ارز دیجیتالی چیست و چه کاربردهایی دارد؟

ارز دیجیتال نوعی ارز است که فقط به صورت دیجیتالی یا الکترونیکی در دسترس است و در فرم فیزیکی وجود ندارد. به ارز دیجیتالی ، پول الکترونیکی ، ارز الکترونیکی یا وجه نقد سایبری نیز گفته می شود.

· ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن های همراه هوشمند قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند.

· از آنجایی که ارزهای دیجیتال نیازی به واسطه ندارند، اغلب ارزان ترین روش برای تجارت ارز هستند.

· تمام ارزهای رمزپایه ارزهای دیجیتالی محسوب می شوند، اما همه ارزهای دیجیتالی رمزپایه نیستند.

· ارزهای دیجیتال پایدار بوده و در بازارها معامله می شوند، در حالی که ارزهای رمزپایه از طریق احساسات مصرف کننده و محرک های روانی در صعود و سقوط قیمت ها معامله می شوند.

ارزهای دیجیتال نامحسوس هستند و فقط با استفاده از رایانه ها یا کیف پول های الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده می توان از آنها استفاده کرد. در مقابل، ارزهای فیزیکی، مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، ملموس هستند و معاملات فقط توسط دارندگان آنها که مالکیت فیزیکی آن را دارند امکان پذیر است.

مانند سایر پول اعتباری یا در اصطلاح پول بی پشتوانه، ارزهای دیجیتالی نیز می توانند برای خرید کالا و همچنین پرداخت هزینه خدمات، مورد استفاده قرار بگیرند. اگر چه می توانند در برخی از انجمن های آنلاین مانند سایت های بازی، پورتال های قمار یا شبکه های اجتماعی نیز محدودیت استفاده پیدا کنند.

ارزهای دیجیتالی تمام خصوصیات ذاتی ارزهای فیزیکی را دارا هستند و امکان انجام معاملات فوری را میسر می کنند و می توانند به صورت یکپارچه هنگام پرداخت به دستگاه ها و شبکه های پشتیبانی شده مورد استفاده قرار بگیرند. به عنوان مثال، برای یک ایرانی امکان پرداخت وجه به ارز دیجیتال به یک طرف متعاهد دور خود که در سنگاپور ساکن است، امکان پذیر خواهد بود به شرط آنکه هر دو آنها به همان شبکه مورد نیاز برای معامله در ارز دیجیتال متصل شوند.

مزایای استفاده از ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال مزایای بی شماری را ارائه می دهند. از آنجا که پرداخت ارزهای دیجیتالی بدون نیاز به واسطه مستقیماً بین طرف های متعامل انجام می شود، معاملات معمولاً فوری و کم هزینه هستند. این در مقایسه با روش های پرداخت سنتی که شامل بانک ها یا شرکت های تسویه وجوه می شود، بسیار بهتر است. معاملات الکترونیکی مبتنی بر ارزهای دیجیتال همچنین باعث حفظ سوابق لازم و شفافیت در معاملات می شود.

تفاوت بین ارزهای دیجیتال، مجازی و رمز ارز

از آنجایی که ارزهای دیجیتالی در انواع مختلفی وجود دارند، آنها را می توان یک ابر مجموعه ارزهای مجازی و رمزنگاری در نظر گرفت. اگر توسط بانک مرکزی یک کشور به شکلی تنظیم شده صادر شود، آن را "ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)" می نامند. در حالی که CBDC فقط به صورت مفهومی ارائه شده است، انگلیس ، سوئد و اروگوئه معدود کشورهایی هستند که قصد دارند نسخه دیجیتالی ارزهای اعتباری بومی خود را راه اندازی کنند.

علاوه بر CBDC تنظیم شده، یک ارز دیجیتال نیز می تواند به شکلی کنترل نشده نیز وجود داشته باشد. در حالت دوم، به عنوان یک ارز مجازی شناخته می شود و ممکن است به جای اینکه توسط یک تنظیم کننده متمرکز کنترل شود، تحت کنترل توسعه دهنده (های) ارزی، سازمان موسس یا پروتکل شبکه تعریف شده باشد. نمونه هایی از چنین ارزهای مجازی شامل ارزهای رمزنگاری شده و سیستم های پولی مرتبط با کوپن یا پاداش است.

نکته: از آنجایی که ارزهای رمزنگاری نشده غیر قابل تنظیم هستند، آنها نیز به عنوان ارزهای مجازی در نظر گرفته می شوند.

رمز ارزها نیز یک شکل دیگر از ارزهای دیجیتال هستند که از رمزنگاری برای تأمین و تأیید معاملات و مدیریت و کنترل ایجاد واحدهای جدید ارزی استفاده می کنند. بیت کوین و اتریوم محبوب ترین ارزهای رمزپایه یا رمز ارز هستند. در اصل، هم ارزهای مجازی و هم ارزهای رمزنگاری شده اشکال مختلف ارزهای دیجیتالی محسوب می شوند.

سرمایه گذاری بر روی ارزهای دیجیتالی، بدون انجام تحقیقات در ابتدای سرمایه گذاری، می تواند موجب از دست دادن پول زیادی شود.

واحد رمزنگاری مانند بیت کوین یا اتر یک نشانه دیجیتالی است. این نشانه های دیجیتالی از طریق کد با استفاده از یک رشته رمزگذاری شده از بلوک های داده، معروف به blockchain ایجاد می شوند. هر شخصی می تواند یک ارز دیجیتالی ایجاد کند، بنابراین در هر زمان مشخصی می تواند هزاران ارز رمزنگاری در گردش باشد.

انواع ارزهای رمزپایه

هر واحد ارز رمزپایه ای قابلیت های مختلفی دارد و جالب است بدانید بیشتر آنها برای سرمایه گذاری ایجاد نشده اند.

بیت کوین Bitcoin

بیت کوین نوعی ارز دیجیتال است. کاربران در شبکه بیت کوین (استخراج کنندگان بیت کوین) از اعتبار نرم افزاری رایانه ای برای اعتبارسنجی معاملات بهره می گیرند که از طریق شبکه عبور می کنند. این افراد در حین این فرآیند بیت کوین های جدید کسب می کنند. بیت کوین یک سیستم پرداخت غیر متمرکز در سطح جهانی است اما به عنوان یک سرمایه گذاری سوداگرانه و در حجم زیادی خرید و فروش می شود.

اتریوم Ethereum

اتریوم برای اجرای یک سیستم عامل منبع باز از فناوری blockchain استفاده می کند. این ارز رمز مایه می تواند معاملات، قراردادها و اجرای سایر برنامه ها را پردازش کند. همچنین این اجازه می دهد تا توسعه دهندگان هر برنامه، به هر زبان برنامه نویسی، آن را بر روی یک پلت فرم غیر متمرکز ایجاد و اجرا کنند. در اتریوم بلاکچین، استخراج کننده ها برای به دست آوردن 'ether' که یک نشانه رمزنگاری است تلاش می کنند. اتر می تواند هزینه ها و خدمات درون شبکه را بپردازد.

لایت ‌کوین Litecoin

لایت کوین یک سیستم پرداخت الکترونیکی است. معاملات لایت کوین سریع تر از بیت کوین پردازش می شوند. همچنین تعداد لایت کوین های بیشتری نسبت به بیت کوین در گردش است. برخی از کاربران Litecoin را نسخه "سبک" یا نسخه "پشتیبان" بیت کوین می دانند.

ریپل Ripple

ریپل یک پروتکل معامله است که برای تکمیل بیت کوین طراحی شده است. این برنامه امکان انتقال زمان واقعی بین کاربران به هر ارز از جمله ارزهای رمزنگاری دیگر را فراهم می کند. ریپل یک پایگاه داده است که در آن کاربران می توانند ارزهای خود را در یک شبکه محافظت شده، بفروشند و یا انتقال دهند. برخی از کاربران ریپل را به عنوان یک رمز پایه واقعی نمی بینند، اما این فناوری در موسسات مالی محبوبیت بسیاری داشته است.

برای فعالیت در زمینه استخراج بیت کوین می توانید با شرکت هایی که کاملا قانونی و برای جلب رضایت کاربران خود فعالیت می کنند را انتخاب کرده و با سرمایه گذاری در این سیستم به پتانسیل بالای آن در ایجاد درآمد دست پیدا کنید. شرکت ماینراینوست با سال ها تجربه و سابقه درخشان در زمینه استخراج ارزهای دیجیتالی گزینه بسیاری مناسبی برای سرمایه گذاری در این زمینه است.