شوشان - حسین حیات داودی :
پس از شهادت حضرت اباعبدالله و یاران باوفایش،اکثر شیعیانی که به علت ضعف بصیرت در حادثه کربلا حضور نداشتند،با جدیت در پی انتقام از ابن مرجانه و عمر سعد و شمر و یزید و دستگاه اموی ملعون بودند.دو دیدگاه مهم در این انتقام قابل واکاوی است،یکی نگاه سلیمان صرد خزاعی و دیگری نوع نظری که مختار ثقفی به قیام و انتقام داشت.سلیمان هدفش شهید شدن و پیوستن به حضرت سید الشهدا بود هرچند در نبرد عین الورده مردانه جنگیدند و در انتها، توابین به فیض شهادت نایل شدند.لکن مختار که انتقام را با پنج سال تاخیر شروع کرد،توانست با یارگیری مناسب،نه تنها تمام قاتلین پسر پیامبر را تعقیب و هلاک کند بلکه حکومتی مقتدر را تشکیل داد هرچند که در انتها به علت سست شدن پای یارانش در کوفه تنها ماند و شهید شد.
حال سوال این است...توابین باشیم یا مختار؟