- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
به بهانه 12 اردیبهشت؛ روز معلم
شوشان - ارمغان بهداروند :
عصر جمعه‌ای بود و همان‌ها که هر جمعه به شنیدن شعرهای هم در کتابخانه‌ی عمومی شماره‌ی یک جمع می‌شدند؛ دور میزهای چوبی زرد رنگی به شعر سرگرم بودیم. نه به انجمن‌های پیش از آن و نه به انجمن‌های پس از آن شبیه نبودیم و یکسره، شعر حکومت می‌کرد.
یکی از جمعه‌ها که تابستان گرمی بود و کولرهای پنجره‌ای جان می‌کندند و این جان کندن از سر و صدای پنجره‌ها پیدا بود، در باز شد و هرمز علی‌پور- که همه‌ی آن سال‌ها فقط یک بار توانسته بودم صدایش را از پشت خطوط خش‌دار تلفن بشنوم- وارد شد و سلام کرد. سبیل سیاهی که ردپای سیگار را بر حاشیه داشت و پا که از پا برمی‌داشت چنان سبک قدم می‌زد که انگار روی آب راه می‌رود.
خداحافظی که می‌کرد صدایم کرد و به حال و احوال معلمی که هم دوست دارد شاگردش را نوازش کند و هم دوست ندارد پر رویش کند گفت: سطر "آه از نگاه که کلمه نمی‌شود" را دوست داشتم.
گفت: "من هرمزم. هرمز علی‌پور و سی سال است که معلمم و "بابا آب داد" درس می‌دهم به اهواز". خوب یادم هست، بعد، شروع به ورق زدن کتاب نارنجی و لاغر "نرگس و فردا" کرد و چند شعر به دستپاچگی خاص خودش خواند...
چه کم داشت برای معلمی که هم کلاس بود و هم کتاب بود و هم میز و صندلی و هم سکوتی که به لب وا کردن هرمز منتشر می‌شد. هرمز، معلم بود اما از آن روز تا به امروز معلم من هم شد و حالا به این ساعت دلم می‌خواهد بگویم: "آقا اجازه! روزت مبارک"
