شوشان - نوید قائدی :
بعد از بروز بیماری فراگیر کرونا در اواخر سال تحصیلی گذشته ،در چند ماه تابستان زمان کافی فراهم بود تا وزارت آموزش و پرورش با بررسی دقیق شرایط جغرافیایی و اجتماعی استان های مختلف کشور، وحدت رویه ی جامعی برای آموزش کل کشور تدوین نماید.این وحدت رویه باید در قالب تولید محتوای یکپارچه آموزشی و تهیه دستورالعمل های ابلاغی جهت اجرا به ادارات کل آموزش و پرورش نمود می یافت.
این روزها نواقص کار در مواردی مانند اعمال سلیقه و عدم آمادگی بسیاری از مدارس کشور جهت اعمال روش صحیح آموزش، مشکلات خانواده ها برای ارتباط با مدارس و معلم، حتی کمبود امکانات خانواده ها و معلمین هویدا شده است، گرچه بروز این مشکلات به دلیل الزام و نو بودن این روش آموزشی اجتناب ناپذیر است اما وزارت مطبوعه با برنامه ریزی دقیق می توانست حجم این مشکلات را به حداقل برساند.
با توجه به همسان بودن محتوای کتب آموزشی در سراسر کشور بهتر بود وزارت خانه با تشکیل یک تیم قوی آموزشی از معلمان زبده کشور ، آموزش زمانبندی شده و محتوایی دروس را در قالب مولتی مدیا با قابلیت پخش در تعداد متنوع تری از دستگاههای پخش تهیه می کرد و البته همین آموزش ها را هم در رسانه ملی نمایش می داد، تا این نوع آموزش به راحتی در اختیار کلیه دانش آموزان کشور باشد، مثلا اگر در خانواده ای گوشی هوشمند بود، محتوا در قالب یه لوح فشرده امکان تهیه و پخش بود .
حتی در مواردی که امکانات حداقلی فراهم است، معلمان امکان تولید صحیح و با کیفیت دروس را ندارند لذا خانواده ها از محتوای ارائه شده دروس رضایت ندارند، یا در مواردی گوشی هوشمند فراهم است اما خانواده ها نحوه صحیح ارتباط با معلم و مدرسه و کلاس را نمی دانند، یا نمی توانند موارد خواسته شده معلم را تهیه و برگشت دهند.
لذا جای خالی وحدت رویه اقدام معلمین و خانواده ها و آموزش صحیح هر دو قشر خالی است، باید وظایف هر دو گروه با محتوایی ساده و جلسات توجیهی ارائه و هماهنگی لازم ایجاد می شد.
جهت اطلاع هستند بسیاری از معلمان باسابقه و مسلط که قابلیت تهیه محتوای آموزش صحیح جهت دانش اموزان را ندارند، یا ساعت هایی نامناسب جهت ارتباط توسط مدارس در نظر گرفته شده که در خانواده ها ایجاد اشکال می کند.
در بعضی از موارد مشاهده می شود اصل هدف آموزش به حاشیه رفته و والدین بیشتر غرق ظاهر ماجرا شده اند که مثلا دانش آموزش به هر طریق حتی کذب و نادرست و با تقلب تکلیف را درست ارائه دهد که از دید دیگر خانوادهده ها عقب نمانند.
البته هنوز هم دیر نشده است، آسیب شناسی جدی روش های متنوع و متکثر فعلی ضروری است، باید کارگروهی خبره جهت این مهم تشکیل شود، باید محتوای دقیق و سهل و قابل ارائه ای تهیه و در کل کشور توزیع یا در بانک اطلاعات وزارت قرار گیرد تا قابل بارگیری باشد.
این روش می تواند زمینه ساز اقدامی مثبت جهت آینده باشد که در صورت بروز حوادث غیر مترقبه در بعضی جاها و در مناطق عشایری و کمتر توسعه یافته کاربرد داشته باشد تا کیفیت آموزش در این مناطق بالا رود.