شوشان - منصور کلاهکج:
سیلاب عظیم، بهار ۱۳۹۸ خوزستان جدا از آوارهگی و از دست رفتن خانه و زندگی هموطنان عزیزمان، خسارتهای شدیدی به بخش، کشاورزی، صنعت، خدمات و مشاغل استان وارد کرده یا آنها را تحت تأثیر قرار داده است. ضرورت دفاع از جان و مال شهروندان در شرایط بحران موجب شده که حجم عظیمی از سیلبندها، خاکریزها و کانالها با ترکیبی از مواد مختلف، از جمله، گونی، پلاستیک، بتن و مانند آن در حاشیه و متن شهرها روستا و نیز محیط طبیعی بیابانها یا در حاشیه جادها احداث شود.
پس از فروکش کردن سیلاب، فارغ از ابعاد مختلف، بهداشتی، امنیتی، زیست محیطی و.... مساله این است که برای تداوم و یا حذف سیل بندها، کانال ها، دست کارهای محیط طبیعی، و دیگر استحکامات ایجاد شده در مناطق اشاره شده استان چه باید کرد؟ خاکبرداریهای وسیعی که از مناطق مختلف شهری و روستایی استان برداشته شده است، چه خواهد شد؟ ایا خسارات این سیل بر پیکره نه چندان مطلوب سیما و منظر شهری خوزستان برآورد خواهد شد؟ این سوالات و مجموعه سوالاتی دیگر از این دست برای کسانی که دغدغه خوزستان عزیز را دارند مهم و حیاتی است.
براین اساس پیشنهاد می شود که دستگاهای مسئول از جمله مدیریت کلان استان این موضوع را نیز تعیین خسارت کرده و با همکاری متخصصان وصاحب نظران دانشگاهی، ضوابطی را برای اصلاح و بازسازی محیط های گفته شده جهت ارائه به شهرداری و دهیاریها برای اجرا ابلاغ نمایند. این مهم از آن رو حائز اهمیت است که، سیمای شهری و روستایی خوزستان، به علت پدیده ریزگردها، گرمای طولانی، صدمات ناشی از جنگ و عدم وجود ضوابط اجرایی متناسب با اقلیم و... آشفته، مخدوش وغیر قابل تحمل بوده و حداقل تلاش در این خصوص آن است که نگذاریم وضع سیما ومنظر شهری روستایی و محیط طبیعی خوزستان بدتر از آنچه بود، شود.