شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
خوزستان پایتخت دفاع مقدس است از آن رو که خط مقدم دفاع از میهن، انقلاب، منابع حیاتی و موقعیت های استراتژیک کشور است.
چند روزی است در فضای مجازی، بعضی از نویسندگان منتقد خوزستانی، مقالاتی چند، با اشاره هایی زیبا، عمیق و ماندگار، نسبت به خاطرات و روایت های متناسب با گرایشات سیاسی - اجتماعی خود از زاویای گوناگون در باره ی دفاع مقدس ارائه دادند.
ناگفته نماند، به اعتقاد نگارنده، فارغ از هر نوع پیشداوری و یا ارزشگذاری، نسبت به آن محصولات فرهنگی، باید به چند نکته ی مهم دیگر بشرح زیر توجه نمود، زیرا، همه ی آثار مربوط به این ژانر، در صورت مراعات این نکات، بدون تردید می توانند در جهت پاسداشت و زنده نگه داشتن آن حماسه ی ملی- جهادی نقش موثرتری را ایفاء نمایند.
1) روایتگران رسمی و غیر رسمی این میراث ماندگار، هیچکدام حق ندارند، تصویری لوکس، بزک کرده همراه با روایتی گزینشی و سانسور شده از دفاع مقدس ارائه نمایند.
2) متولیان امر، باید مجال شنیده شدن همه ی صداها را برای خود تجویز کنند و نیز اجازه بدهند تا همه ی نگاه های ناظر، با تمامی ابعاد سیاسی، اجتماعی، ظرفیت های واقعی دفاع مقدس را، اعم از فرهنگی، ایمانی، تخصصی و ابتکاری، همان طوری که بودند و اتفاق افتادند را در امر روایتگری و تصویر پردازی دخیل سازند.
3) روایتگری و تصویر پردازی رسمی از دفاع مقدس، چنانچه مبتکرانه، غیر تصنعی و فرادیدگاهی باشند، همواره موجب اعتبار و ارجمندی متولیان امر گشته و راه نفوذ جعل و تحریف مبتنی بر تخریب آن میراث ارزنده ی ملی- جهادی را سد می نماید.
4) تصویر سازان و راویان غیر رسمی، نباید بخاطر انتقاد مورد علاقه ی خود نسبت به بخش های ناخوشایند و اقدامات نسنجیده در آن حماسه، به گونه ای اقدام نمایند که به کلیت دفاع مقدس آسیب وارد سازند و یا کاری کنند تا نسل های آینده به اشتباه و کج فهمی مبتلا شوند.