بدون شک کارکنان و کارمندان دولت بیشترین تاثیر را در رضایت یا عدم رضایتِ مردم از ساختارِ حکومتی هر کشور جهان دارند و کشورِ ما نیز از این قاعده مستثنی نیست و بدترین نوع تبعیض در مورد این اقشار آن است که با داشتن تخصص، سابقه و فعالیّت مشابه، حقوق نامساوی دریافت کنند. بعنوان مثال؛ رئیسِ امور اداری در شرکتِ نفتِ منطقه... دفتر کارش در زمستان گرم و در تابستان سرد است و رئیسِ امور اداری در اداره کل و یا حتی وزارتِ آموزش و پرورش نیز همینطور، هر دو دارای تخصصِ اداری، سابقه ی یکسان و فعالیّتِ مشابه هستند. حال شما بروید و فیشِ حقوقی هر دو را مشاهده نمایید. چه خواهید دید؟!

از این هم تبعیض آمیزتر و غیرقابلِ تحمّل تر اینکه؛ دولت بخشنامه ای صادر می کند، مبنی بر اینکه دستگاه های اجرایی می توانند تا مثلاً ۲۰ درصد به فلان بند از حکمِ حقوقی کارکنانشان تحت عنوانِ مزایای... بیفزایند. یک دستگاه بلافاصله احکام را صادر و از زمان صدور نیز پرداخت می نماید و دستگاهِ دیوار به دیوار دیگری به دلیلِ کسری و کمبود منابع و بودجه از اجرای آن صرف نظر می کند. حال شما تصور کنید؛ در یک خانواده، یک فامیل یا گروه دوستان، کارمندان از احکامِ یکدیگر و تبعیضی که سیستم اداره کشور آگاهانه و آشکار در موردشان روا داشته است، مطلع شوند.

بنظر شما در نحوه ی خدمت رسانی به مردم و انگیزه و شادابی در هنگامِ کار چه اتفاقی افتاده و همچنان خواهد افتاد؟! آیا بنظر شما هیچ مدیر، مسئول و صاحبِ تصمیم و دستوری در کشور، از مدیرکل دستگاه های اجرای گرفته تا وزراء، ریاست جمهوری، مشاوران و معاونان آن، خصوصاً روسای سازمان های برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور این نقص و تبعیض اساسی را متوجه نیست؟! مطمئناً پاسخ منفی است. پس چرا کسی کاری نمی کند و همه در برابر این بلایی که همه چیز را دارد می بلعد، بصورت معناداری سکوت کرده اند؟....!!!(البته در خصوص موارد و نمونه ها و مثال های قابل طرح، مثنوی هفتاد من کاغذ است!)

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه