شوشان - دکتر حسن سلیمانی :
نخبگان سیاسی اهواز ،حمیدیه ،باوی وکارون را می توان در سه دسته تقسیم بندی نمود.دسته اول نخبگانی هستند که توان مدیریت مطالبات اجتماعی را دارند و تلاش می کنند گفتمان ها و صورت بندی های جدید بسازند و رونوشت های پنهان و غیر رسمی را در مقابل رونوشت های آشکار و رسمی ارائه دهند.
ستون های قدرت این دسته از نخبگان، در میان مردم است و می خواهند به کمک مردم، صورت بندی های سیاسی و رسمی را تغییر دهند.نقطه کور و کانون آسیب پذیری این گروه ناتوانی در مدیریت مناقشات خود با قدرت رسمی است.
دسته دوم نخبگانی هستند که فقط در چارچوب گفتمان رسمی و سیاسی موجود می توانند بازی کنند و معادلات قدرت را در درون گفتمان حاکم تغییر دهند.پای قدرت این دسته از نخبگان، در اجتماع نیست و صرفا در چارچوب قواعد رسمی، توان بازیگری دارند. هنر آن ها در جابجایی مهره های رسمی قدرت است و در زمینه جابجایی صورت بندی های غیر رسمی که در سطوح پایین اجتماعی قرار دارند ناتوانند.این دسته از نخبگان معمولا فاقد کاریزمای لازم در میان مردم هستند.دسته سوم نخبگانی هستند که پای قدرت شان در اجتماع و لایه های زیرین جامعه است و دست اقتدارشان در لایه های بالای قدرت رسمی است.آن ها هم توان بسیج گری افکار عمومی را دارند و هم می توانند در مدیریت منابع قدرت رسمی نقش آفرینی کنند.آن ها بر عکس دو گروه دیگر با مغزشان به تغییر معادلات قدرت رسمی مبادرت می کنند و با قلب شان صورت بندی های غیر رسمی و اجتماعی را تغییر می دهند. هنر این دسته از نخبگان در تعامل با لایه های پایین جامعه و مدیریت صحیح مناقشات خود با قدرت رسمی است.