درس عبرت نمي گيريم

در حالي كام ملت تلخ شد كه تنها دلخوشي آنها در طول سال، همين ١٣ روز تعطيلات نوروز است. در اين ١٣ روز ادارات تعطيل و مردم با نو شدن طبيعت، وفق سليقه و توان خويش به ايران گردي مي پردازند. شايد هم يكي ديگر از دلايل خوشي آن ها در اين ايام اين است كه با ادارات سر و كار ندارند. البته اگر خود مردم قوانين راهنمايي و رانندگي را در جاده ها رعايت مي كردند،  شايد بيشتر به آن ها خوش مي گذشت زيرا سر و كله برخي ديگر براي جريمه كردن شان  نيز پيدا نمي شد. مطلب را خلاصه كنم، ايام تعطيلات امسال را عملكرد غير علمي و غير كارشناسي گذشته ما به كام مردم تلخ كرد زيرا سابقه خرابكاري مان به نوعي گريبان آن ها  را گرفت. يا بر دره دروازه قرآن و دروازه قرآن ها با بي خردي جاده ساختيم، يا بدون تفكر به پيامدهاي آن، مجوز قطع درختان و نابودي جنگل ها را داديم يا در جايي بر ساخت و سازها در مسير آب با اخذ رشوه چشم مان را بر خلافكاري ديگران بستيم كه نتيجه طبيعي آن امروز ناتواني در مقابله با رويدادهاي طبيعي همچون باران هاي سيل  آساست.

با ازدياد جمعيت ناگزير از توسعه هستيم. اين توسعه مي تواند علمي و با برنامه باشد و نيز مي تواند به نوعي بي حساب  و كتاب و سليقه اي يا بهتر بگويم هركي به هركي(هرج و مرج خودخواسته) باشد. به جرات مي توان گفت كه ما با نوع دوم آن روزگار مي گذرانيم زيرا توسعه علمي، پايدار و متوازن را در هر جامعه اي نخبگان علمي و مديريتي آن جامعه شكل مي دهند كه تصميم سازان، تصميم گيران و مجريان اصلي و كليدي هستند. قوانين و مقررات جذب، پرورش و ارتقاي مديريتي منابع انساني در ايران به گونه اي كليشه اي شكل گرفته و اجرا مي شود كه به ندرت افراد سرجاي خود قرار مي گيرند و اگر مواردي نيز باشد، بسيار شانسي است. به بهانه تعهد، اگر نگويم نخبه كشي كه  نخبه ستيزي مي كنيم و كار در دست اهلش نيست. به جرات مي توان گفت كه ضابطه اي براي گزينش متخصصان و قرار دادن آن ها سر جايشان براي توسعه امور به صورت علمي، قانونمند، منطقي و مدبرانه   اگر هم وجود داشته باشد، بر روي كاغذ است. وكلا سليقه اي گزينش شده و بجاي وضع قانون در امور اجرا دخالت مي كنند و نهادهايي داريم كه بجاي مجلس قانون گذاري مي كنند. نهادهايي داريم كه كار خودشان را رها كرده اند و كار مردم را انجام مي دهند و مردم هم گرفتار تصميمات غلط ما مسؤلان هستند. تا زماني كه از  گذشته و عملكر غلط و غير علمي و غير منطقي و خانمان برانداز گذشته "درس عبرت نگيريم" و امور را "اصلاح" نكنيم و به راه راست تجربه بشري بر نگرديم و از علم در زندگي استفاده نكنيم و كاردان را سرجايش ننشنانيم و كار را به اهلش نسپاريم و به بهانه تعهد منكر تخصص بشويم و با دادن سهميه هاي گوناگون تبعيض قايل شده و ظلم روا مي داريم "در بر همين پاشنه" خواهد چرخيد و مردم هر روز خواهند گفت ياد ديروز بخير. 

بنظرم هنوز هم اندك فرصت هايي باقي است. اگر امروز نيز از گذشته "درس عبرت نگيريم" كه بنظر مي رسد اراده اي براي آن نيست، بدون شك فردا ديگر كار از كار مي گذرد و دير خواهد بود.