امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
علائم قرار دادی در اندام
اصطلاح
این اندامی که در این مقاله میخوانید بیشتر در آموزشگاهای خیاطی مختلف
استفاده میشوند و در زبان عامیانه گفته نمیشود
اندام
به شکل آ(A):در این اندام خط سینه و پهنای شانه کوچک تر و در قسمت پهلو
ها باسن پهن تر است.دور باسن نسبت به دور کمر بزرگ تر و از جدول سایز بزرگ تر
است.این گونه اندام ها به اندام گلابی شکل معروف است
اندام
به شکل وی(V):این گروه از اندام به دو دسته تقسیم میشوند : 1:اندام
پسرانه یا ورزشکار که خط شانه از خط باسن پهن تر است. 2: شانه های پهن و سینه های
بزرگ تر از باسن .
اندام
به شکل اِچ(H):این اندام اختلاف بین کمر و باسن کمتر از 15 سانتیمتر
است.گودی کمر در این اندام ها وجود ندارد.
اندام
به شکل او(O):در این نوع اندام عرض ها نسبت به طول زیاد است و تمام قسمت
های بدن گرداست.
اندام
به شکل ایکس(X):معمولا اختلاف دور کمر و دور باسن (25سانتیمتر)است.
اندام
به شکل الماسی:این نوع اندام در میان پهلو و سینه
پهن تر از خود پهلو و سینه میباشد.
اندام در سنین مختلف
1.اندام
زنانه
2.اندام
دخترانه
3.اندام
جوان
4.اندام
نوجوان
این
چهار گروه از لحاظ عرض اندام،خط سینه و باسن،قد بالاتنه پشت و بلندی باسن با یکدیگر
متفاوت هستند.
برای
تشخیص نوع چهره،مو های پشت سر جمع کرده و در آینه خوب نگاه کنید.صورت به شش فرم
کلی تقسیم میشود. که عبارتند از:بیضی،گرد،مستطیل،مربع،گلابی و قلب.
خطوط
عمودی:به دلیل حرکت چشم به سمت بالا و پایین،اندام را بلند و باریک نشان میدهد و
برای لباس های رسمی کاربرد بیشتری دارد اگر در یک آموزشگاه خیاطی خوب ثبت نام کنید تمامی این
مباحث را به شما یاد میدهند.
خطوط
افقی:به دلیل حرکت چشم به سمت کناره ها،اندام را پهن و کوتاه نسان میدهد.بیشتر برای
لباس های بچه گنه و راحت منزل(خواب)کاربرد دارند.
خطوط
مایل:تغییر درجه شیب یک خط مایل باعث میشود به خط افقی یا عمودی نزدیک شده و ویژگی
های آن خط را پیدا میکند.
خطوط
شکسته:خط شکسته افراد را بلند تر و لاغر تر از خطوط منحنی نشان میدهد،این خطوط تا
اندازه ای خصوصیات خط مایل را دارد
خطوط
منحنی: اندام را درشت تر و چاق تر نشان میدهد.قسمتی از اندام که در فضای داخلی انحنا
قرار میگیرد،بیشتر جلب توجه میکند. درلباس های مهمونی و شب و بچه گانه بیشترین
کاربرد را دارد.
خطای
باصره:با توجه به اینکه چشمان ما نمیتوانند حقایق را انچنان که هستند،تشخیص دهند،با
استفاده از خطای دید میتوانید در طراحی برش ها،بسیاری از عیوب اندام را مخفی و
محاسن آن را نمایان تر سازید.
به طور
کلی سه شکل لباس در بیشتر آموزشگاه خیاطی در سطح کشور اصلی
هستند که عبارتند از:دایره،مثلث و مربع.در طراحی لباس دو نوع شکل وجود دارد:شکل
های مستقیم و منحنی.شکل های مستقیم از خطوط مستقیم و شکل های مستقیم و شکل های
منحنی از خطوط منحنی ساخته میشود.
طراحان
لباس غالبا از نسبت 5 به 8 برای تقسیم فضای طرح یا قرار دادن قسمت هایی از برش
ها،تزئینات و طرح ها استفاده میکنند،اما نسبت هایی مثل 3به5 یا 8 به 13 نیز مناسب
است.
رنگ یک
لباس زمانی مناسب خواهد بود که موجب درخشش پوست صورت و موی سر شود.همچنین خصوصیات
فرد را بهبود دهد.در انتخاب رنگ برای لباس باید سه فاکتور در نظر گرفته شود.
1.رنگ
موی و پوست 2.نوع اندام 3.سن
چند
نکته مهم در انتخاب لباس مناسب
1.افرادی
با اندام لاغر از رنگ های روشن و براق استفاده کنند.
2.افرادی
با اندام درشت،بهتر است از رنگ های تیره و مات استفاده کنند.
3.لباس
های یکسره فرد را بلندتر از لباسی نشان میدهد که در قسمت کمر یا باسن جمع شده و
چین دارد.
4.لباس
هایی با پارچه ی نقش دار،فرد را چاق تر از لباس هایی با پارچه ای ساده نشان میدهد.
5.لباس
هایی با یقه ی پهن،شخص را درشت تر نشان می دهد.
6.شلوار
های دم پا گشاد،شخص را درشت از شلوار هایی با دم پای معمولی نشان میدهد.
7.برای
افراد بور و سفید،رنگ آبی سرمه ای مات و سبز آبی مناسب تر است.
8.رنگ
های زنده نظیر فیروزه ای،پرطاووسی،بنفش تند،زرد،و...برای افراد مسن مناسب نیستن.
9.افرادی
با پوست تیره بهتر است از رنگ های قهوه ای،زیتونی،ماشی و رنگ های
گرم(زرد،قرمز،نارنجی و...) استفاده کنند
الیافی
که در پارچه های بافی مورد استفاده قرار میگیرند،به دو دسته اصلی طبیعی و مصنوعی
تقسیم میشوند.
الیاف
طبیعی شامل:پنبه،پشم،ابریشم و الیاف مصنوعی شامل:نایلون،پلی استر و ریون میباشد.
پارچه
ها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند.
1.پارچه
هایی با منشا طبیعی مانند:پنبه ای،پشمی،کتانی،ابریشمی و...
2.پارچه
هایی با منشا مصنوعی مانند:نایلونی،پلی استر،اکرلیک و...
پارچه
هایی که منشا گیاهی دارند،به پارچه های نخی نیز معروفند و
شامل:چلوار،متقال،پاتیس،چیت،کتان و... میباشند. این پارچه ها این پارچه ها آبرفت و
چروک پذیری زیادی دارند.این نوع پارچه ها در بهترین آموزشگاه های خیاطی از این پارچه ها
برای دوخت اولیه(پاترون)و انواع بلوز و دامن و پیراهن استفاده میشود.افت و ریزش
این پارچه ها کم است.
پارچه
هایی که منشا حیوانی دارند،مانند:فاستونی،توئیدو... ضخیم ترند و کمتر چروک
میشوند.برای لباس هایی مانند:مانتو،شلوار،وانواع دامن به کار میرود.
پارچه
های مصنوعی مانند:تترون،داکرون و... مصنوعی هستند،اما ظاهر آن ها شبیه پارچه هایی
پنبه ای است و به راحتی اتو میشوند.برای پیراهن مردانه،بلوز و شلوار،دامن یا مانتو
مناسب اند.
پارچه
های دیگر این گروه مانند کرپ،ساتن،حریر،ریون و ژرسه دارای افت بیشتری هستند و
مناسب لباس های مهمانی میباشد.