بحران سیلابی خوزستان در اوایل سال جدید ناشی از آورد بی سابقه ی بارش های نزولات آسمانی در پاییز و زمستان سال قبل و فروردین امسال بوده است که موجب تکمیل ذخیره نهایی آب، پشت سدهایی بوده که بر روی رودخانه های حوزه ی کارون، دز، کرخه احداث شده و برای خروج مازاد آن آورد که اکنون مضر به حال آن سدها می باشند ضمن وجود عوامل تهدید زایی چون عدم لایروبی به موقع بستر رودخانه ها مذکور، فقدان مدیریت بهینه ی آب می توان به نبود ارتباط شبکه ای رودخانه های دز، کارون، کرخه، مارون، جراحی، هندیجان با هم و نیز سایر بستر رودخانه های فصلی دیگر خوزستان اشاره نمود.

امروز نخبگان خوزستان در حالت بدبینانه و خوشبیانه بحران سیلابی خوزستان را، هر دو دسته بدون تردید تحمیلی فرض می نمایند.

دسته ی اول، که بدبینانه به قضایا می نگرند، آن را ناشی از سیاست های انتقال آب برآورد می نمایند تا مافیای آب، بوسیله ی سیل هراسی، مردم خوزستان را قانع کنند که سیاست های انتقال آب، به نفع امنیت زندگی خود خوزستانی هاست و از این رهگذر سد سازان و انتقال دهندگان آب به مناطق کویری به مقاصد خود می رسند.

دسته ی دوم، نخبگانی هستند که خوشبیانه به واقعیت های بحران سیلابی در خوزستان می نگرند و اذعان می دارند که این بحران تحمیلی، ناشی از فقدان حاکمیت سرزمینی آب بر اثر توزیع رانتیری مناصبی است که بدون چون و چرا، از هرحیث امر بر و گماشته ی اوامر و سیاست های وزارتخانه ای هستند و از حوزه ی مدیریتی خود هیچ آگاهی و یا ارایه طریق های ابتکاری را به مرکز گزارش نمی کنند.

بارها، اغلب این مسوولین که خود نماد اساطیری این مدیریت فسیلی تمرکزگرایانه بودند به این مساله جلوی دوربین صدا و سیما اعتراف نمودند که در گذشته به دنبال پیش بینی های بحران های زیست محیطی فعالیت های سازمان متبوع خود نبوده و در پی حل این نقیضه ها بر نیامدند.

علی ایحال، پیشنهاد می شود، فارغ از این تحلیل های خوشبیانه و بدبینانه، متخصصان و مدیران زادبوم گرای خوزستان، بسیار واقع بینانه روی این مسایل دقت کنند که برای مقابله با بحران سیلابی در حوزه ی کرخه، دز ، کارون با ارتباط شبکه ای بین رودخانه ای بتوانند با طرح های از این دستی اولا، در حفظ و صیانت این آب ها در جلگه ی خوزستان اقدام نمایند و دوما، با ارتباط شبکه ای بین رودخانه های استان بتوانند ضمن شکستن فشار شدید سیلاب در یک حوزه و انتقال آن به حوزه ای دیگر، بحران را به تهدید مبدل سازند.

مثلا، یکی از کارشناسان قدیمی می گفت این مکانیزم در زمان ساسانیان بین دز، کارون و جراحی بواسطه ی کانال بحیر در منطقه ی بندقیر برقرار بوده با وجود این که سدهایی در آن زمان نبوده اما طغیان دز و کارون و کرخه همیشه در تالاب های طبیعی موجود که امروز توسط وزرات نفت و طرح نیشکر تخریب شدند و نیز تالاب های مرده ریخته می شدند.

آن کارشناس می گفت، امروز بهترین وقت است که ما یک تصمیم ابتکاری سرنوشت ساز تخصصی در حوزه ی آب را برای خوزستان بعمل بیاوریم زیرا، این پتانسیل برای ذخیره آب در حوزه باوی، هفتکل، رامهرمز، امیدیه ، هندیجان غیزانیه و شادگان به سمت ماهشهر وجود دارد که این تالاب های قدیمی از دست رفته دوباره احیاء بنمائیم و خوزستان همان اقلیمی را پیدا کند که ناصرخسرو در سفرنامه ی خود از آن سخن به میان آورد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه