شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۳۵۷۰
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۹ - ۱۸:۰۰
شوشان / مجتبی حلالی:

هر علتی، معلولی دارد. بدین معنا که هیچ رخدادی صورت نخواهد گرفت مگر آنکه دلیل و یا دلایلی در پس آن نهفته باشد. این واگویه بمناسبت 26 مهرماه (17 اکتبر) مصادف با روز جهانی ریشه کنی فقر به نثر در می آید.

اینروزها یکی از مهمترین سوژه های اصلی فضای مجازی و گفتگو میان شهروندان – خاصه اهواز- افزایش ناامنی ها در سطح شهر است.

فیلم هایی که منتشر می شوند و میان مردم دست به دست شده، نشان دهنده این است که شرایط در شهر متفاوت شده، هر لحظه و در هر ساعتی از شبانه روز ممکن است توسط سارقین مورد حمله قرار بگیریم. و یا سایه ای وهم آور بر لبه دیوار که نشان از آن دارد، سارق بزودی در حیاط ساختمان خواهد پرید و ادامه ماجرا.

در وصف آخرین فیلم هایی که منتشر شد، پر سر و صداترینش که در سطح کشور نیز به شهرت رسید، روز روشن، در میان تردد عابرین در یکی از محله های اهواز، پژویی سفید رنگ کنار خیابان توقف کرده است. یک خودروی تیبا سفید رنگ جلوی آن پارک می کند، 2 نفر پیاده می شوند، خیلی عادی از راننده پژو در خواست می کنند پیاده شود و بی هیچ مشکلی خودرو را تحویل دهد، تنها خواهش مالباخته که قطعا با سلاح سرد و گرم سارقین مواجه شده بود، اجازه خروج فرزند خردسالش از ماشین بود، که سارقین با این خواهش موافقت کرده و پس از آن سوار خودرو می شوند و می روند.

نمونه دیگر، آسمان تقریبا گرگ و میش شده است، در آستانه غروب خورشید، 5-6 کودک که نهایتا 6-7 سال سن دارند، در حال بازی کردن بودند. یکی از آن کودکان بر ماشین کنترلی خود سوار است، مابقی بچه ها به دور ماشین در حال دویدن هستند. یک موتور با دو سر نشین از کنار آنها عبور می کند، برمیگردند و با آن کودک که سوار بر خودروی کنترلی است گفتگو می کنند، احتمالا رایزنی و گول زدن کودک در کار است. سارقین آن خودروی کنترلی سنگین و بزرگ را میان خود قرار دادند و رفتند.

نمونه دیگر از ناامنی ها نیز در خیابان های پاداشهر است؛ اتفاقا فراوان دیده و شنده ایم که در این خیابان های طولانی چه مردان و زنانی که در حال پیاده روی برای رسیدن تا منزل بوده اند و گرفتار بی رحمی های سارقین شده اند. سارقینی که با شدیدترین حالات رفتاری و ضرب و شتم هرآنچه که به نظرشان ارزشمند آمده را به سرقت برده اند. منطقه پاداشهر علیرغم اینکه یکی از مناطق گران اهواز بشمار می آید، اما بدلیل طولانی بودن خیابان های غربی، بسیار نا امن و خطرآفرین هستند.

باری، این حجم از ناامنی و سرقت در سطح اهواز اگرچه موضوعی است قدیمی و از سالیان دور وجود داشته، اما طی ماه های اخیر بصورت ملموس و قابل تاملی افزایش یافته است، البته انتشار فیلم های سرقت نیز به یک فرهنگ و اپیدمی تبدیل شده؛ فضای مجازی فراهم است، بسته های گران قیمت اینترنت نیز علیرغم سرعت پایین یاری رسان شهروندان برای بیان نگرانی هایشان از ناامنی هاست.

همانگونه که در ابتدا عنوان شد، هر علتی معلولی دارد، علت این حجم از ناامنی آنهم در استانی چون خوزستان، استانی که سرشار از ثروت ناشی از صنعت، کشاورزی، نفت و گاز و پتروشیمی، رودخانه و دریا و خلیج و ... است، بواقع تاسف آور است. هر کدام از این منابع به تنهایی می تواند مشکل بیکاری و فقر استان را برطرف کند. ولی نه تنها منافع آن بصورت کلی به مردم استان نرسیده بلکه شاهد بیکاری و فقر بسیاری از جوانان و خانواده ها هستیم.

اصلی ترین دلیل نا امنی ها می تواند همان فقر و بیکاری باشد، این یک اصل است که فقر و احساس دوری از جامعه و عدم توان تامین نیازهای اولیه برای هر انسان کلافگی به بار می آورد. گرسنگی و غم امروز و فردا را خوردن نا امیدی به بار می آورد، انواع فکر و خیال به ذهن می آورد، تصمیم های عجیب و ترسناک گرفته می شود.

نگارنده دارای شغل است، آب باریکه ای هرچند غیر متناسب با وضعیت اقتصادی جامعه وارد زندگی ام می شود، لذا خرج و برجم را به امید همان درآمدی که طی یکماه نصیبم می شود، برنامه ریزی کرده ام. اگر این درآمد ماهیانه از زندگی ام حذف شود؛ یکماه، دو ماه، سه ماه و یکسال! پس از یکسال در این وانفسای بیکاری، در این وانفسای گرانی ها، در این وانفسای عدم توان در پس انداز کردن، در این وانفسای زندگی پر از قرض و قسط و بدهی، در این وانفسای فراوانی تاکسی های شهری و ... در این وانفسای دست فروشی و هرآنچه که تحت عنوان شغل کاذب تلقی می شود، واقعا برای امرار و معاش باید به چه سمتی روی آورم؟ بویژه آنکه هر مدت یکبار شاهد اختلاسی چند هزار میلیاردی هستیم، او که ندارد، با شنیدن اینگونه اخبار چه واکنشی نشان می دهد؟
 
فقر که باشد، سطح آموزش نیز در خانواده احتمالا پایین خواهد بود، البته مطلق نیست، ولیکن به صراحت می توان مدعی شد، فقر و بیکاری اصلی ترین عامل در همه ناهنجاری ها از جمله سرقت است. دستگیری، به زندان انداختن و در شهر گرداندن سارقین و بانیان نا امنی در سطح شهر اگرچه موثر و قابل تمجید است، ولیکن از بین بردن آنها نه با این اقدامات بلکه با حل ریشه ای این ناهنجاری قابل انجام است.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار