مسببان انتخاب یک استاندار ناتوان

در این رابطه دو مطلب حائز اهمیت است که باید مورد توجه قرار گیرد:

اول اینکه هر کس خودش را بهتر از دیگران می شناسد و به ضعف یا قوت خود واقف است بنابراین، افراد نباید اگر خود را از انجام یک کار بزرگ، در حد سکان داری یک استان نمی بینند به هر دلیل برای احراز آن تلاش کنند و جایگاهی که باید به یک نیروی توانمند سپرده شود تا توان ارتقا و اداره یک استان مهم مثل خوزستان را دارا باشد، به ناحق تصاحب کند.

به عبارت دیگر کسی که سابقه و تجربه کافی برای تصدی نماینده عالی دولت در استان را ندارد اگر برای رسیدن به این مقام از لابی و حمایت هایی بهره ببرد تا حس جاه طلبی خود و خواست هوادارانش را ارضا کند، اینکار نه تنها خدمت به استان محسوب نمی شود بلکه یک خیانت است و آیندگان وی را مسئول عقب ماندگی استان خواهند دانست. چنین فردی قطعا نمی تواند خادم مردم باشد بلکه او آدم و عامل کسانی است که برای رسیدن وی به مقام استانداری معامله کرده اند.

دوم اینکه افرادی که در هر لباس و مقام برای انتصاب یک استاندار ناتوان و بی تجربه خود را به آب و آتش می زنند و از هر تلاشی برای رسیدن به مقصود خود دریغ ندارند، گناهی به مراتب بالاتر از انتخاب شونده مرتکب می شوند چرا که آگاهانه هدایت استان را به یک فرد نالایق می سپارند و او و همدستان وی نیز باید پاسخگوی کم کاری ها و ناتوانی های انتخاب شونده باشند.

بنابراین خواست عمومی اینست که اولا اگر از افراد مقتدر و مجرب برای تصدی پست استاندار دعوت شد، قبول کنند یا اصلا خود داوطلب اینکار شوند تا بجای آنها افراد ناکارآمد به میدان نیایند.

ثانیا اگر نمایندگان یا افراد دیگری برای معرفی گزینه پیشقدم می شوند، دست روی افرادی که استحقاق این جایگاه را ندارند، نگذارند و یادشان باشد که اگر گزینه های پیشنهادی آنها در قد و قواره استانداری خوزستان که معادل یک وزیر است، نباشند،در برابر عملکرد ضعیف گزینه هایشان (در صورت انتخاب) مسئول خواهند بود و در کارنامه انتخابات دوره بعد آنان به عنوان یک نقطه سیاه ثبت خواهد شد. حال،خود دانند.