به نام خدای کودکان سوخته

شوشان – فاضل خمیسی :

  شین آباد ودخترانی  سوخته ای که فقط وقتی دور هم هستند،  خجالت نمی کشند و حالا آرزو می کنند که کودکان از چهره سوخته آنان نترسند و چشمان خویش را نبندند. هنوز درد این دختران التیام نیافته و هنوز زمستان شروع نشده بود که نوآموزان دبستان اسوه حسنه زاهدان چهارقربانی داد. قربانیانی از نوع رحمت خدا بر زمین،  دخترکانی که شبها گیس خویش را می بافتند و در رویای خود مادرانه بازی میکردند!

 چه کسی گفته وقتی امکانات و عُرضه نگهداری از بچه ها را نداریم و در تعلیم رسمی مانده ایم،  پیش دبستانی راه بیاندازیم،  برای اینکه پُز دروغ دهیم و خویش را به رخ تعلیم و تربیت دنیا بکشانیم زود است که ادای یک تعلیم و تربیت نوین را در آوریم،  اگر اهداف پیش دبستانی،  اجتماعی ساختن از طریق بازی هوشمندانه و هدف مدارانه است،  به یقین میتوان گفت راهی که میرود به ترکستان است.

بهترین اسوه حسنه از طرف مسوولان  آموزش و پرورش در رابطه با مظلومانه سوختن دختران مدرسه اسوه حسنه زاهدان استان سیستان و بلوچستان آنست،  که شجاعانه از عوامل پنهان و دلایل خفیه در ناکارآمدی نظام تعلیم و تربیت سخن بگویند و اگر عاجز از این کارند و در این زمینه لکنت دارند، امور را به غیر واگذار نمایند،

زیرا اگر اینکار را نکنند،  دختران سوخته ی بیشتری تحویل اجتماع میگردد،  برخورد با معلم و مدیری که در نان شبش مانده نه تنها التیام دل سوختگان را موجب نمیشود بلکه همیشه دلایل و مقصران اصلی را در امان نگه میدارد.

   در کودکی و حتی الان تصورم اینست که خداوند باری تعالی کودکانی که قبل از سن تکلیف میمیرند را به فرشته تبدیل میکند،  و همیشه اعتقاد داشتم فرشتگان به خداوند نزدیکند،  لذا حالا که کودکان سوخته دبستان اسوه حسنه اینقدر به خدا نزدیکند بترسیم از روزی که ولی دم آنها خداوند دادگر باشد.

·         فاضل خمیسی پدر ۳ دختر