- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
تا سوم راهنمایی درس خوانده ، اما به اندازه یک لیسانس ِپولی امروز ، معنی «لغت» میدانست .
بخاطر شیوع ویروس «کرونا» همه چی تعطیل، شهر و تلویزیون پُر شده از عبارت :
« کرونا را شکست میدهیم» و
« در خانه بمانید» ،
او انگیزه ای برای حفظ سلامتش نداشت ، درآمدش روزانه بود ، بقول خودش روزی که «کار گیرش میآید میخوریم و روزی که کار نباشد به فردا فکر میکنیم»
کارگر روزمزد ساختمانی بود با سه
بچه ی قد و نیم قد و زنی که بدلیل فشار و سختی روزگار صدایش زمخت و حتی حوصله ی اینکه موهای پشت لبش را
بردارد را، نداشت.
تو خانه ی ۶۰ متری تک اتاقش بجز غرولند و از خود بیزاری ، مفهومی دیگری جاری نبود .
برای ماندن در خانه دلیلی نداشت اما برای رفتن هزار دلیل!!
سر میدان جایی که کارگران ساختمانی و باربران جمع میشدند چهره ی ثابت بحث بود ، بخصوص دم ،دمای ظهر که غالب آنها از پیدا کردن کار ناامید میشدند و او در اینموقع مثل «لنین» میشد ، بخاطر همین حرف‌ها هم از کارگاه اخراج و حتی دوماه حبس کشیده و از ناچاری شده بود ؛«کارگرسرفلکه» .
روز سومی بود که کاری گیرش نیامده بود ، کم کم حتی حوصله حرف زدن نداشت چه برسد به سخنرانی و از حقوق کارگر و مردم گفتن! وقتی هم که ناامیدانه به سمت خانه میرفت احساس میکرد «نفرت از زندگی» از مغز به پاهایش منتقل شده ، با رفت و برگشتِ قیچی وار قدمهایش ، دوست داشت گلوی زمین را ببرد .
چند روز پیش حس کرد ، گلویش میسوزد و تبش بالاست اما محل نگذاشت ، شاید هم بخاطر پریدگی رنگ و بی حالیش در این چند وقت کسی به او کار نمیداد.
بعد از سه روز بیکاری و نداری مطلق تمام شب به این فکر میکرد که «فلکه اش» را عوض کند ، اما «سرفه» تمرکزش را از تصمیمی که داشت میگرفت را بهم میزد. میدانست تمام نشانه های «کرونا» را دارد ، اینرا از «بروشور »مرکز بهداشتی که از روی زمین برداشته و خوانده، میدانست.
نیمه های شب و در سیاهی اتاق ،نیم خیز در رختخوابش نشست ، به این فکر کرد چقدر زن و بچه هایش مظلومند که گیر یه آدم بی عرضه ای مثل او افتادند حالا ، نه تنها عُرضه ی خرید لباس و خوراک شب عید را برای آنها نداشت بلکه با
« کرونایی » که گرفته جانشان را به خطر انداخته بود .
هوا تاریک بود که او بدون صبحانه و با بدنی تب آلود درب خانه را به آهستگی بست .
سرفه هایش نای راه رفتن را از او گرفت ، مجبور شد زیر یک تابلوی بزرگ بیلبرد شهرداری دراز بکشد ، همه جا سیاه بود ، فقط عبارت روی تابلو با رنگ شاد نوشته شده بود :
« برای شکست کرونا در خانه بمانیم»
