این منطقه هر روز بیشتر می شود.
شوشان - نیکامهر دیلمی : داستان از زمانی شروع شد که مهندسان نفتی با ماشین های شاسی بلند خود گاه و بیگاه در روستاهای اطراف چرخ می زدند. در روزهای ابتدایی مردم روستاها با شنیدن نام واژه نفت خوشحال می شدند؛ زیرا نفت در همه جای دنیا در کنار لغاتی همچون ثروت و درآمد و تولید می آید. اما روزها گذشت و صدای حفاری دستگاه های عظیم جثه مستقر در روستاهای این منطقه نشان داد تنها سهمی که مردم غیزانیه از نفت دارند همین صداست و بهتر است تا آنها به کار کشاورزی خود مشغول باشند.
کشاورزی که روز به روز به دلیل کانال کشی های احداث شده بر روی منابع آبی این منطقه و عدم مدیریت صحیح به ورطه نابودی کشیده شد. بیش از 35 هزار هکتار زمین کشاورزی در بخش غیزانیه وجود دارد که در این زمان تنها ده هزار هکتار آن قابل کشت است که همین میزان نیز در سال گذشته به دلیل کم بود آب، کشتی صورت نگرفت.
زمین های کشاورزی حاصلخیزی که به دلیل عدم مدیریت صحیح منابع آبی و بی توجهی شرکت های نفتی فعال در منطقه به هشدارهای زیست محیطی در این زمان به یکی از کانون های اصلی گرد و غبار تبدیل شده اند و به جای کشت محصول گندم بر روی زمین مالچ ریخته می شود تا شاید بتواند این مشکل به وجود آمده را که حاصل عملکرد نادرست مسئولان است، تا حدودی برطرف ساخت.
بیش از دو سال از سفر استاندار خوزستان به این منطقه می گذرد. سفری که وعده های داده شده در آن بر اساس روال معمول، همراه با گذر زمان به فراموشی سپرده شد. شریعتی در این سفر در گفتگو با رسانه های محلی از مظلومیت غیزانیه گفت و افزود: این بخش غیزانیه 80 روستا، با چاههای نفت و تولید نفت قابل ملاحظه، از توابع کلانشهر اهواز است اما متاسفانه از ابتداییترین امکانات برخوردار نیست..
نگاه وزارت نفت به خوزستان متکبرانه است
علی ساری نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی در این خصوص به یکی از رسانه های محلی گفت: به صورت کلی می توان به این نکته اشاره کرد که نگاه شرکت نفت به استان خوزستان یک نگاه وظیفه ای است. و همیشه با نوعی ترحم همراه بوده است. متاسفانه متولیان امر در این زمان به خوزستان توجهی ندارند.
وی با اشاره به نگاه متکبرانه وزارت نفت به خوزستان عنوان کرد: بسیاری از موضوعات مهمی که از سوی نمایندگان استان به این وزارت خانه منتقل می شوند، پیگیری نمی شود. و تنها جوابی را که از این وزرات خانه می توان شنید این است که خوزستان سه درصد از سود نفت را دریافت می کند، باید گفت این سه درصد تنها مختص خوزستان نیست و تا کنون نیز مردم استان رنگ این اعتبارات را ندیده اند.
ساری تصریح کرد: اخیرا شرکت سامسونگ به دلیل حضور فروشگاهش در شهر اهواز نامه ای با این مضمون که حاضرند مبلغی را برای توسعه شهر اختصاص بدهند را برای ما ارسال کرده است. و از طرفی دیگر شرکت های ملی فعال در استان نه تنها سودی برای مردم ندارند که حتی در برخی مناطق همچون غیزانیه نان شب آنها را می برند.
نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: علی رغم همه حمایت های صورت گرفته از شرکت ملی نفت این شرکت هیچ گاه از حق مردم استان دفاع نکرده است.
محرومیت مردم غیزانیه از رودخانه فصلی کوپال به دلیل عدم مدیریت صحیح
حیدر سنجری، رئیس هیات مدیره دهیاران بخش غیزانیه نیز در گفتگو با خبرنگار شوشان عنوان کرد: در سال های گذشته بخش غیزانیه بسیار سر سبز و دارای زمین های کشاورزی حاصلخیزی بود. سال های قبل از حضور شرکت های نفتی در منطقه در این بخش محصول هندوانه کشت می شد. این محصول به آب بسیار فراوان نیاز دارد. محصول تولیدی هندوانه در این منطقه به دلیل کیفیت بالا به کشور عراق نیز صادر می شد.
وی افزود: متاسفانه در این زمان به دلیل خشکسالی، عدم مدیریت صحیح منابع آب و حضور گسترده شرکت های نفتی کشاورزی بخش غیزانیه نابود شده است.
سنجری با اشاره به فصلی بودن رودخانه کوپال که از این بخش می گذرد گفت: همین رودخانه فصلی نیز در این زمان خشک شده است زیرا در مناطق بالا دست مدیریت صحیحی برای تامین آب منطق پایین صورت نگرفته است.
کشتزارهای خشکیده و حوضچه های خالی از آب
رئیس شورای بخش غیزانیه با اشاره به مشکلات موجود در حوزه کشاورزی این منطقه عنوان کرد: از صد و پنجاه گذشته که اهالی این روستا ها به این منطقه وارد شده اند، از طریق کشت دیم و دامپروری امرار معاش می کردند، اما با روئیدن چاه های نفت و کانال کشی های وسیع، زمین آنها رو به نابودی رفته و تنها چیزی که نصیب مردان روستا شده است، قول هایی عملی نشده برای برای استخدام در این شرکت ها است.
عموری با بیان اینکه اگرآب نباشد کشاورزی نیز وجود ندارد، و زمین خشک و بی آب علف دامپروری را دچار مشکل می کند، گفت: از هر یک هزار رأس دام در روستا تنها 100 رأس می ماند که آنها نیز با آب تانکر و اندک علوفه باقی مانده سرپا هست.
روستاهای منطقه سودان از توابع بخش غیزانیه، در میان ستونهای آتش و دود چاههای اصلی نفت اهواز قرار دارند، اما سهم آنها از این ثروت ملی تنها نابودی کشاورزی و بیماریهای تنفسی است. در این زمان از مزارع و کشتزارهای قدیمی منطقه غیزانیه تنها بیابانهای خشک و حوضچه های خالی از آب باقی مانده است. روستاهایی که روز به روز از تعداد جمعیت آنها کاسته می شود و مردمی که سرخورده از غرور غول های بزرگ نفتی زمین های ابا و اجدادی خود را به سوی آینده ای نا معلوم ترک می کند.