به زبان دیگر امسال شیوندی های محروم ، باید میزبان مسافرانی آلوده به کرونا هم باشند تا طعم گَسِ محرومیت را خوبتر احساس کنند.!
شوشان - شاهپور زندی :
پیش درآمد :
سال گذشته در همین روزها بود که خبر گرفتار شدن مردم محروم چنار محمود لردگان به ویروس مرگبار اچ آی وی در رسانه های جهان پیچید و آنسوی مرزها ، این مشکل را به حساب ناتوانی و پنهان کاری و... نظام نوشتند و نوشتند و گفتند آنچه را که دوست داشتند.
امسال نیز به فاصله چند کیلومتر از آن مردم محروم ، محرومانی دیگر از همان خطه و منطقه در حال گرفتار شدن به ویروسی مشابه اند که به جای طولانی ماندن و پنهان شدن در بدن ، نفس ها را در دوهفته می گیرد.!
کمتر کسی در ایران وجود دارد که نمی داند موج سوم همه گیری ویروس بی رحم کرونا در کشور در حال درو کردن مردم است.
استان خوزستان نیز در حالت قرمز و خطرناک قرار دارد.
به میزان اعمال محدودیت های محیطی و... که در تهران و اراک و زنجان و... ، شده ، خوزستان چنین نکرده اند.!
دلیل آن ، شاید محرومیت و بی پناه بودن خوزستانی ها در کلانِ کشور است ؛ چون بیشتر تصمیم سازان و تصمیم گیران کشوری در آن مناطق پایگاه و جایگاه دارند !
هدف نوشتاری :
۱ - اخبار روستای چهارتنگ سفلی دربیخ گوشِ ایذه ، با ۷۱ خانوار و ۳۲۰نفر جمعیت و ۲۹نفر کرونای مثبت و چند نفر هم فوت شده ، در فجازی خبرساز شد ولی مانند همیشه تکذیب های مدیران در صدد پنهان کاری آن است.
۲ - روستای محروم و زیبای شیوند و دهستان دنباله رود جنوبی در بخش دهدز شهرستان ایذه که هفده سال به مدد و ید توانایی مدیران آب نیروی خوزستان و کشور از راه روستایی و شنی خود محروم شده اند! ، به دلیل برخورداری از آب گوارا و طبیعت خدا دادی شان همواره مورد توجه مسافرانی غیر بومی بوده تا در سایه سار درختان آن نفسی تازه کنند ، این روزها و امسال بدون توجه به ویروس کرونا همچنان بر تازه کردن نفس خود اصرار دارند ؛ در حالیکه خواسته ونخواسته برای بریدن این نفسها باید ساعت ها برای رفتن بر "بارج ِباربری" اهالی نیز ، دشنام و پرخاشگری هم بشنوند وببینند.!!
به زبان دیگر امسال شیوندی های محروم ، باید میزبان مسافرانی آلوده به کرونا هم باشند تا طعم گَسِ محرومیت را خوبتر احساس کنند.!
اگر بخشداری دهدز و فرمانداری ایذه و استانداری خوزستان ، برای راه سازی و افزایش بارج های منطقه و هیاری آن مردم محروم اعتبار کافی ندارند ؛ برای انجام محدویت رفت وآمد مسافران غیر بومی و ناقل و خطرناک به منطقه که نیاز به اعتبار و بودجه و ... ندارد ،اختیار که دارند ؟
چرا در این منطقه کسی پاسخگوی حجم مشکلات محرومیت ها نیست؟
آیا باید حادثه مشابه ی غرق شدن زنان و کودکان فلک زده سادات حسینی و شهپیر تکرار شود؟
آیا باید حادثه و اتفاق روستای چنار محمود لردگان تکرار شود تا گروه تحقیق و تفحصی تشکیل و سپس همه مشکلات به گردن استکبار بیفتد !
مگر فرمانداری ایذه و بخشدازی دهدز و دهیاری منطقه ، هجوم مردم غیر بومی و پس ماندن اهالی بدبخت منطقه را برای سوار شدن به بارج های غیر استاندارد ! و انتقال ویروس کرونا را باچشمان خود و شبکه خوزستان نمی بینند ؟!
اعمال محدویت های رفت وآمد برای غیر بومیان و مسافرانِ خودخواه به روستای شیوند در فصل برداشت باغ ها و پیشگیری از کشتار مردم محروم منطقه ،چه اندازه برای مدیران بخشداری و فرمانداری ، بودجه و اعتبار می خواهد؟
در دنیای اطلاعات کنونی ، این کم کاری ها و کاستی های مدیران و متولیان، از چشم جهانیان پنهان نمی ماند !
نماینده انقلابی شهر که در چهار ماه کاری خودتان و با وجود منع قانونی ، برای تغییر بخشدار و دهیار و مدیر مدرسه و .... به جنب و جوش افتاده اید ؛ در این مورد هم کاری کنید.!