در اکثر شهرهای دنیا بافت کهنه و قدیمی و فرمت معماری و شهرسازی و فضای محیط و منظر منطقه را حفظ و حراست و حتی مرمت می کنند تا رویت آن یادآور خاطرات گذشته و تاریخ شهر و نوستالژی ها باشد.

زیست بوم قدیمی شهر اهواز نشان می دهد درختان غالب هسته مرکزی شهر اهواز درخت مقدس و مثمر و پرسایه کنار یا صدر بوده است که هنوز آثار این درختان کهنسال در معابر و خانه های هسته مرکزی شهر نمایان است،گرچه با بی تدبیری و عدم توجه مسئولان آخرین نسل این درختان پرخیر و برکت در حال ریشه کنی و قتل عام می باشند.

اقلیم گرم و سوزان جنوب در هسته مرکزی شهر که محل تردد شهروندان و فعالیت بازار است می طلبد که در خیابان سلمان فارسی مانند گذشته از گیاهان غالب هسته مرکزی شهر به جای درختان نخل بی تناسب با پیاده روها و بافت شهری یعنی کنار استفاده می شد،تا متناسب با رشد و نمو خود، خاطرات قد کشیدن خود را ملکه ذهن شهروندان نماید تا اینکه یک شبه درختانی نخلی قد علم کنند که در ذهن شهروندان جایگاهی بصری نداشته اند.

جالب این است که در باغچه های ایجاد شده در کنار معبر سلمان فارسی حسب تقدیر و اتفاق تقریبا در نود درصد آن ها درختان کنار از هسته های ریخته شده سبز شده بودند و بعضی از آنها بین یک تا دو متر ارتفاع داشتند که در طرح بی قواره نخل کاری از بیخ و بن کنده شدند که اگر آن ها می مانند بی زحمت و بدون هزینه الگوی متناسب و غالب را پوشش می دادند.

درخت نخل سایه انداز چندانی ندارد و نمی تواند در گرمای تابستان شهروندان را محافظت و حداقل دما را تلطیف کند و تنه آن متناسب با هسته مرکزی شهر و دید بصری منطقه نیست.

گرچه این درختان در آیلندهای وسطی بلوارهای ساحلی بسیار متناسب و مطلوب و خوش منظر خواهند بود و کاشت آنها جای تقدیر و تشکر دارد و کار ارزنده ای محسوب می شود.

ای کاش در طراحی ها و تصمیم گیری ها و انتخاب ها، الگوهای صحیح و متناسب با نیاز واقعی شهروندان به صورت کارشناسی مد نظر بود.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه