شوشان - محمد لفیتی :
شایسته سالاری و شایسته محوری از جمله مفاهیم مهمی است که عدم توجه به آنها منجر به زیانهای متعدد در حوزه های مختلف سازمانی بویژه کاهش بازدهی کارکردها می شود.
شایسته سالاری به روشی از مدیریت می گویند که در آن انتصابات بر اساس لیاقت و توانایی اشخاص و نه بر اساس موقعیت اجتماعی، قدرت مالی و روابط فامیلی و ... صورت می گیرد.
سرعت تحولات و تغییرات و ورود فناوری و تقسیم کار در عرصه های مختلف اداری و سازمانی برای ما ثابت می کند که راز موفقیت دستگاهها خصوصا شهرداریها در تناسب برقرار کردن میان شخص، شغل و تخصص است.
شایسته سالاری یعنی استفاده از مهارت، تجربه، دانش، توانایی ها، هوشمندی، تعهد و خصوصیات شخصی است که مستقیما بر عملکرد سازمان و خروجی مثبت برای آن تاثیر می گذارد.
واقعیت آن است که در حال حاضر وظایف دستگاهها بسیار برنامه محور و تخصصی شده که بر این اساس نمی توان به شیوه های گذشته از موضوع تخصص و دانش گذشت بلکه باید تمام تلاش ها بشود تا هر کدام از کارکنان در جایگاه تخصصی خود قرار بگیرند.
از طرفی تخصص محوری مسئولیت پذیری را افزایش می دهد زیرا یک فرد متخصص براحتی می تواند جوابگوی حوزه تخصصی خود باشد.
همانطور که گفته شد، در یک سیستم شایسته سالار، اشخاص بر اساس معیارهای مختلف از قبیل دانش، هوش، اخلاقیات، و... مورد ارزیابی و قضاوت قرار می گیرند زیرا تنها در سایه چنین مکانیزمی می توان به موفقیت کارکردی در آینده امیدوار شد.
شهرداری اهواز اگر بخواهد از قافله پیشرفت برخی کلانشهرها عقب نیفتد و همانند آنها در جاده توسعه و عمران حرکت کند، بعنوان یک سازمان بزرگ باید مسیر خود را به سمت شایسته سالاری و تخصص محوری تغییر دهد و در این زمینه به تعادل نسبی برسد.
کلام آخر با شهردار و شورای شهر این است که نسبت به توسعه مفهوم شایسته سالاری (در اقدام و عمل ) همت بگمارد و خود پشتیبان و نگهبان (و نه ناقض) این مفهوم باشید.